Emotioneel bij je paard....

Moderators: Sica, C_arola, Neonlight, balance

 
 
Banjer
Lid Nieuwsredactie

Berichten: 48122
Geregistreerd: 09-06-02
Woonplaats: Daar waar het land eindigt en het water begint

Emotioneel bij je paard....

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 21-04-04 21:13

Wie heeft het ook wel eens... een opkomende vlaag van emotie bij je paard?

Komende zaterdag, OF Koninginnedag gaan de paarden eindelijk weer het grote land op... en ik weet nu al dat ik dan erg emotioneel ben... ik sta dan te janken van blijdschap en geluk... omdat mijn meisje eindelijk weer elke dag naar buiten kan, lekker met haar vriendinnen spelen, genieten van de zon (en de regen... }> )....

Kom maar op met die verhalen... Haha!


Tinusjuh

Berichten: 143
Geregistreerd: 20-04-04
Woonplaats: Barneveld

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-04-04 21:25

Das tog hartstikke logisch? Ik heb een jaar lang op een pony gereden, die ik nooit 100% vertrouwde. Ze werd te klein voor me, en ik ben weggegaan. nou, das best wel een emotisch moment mag ik je zeggen. Verdrietig Hoe je het ook went of keert, al was ik bang voor dat beest, je gaat tog met zo'n beessie meeleven.

True friends are there when you need them

Metellica

Berichten: 2610
Geregistreerd: 14-06-01
Woonplaats: Montfoort

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-04-04 21:26

Ja hier nog 1

Als mijn paardjes lekker tevreden op stal staan en lekker staan te knagen van hun hooi of stro, of als ze buiten staan lekker te spelen met andere paarden. Of als Metellica weer eens maffe bekken staat te trekken dan voel ik mij echt heel gelukkig. De meeste emotionele momenten beleef ik toch wel met Sandro. Als hij weer zo goed zijn best heeft gedaan, als hij altijd meer wil dan dat hij op dat moment aankan, of hij als hij glanzend in zijn box staat te stralen! Dan voel ik mij echt rijk en gelukkig!

Saskia9
Berichten: 12295
Geregistreerd: 18-09-03
Woonplaats: Sprang Capelle

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-04-04 21:30

ik heb dat heel erg in de winter,
als het regent en onweert.
voel ik me super schuldig,
ook kan kunnen ze de stal in,
dan lig ik lekker droog in bed,
nu ben ik alleen maar blij voor ze Haha!
lekker buiten met mooi weer.
en ik word elke dag een beetje trotser op mijn paarden !

Karaat_the_newforest op Instagram

jantina

Berichten: 12359
Geregistreerd: 13-01-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-04-04 21:40

Ik ben wel vaak heel erg verschrikkelijk gelukkig als ik naar ze kijk. Maar niet zo erg dat ik er van moet huilen.
Nou ben ik toch niet zo heel erg snel huilerig, misschien maakt dat verschil.

HHD_Foto

Berichten: 4437
Geregistreerd: 14-04-02
Woonplaats: N.W. Duitsland

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-04-04 21:45

Als Duncan in z'n eentje halverwege de bak staat,met z'n koppie zielig naar beneden. Terwijl die andere twee gezellig samen staan te eten of te kroelen ........ Dan zou ik hem wel op schoot willen nemen om hem te troosten, het lijkt dan net een kind wat op het schoolplein gepest wordt Scheve mond

Digitale tekeningen van je huisdier of paard: www.HHD-Foto.eu

Kido

Berichten: 5332
Geregistreerd: 04-08-03
Woonplaats: Ergens op deze aardbol.....

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-04-04 21:48

Als ik met Shad en met Whis op t erf loop dan voel ik me toch zo super gelukkig(maar in me achterhoofd weet ik dat ik Whisje ga verliezen) maar dat moment ervoor voel ik me intens gelukkig!

Ook als Whis mij aankijkt met haar bolle toet oortjes naar voren en die mooie oogjes dan denk ik ach meisje hoe lang nog en dan voel ik me wel poedersuiker en dan hoop ik dat ze nog een zomer t land op kan..... Lovers

Als tranen een trap konden bouwen en herinneringen een brug.
Dan klommen we de hemel in en brachten we jullie gezond mee terug.

Whisper en Shadow Together forever

Sily

Berichten: 11491
Geregistreerd: 08-12-02
Woonplaats: Delft

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-04-04 21:52

Ik huil ook niet snel normaal gesproken...maar merk wel dat ik bij Par veel emotioneler ben dan in mijn normale leven.

Maar het zijn dan vooral geluks en trots traantjes, en vaak blijven ze hangen dus loop niet met de tranen op mijn wangen op stal rond hoor Knipoog

Als ze tijdens de les heel erg der best heeft gedaan en het echt goed ging ben ik afentoe gewoon zo trots op het meissie dat ik toch echt even een brok in mijn keel krijg...even slikken en knuffelen en het is weer weg, maar toch dat hele eventjes he Haha!

"Mag ik voor ik inslapen moet, mijn baasje nog 1 kusje geven?
Een soort laatste groet, echt, het duurt maar even!"

Banjer
Lid Nieuwsredactie

Berichten: 48122
Geregistreerd: 09-06-02
Woonplaats: Daar waar het land eindigt en het water begint

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 21-04-04 21:57

ik had het net nog, toen ik op de scooter naar huis reed... de gedachte alleen al, dat ze snel weer op het land staat...

En net weer eens voor de verandering in de bak gereden... Banjer deed zo geweldig goed haar best (haar geintjes even niet meegerekend... Haha!) ik had gewoon een brok in mijn keel, toen ik nog de weg op ging met haar....

Gringo_HS13

Berichten: 553
Geregistreerd: 11-11-03
Woonplaats: woerden

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-04-04 22:06

Ik ben nu heel gelukkig met me paardjes. Vooral als ik naar stal ga, op me scooter en ik zie ze in de verte al in het land staan. Gringo is veel vrolijker de laatste tijd, de buikjes zijn mooi dik en rond en ze glimmen aan alle kanten. Wat wil je nog meer Haha! .
Als ze maar vrolijk, gezond en gelukkig zijn. *LOL*

Kijk voor onze leuke stalhyves op: http://stal-hoogland.hyves.nl/
iedreen is er welkom OK dan!

Bojangles

Berichten: 13704
Geregistreerd: 23-06-02
Woonplaats: Drenthe

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-04-04 23:25

Craignethan schreef:
Als Duncan in z'n eentje halverwege de bak staat,met z'n koppie zielig naar beneden. Terwijl die andere twee gezellig samen staan te eten of te kroelen ........ Dan zou ik hem wel op schoot willen nemen om hem te troosten, het lijkt dan net een kind wat op het schoolplein gepest wordt Scheve mond


Scheve mond Verdrietig
Dat klinkt ook best sneu Ach gut

Joyce de Vos - Horse Charms Webshop - Horse Agility NL - Painting Pony
Let op wegens tijdgebrek en andere bezigheden, ben ik nauwelijks meer actief op Bokt. Graag niet PB-en, maar mailen voor snel bereik :) Bedankt!

Ing__

Berichten: 11173
Geregistreerd: 17-01-03
Woonplaats: Arnhem

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-04-04 00:04

SmithsGirl schreef:
ik had het net nog, toen ik op de scooter naar huis reed... de gedachte alleen al, dat ze snel weer op het land staat...

En net weer eens voor de verandering in de bak gereden... Banjer deed zo geweldig goed haar best (haar geintjes even niet meegerekend... Haha!) ik had gewoon een brok in mijn keel, toen ik nog de weg op ging met haar....


jeetje vera, sentimentele muts Tong uitsteken
hihi nee hoor, kei lekker toch dat je zo van je paardje geniet?
ik geniet ook van buddy, niet dat ik ervan moet huilen Haha! maar ben wel elke keer helemaal trots als ik m'n vent zie Haha!

Dag lieve mama...

Polly
Moderator Algemeen1
No drama, no glory!

Berichten: 23311
Geregistreerd: 09-04-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-04-04 05:54

Toen ik op stal kwam en Katinka was geboren, ik was even helemaal alleen met ze en ze was zo lief tegen haar...

kleine muisjes hebben kleine wensjes,
beschuitjes met gestampte mensjes!

araber

Berichten: 2054
Geregistreerd: 09-11-01
Woonplaats: ergens op deze wereld!

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-04-04 06:28

ik had het een keer toen er een paard nou je mishandeld (sexueel) was, en dat was toevallig het paard naast de mijne dus was gewoon zo blij dat het de mijne niet was! maar dat was ook wel erg, verder toen ik dus had gehoord dat ik mn paardje af moest laten maken toen had ik ook een keer dat ik haar zag het even niet meer, en toen ze wegging dan natuulijk, dit zijn dan niet echt de vrolijke moment maar ze kan heel erg goed troosten!

niets is onmogelijk voor hen die willen

jarrah

Berichten: 3617
Geregistreerd: 03-12-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-04-04 06:42

Ik had het bij mijn pony ook altijd, bij mijn paard (nog) niet zo erg. Ik had het bij mijn pony heel erg op het moment dat ik eindelijk haar vertrouwen gewonnen had Lachen ik zat toen bij haar in de stal (deed ik heel vaak bij die pony) toen ze op een gegeven moment gewoon naast me ging liggen Haha! Ik zat gewoon te janken in die stal Haha!

ibikus
Berichten: 20688
Geregistreerd: 15-05-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-04-04 07:15

Ik ben niet compleet emotieloos, ik heb regelmatig een gevoel van vertedering of trots. Als ze heel goed hun best hebben gedaan tijden een training bijvoorbeeld. Maar huilen? Nee, ik huil zelden (alleen van machteloosheid).

Dennis

Berichten: 31447
Geregistreerd: 23-05-01
Woonplaats: Slootdorp

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-04-04 08:35

Ik kan wel helemaal stralen of echt niet lekker in m'n vel zitten als er wat is.

Maar dat ik echt ergens om moet huilen is nog niet vaak voor gekomen.

De geboorte van Floor, de eerste dochter van Dennis. Precies wat we wilden, een bruin merrie veulen. Een exact copie van papa Lachen.
Of het moment dat ik hoorde dat Dennis voor de 1e keer een keerste premie had!!!! Dan kom je op de keuring zonder verwachtingen met een papierlooshengstje en neem je het op tegen alle grote namen. En dan krijgt jou oogappeltje gewoon een 1e premie en word nog dagkampioen ook!!!!!! Dat was echt zo machtig mooi.
Maar Dennis voor het eerst op zijn eigen land. Dat voelt ook zo verschrikkelijk goed!!! Na er keihard voor gewerkt te hebben je paardje aan huis te hebben staan, merrie voor jou kanjer er bij en wat jong grut hebben lopen wat je mag beleren. Dit is eigenlijk wel het ultime geluk.

Super fijn voer bestel je hier: https://equilin.eu/?partner=217
*Als je haar voor je ogen waait, als je jas om je lichaam draait, als de wind langs wangen aait, weet dat ik je mis* - Acda en de Munnik

cissie
Berichten: 6176
Geregistreerd: 23-08-02

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-04-04 11:19

Ik ben niet iemand die losbarst bij de paarden als ik ergens verdrietig om ben, dat doe ik bij mensen niet bij dieren, terwijl veel mensen het juist andersom hebben, ik ben iemand die eigenlijk nooit huilt. Ach gut

Wel heb ik (godzijdank heb ik toch nog iets menselijks Haha! ) het gevoel dat ik trots ben op mn paarden/pony's of een gevoel van tevredenheid, en ik kan me intens gelukkig voelen als ze op de wei lekker met elkaar zie spelen en dat ze het echt naar hun zin hebben.
Dat is voor mij een klein beetje het bewijs dat ik het goed doe en ze geef wat ze nodig hebben. OK dan!

Nanda
Berichten: 1508
Geregistreerd: 17-04-02

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-04-04 11:54

Na 17 jaar de beslissing moeten nemen dat het tijd was om afscheid te nemen (inslapen). Het is nu bijna 5 jaar geleden maar als ik aan dat moment terugdenk kan ik zo volschieten.

prompter

Berichten: 10851
Geregistreerd: 28-09-02

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-04-04 12:02

Ik heb dat helemaal niet gauw - maar toen mijn veulen net geboren was en ik de stal binnen kwam, en mijn merrie begon (nog liggend en de navelstreng zat nog vast) op een hele speciale manier naar me te hinniken toen ze alleen nog maar mijn stem hoorde (zo van "snel, moet je nou eens komen kijken!"), dat was toch wel een heel speciaal moment .

Extremely rare and Beyond Compare

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-04-04 12:15

Ik krijg wel eens een knauw van binnen ja.

Gister een beetje nog.

Indie staat bij nog 2 haffie's, Sandy en Dewi,moeder en dochter...en die 2 zijn sinds de geboorte van Dewi onafscheidelijk...en ze laten Indie nu een beetje links liggen,terwijl Sandy altijd Indie achtervolgde...

Maar gelukkig krijgt Indie over een maand een eigen pluisje.

Renske_

Berichten: 20558
Geregistreerd: 12-10-02
Woonplaats: het zonnige zuiden van NL

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-04-04 12:28

ik ben niet zo super emotioneel, maar ik heb heel wat traantjes van machteloosheid gelaten, als ik nadat het een maandje of 2/3 goed ging met Q ineens weer op een stakende knol zat die zn voorbenen over de bakrand gooide, en niet van plan was om ook maar 1 stap te verzetten....
maar als hij dan in de les echt super zn best doet ben ik t meteen weer vergeten en ben ik intens gelukkig met mn gekke knol Lachen

verder heel veel tranen om Destiny's kreupelheden en haar pijn, en tranen van geluk toen ik zag dat ze, na infuus Tildren, ineens weer kon galloperen ipv haar achterbenen stijf naast elkaar liep en huppelde, had ze weer een sprong in de galop!
niet te beschrijven hoe geukkig ik was!!
en de 1e keer dat ze ging draven onder t zadel nadat ze spat had gehad, en weer heelmaal goed liep, de eerste wedstrijden na de spat&hko en nu laatst weer de eerste buitenrit sinds ze weer kreupel is geweest.

als het rijden met Q goedgaat, kan mn dag niet meer stuk, gaat het rijden bagger, dan moet je me de rest van de dag niet lastig vallen, want dan ben ik echt tsja chagie, teleurgesteld, k weet niet precies, iig niet vrolijk

dus mn paarden bepalen wel voor een groot deel mn stemming, en als iets goedgaat dan ben ik intens gelukkig, gaat het heel erg slecht, of zijn ze kreupel, dan wil er weleens een traanje van machteloosheid komen

ik denk trouwens dat zodra ik mn 1e wp in de Z1 heb echt 2 weken zo --> Haha! rondloop, iedereen die zei dat ik mn gevaarlijke rotbok moest verkopen zal dan utigebreid te horen krijgen dat ik dan officieel Z1+wp ben *LOL*
maar tranen van geluk komen er denk ik niet, eerder spierpijn in mn kaken van mn bigmile!

sta nu trouwens ook geregeld helemaal happy de wei in de staren, naar mn 2 grote liefdes Knipoog en naar dee, want die hoort er toch ook bij.

*** Hilde van de Westfriezenhof *** bedankt voor alles meisje Des, Dee, Wis, Quinnie & Hillie ...zo oneerlijk... Rust zacht Y;(
Anne van de Slothoeve Ster Sport
:# Z2 startgerechtigd! :#

Lavanta

Berichten: 2485
Geregistreerd: 26-08-02
Woonplaats: Groningen

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-04-04 13:08

Ik kan op dit moment vanwege mijn hart op dit moment niet veel naar Nicole. Als ik al naar haar toe kan dan zijn de "normale" dingen al heel erg speciaal.

Zo zat ik een keer in de buitenbak, Nicole liep los in de buitenbak. Ze komt naar me toe en legt even heel lief haar spuit tegen mijn wang aan. Op zo'n moment kan je mij opdwijlen Scheve mond
En de eerste keer dat ik haar weer op haar reed na mijn lange ziekenhuis opname. Ik moest zo erg huilen (gewoon van blijdschap Lachen ) en nu heb ik nog wel eens als ik heel lang niet gereden heb en ik kan er weer op dat ik een traantje weg moet pinken, helemaal als Nicole heel erg goed haar best doet Lachen

Winnowill VTH (v. Numero Uno) naar de Hengstenkeuring??!!!


Paardenkracht: Het buitengewone vermogen van een paard om de mens op te beuren.

Kusia

Berichten: 4225
Geregistreerd: 27-02-03
Woonplaats: Rhoon

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-04-04 13:14

Ik ben 1 keer emotioneel geweest door mijn verzorgpony Colette.
De eigenaar en ik deden mee aan het ruiterbewijs en ik moest nog rijden, maar ze was al helemaal bezweet.
Begon ze ineens heel erg zwaar te lopen achter, dus ben gelijk naar stal gelopen.
Ik janken, want ik dacht dat ze dood ging. Huilen Ze was alleen maar vermoeid Lovers

Er zijn geen paarden die op ezels rijden, maar er zijn wel ezels die op paarden rijden!

Uums

Berichten: 6777
Geregistreerd: 07-07-03
Woonplaats: Het nuchtere noorden

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-04-04 13:16

Onze paarden zijn zelf vooral emotioneel als ze in het voorjaar weer in de grote wei mogen.. Het gebok en geruft is niet van de lucht!

Z dressuur met mijn prachtige Groninger :)
Auteur van onder meer paardenboek De Groningin en Schoem: http://www.greunenkriek.nl/


Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Bytespider en 23 bezoekers