Gister was ik op weg naar stal en toen bedacht ik me dat ik eigenlijk wel zin had om te springen. Dat is heel zeldzaam voor mij want ik vind het eigenlijk doodeng dus ik dacht nou dan moet het er vandaag ook maar eens van komen! Dus ik gevraagd of ik mee mocht rijden in de springles nou dat mocht wel..Ik was meteen al zenuwachtig
Nou, het ging best wel redelijk. Ik weet nu alleen wel weer waarom ik niet vaak spring: ik kan er werkelijk geen hout van! Ik heb totaal geen oog voor de sprong, dus het eerste waar we aan moesten werken was(zoals altijd), op het juiste moment in de verlichte zit...Dat vind ik zo ontzettend moeilijk!
Ik moest ook galopsprongen tellen(hardop) tussen 2 hindernissen dat kan ik dus ook echt niet. De eerste keer ging hij ook nog overkruist dus toen was ik allang blij dat we nog normaal over die hindernis kwamen. Toen telde ik de landing weer mee enz.
We gingen ook een klein parcoursje springen(5 sprongen). Leroy is met parcoursen altijd heel sterk dus ik werd alweer bang, ook omdat er een vrij hoge oxer bij stond . Maarja, ik ging toch maar...Eerst stijltje op de AC lijn, 4 galop sprongen en de oxer. Ging goed, toen linksaf, daar hadden we wat problemen door een iets te hoog tempo maar we kwamen de bocht door ik kreeg hem weer netjes onder controle. Schuin vanaf H stijltje, iets te weinig tempo maar dat is niet zo erg bij ons, door wenden naar kruisje op AC lijn. Linksaf, toen gingen we schuin door de bocht, ik was 1 beugel kwijt dat was echt doodeng! Toen moest ik nog even het stijltje schuin vanaf H en dan doorwenden naar het kruisje opnieuw toen ging de hoek beter, over de diagonaal naar het laatste stijltje. Toen voelde ik me echt goed, op die diagonaal. Dat ging zo lekker, hij galopeerde lekker door maar ik kon hem makkelijk houden, changementje op X, 1 2 3 en gaan! De instructrice noemde die sprong zelfs ideaal.
Een paar keer voelde ik hem echt basculeren(kun je dat voelen? ik dacht het in ieder geval te voelen). Ik ben wel blij dat ik het gedaan had, het was eigenlijk zo erg nog niet. Maar ik ga niet voor vast .
Het is toch eigenlijk wel een eer, dat ik de mogelijkheid heb om het van een hele goede pony te leren! Ik was echt weer blij met hem. Al die weigeraars enzo, Leroy vind het helemaal geweldig, je ziet hem genieten. Hij zal echt nooit weigeren(tenzij hij echt verrot uitkomt), het enige wat ik moet doen is zorgen dat hij in een normaal tempo blijft, sturen en optijd afzetten en dat is voor mij al veelste moeilijk! Kan je nagaan hoe het zou zijn als ik op een paard zou moeten dat weigert Ik ben echt weer blij met hem
Neh geen foto's, het is al erg genoeg dat de hele kantine vol stond met toeschouwers daar kan ik die kritische bokkers niet nog eens bij hebben!(bovendien is de binnenbak een beetje te donker voor goede foto's)