Vandaag was het zover. Mijn eerste springles. Na 4 jaar western en een jaar niks heb ik eindelijk het lef op kunnen brengen. Het leek me altijd erg leuk om te springen maar ik durfde het nooit. Nou, ze hebben me over weten te halen en ik heb het gevoeld ook. Ik barst nu al van de spierpijn. Eerst aan houding en zit gewerkt. Manohman ik was een echte beginner. Toen paard rechtrichten. Paard mocht niet meer zwalken en naar leuke merries met veulens kijken. Netjes recht lopen. Die man zag iedere afwijking. Uiteindelijk over balkjes gedraafd en netjes recht blijven gaan. Klinkt allemaal heel erg simpel maar wat was ik moe na de les. Ik weet waar ik aan moet werken en volgende week gaan we fijn nog een keertje
Niets zo charmant als een paard in her land.