... dat ik Mirk nog heb. Hoe bijzonder een paardenleven wel niet is. Vaak vergeet ik het, en begin het gewoon te vinden. Maar vandaag kwam die besef er weer...
Vandaag is na een hele nacht waken een vriendin haar paard Napoleon (v. Naturel) op 15 jarig leeftijd overleden. Een paard, groot, gespierd en stoer is wegens koliek overleden.
Rust zacht Napje, je was geweldig ik denk dat velen op de rijvereniging jou niet zullen vergeten
Inderdaad, genieten. Soms lijkt het zo gewoon, maar 'je weet pas wat je mist als je het niet meer hebt'... Daar kwam ik ook achter toen mijn pony overleed. Vanaf toen besef ik wel dat het ook ineens weg kan zijn, en dat ik dan wel super wil genieten. Maar bij aankoop heb ik met me peerd afgesproken dat ze wel minstens 30 word hoor Ja, het is moeilijk en pijnlijk om zo met je neus op de feiten gedrukt te worden. Heel erg veel sterkte voor je vriendin, echt vreselijk moeilijk!
Inderdaad ben je iedere dag weer blij dat alles goed gaat met je paardje, als je al die ellende steeds weer om je heen ziet die anderen soms hebben! Ik heb in december een pony in laten slapen. Ongeveer 3 weken terug was mijn paardje ziek (was kritiek, kwam er weer wat bovenop maar is nog steeds niet helemaal beter) en afgelopen vrijdag had ons oudje van 31 gaskoliek wat ook kritiek was. Dit gaat inmiddels weer ietsje beter maar risico loopt ze nog steeds. Ellende! Ik ben ook iedere dag weer blij dat ze er nog lopen!