Geplaatst: 07-10-01 15:40
Ik dacht lekker te gaan rijden vandaag, heerlijk weer en dat zou niet lang duren, dus ik ging naar de stallen en zie daar een fiets staan.
Eerst dacht ik dat het een vriendin van mij was, maar ik kwam in de stal en zag dat Margot d'r stal leeg was.
Ik rende snel naar het weiland met de hoop dat er iemand in de wei aan het rijden was, maar daar was helemaal niemand!!
Toen drong het tot me door dat het wel nichtjes van de eigenaar moesten wezen want die krijgen voorang op alles!
Ik was heel kwaad want ik had gezien dat ze met onze spullen weg waren! (zadel en hoofdstel)
Ik heb maar even Norman geborsteld om even mijn frustraties te laten gaan en heb diep na zitten denken over wat ik zou gaan zeggen...
Daarna hield ik het niet meer en ben ik de deuropening van de stal gaan zitten huilen.
Ik wist dat deze dag ooit zou komen omdat ik wist dat de nichtjes van de eigenaar er vast ook op mochten rijden door de straat, maar er was al een jaar niemand geweest en was er dus helemaal niet op voorbereid!
Toen hoorde in Margot hinneken, ik liep snel naar het erf en zag iemand op Margot zitten en iemand er voor lopen.
Ik werdt vriendelijk begroet, maar ikzelf kon eigelijk niet zo vriendelijk gedag zeggen.
Ik vroeg of ze af wilde stappen en dat deed ze ook, met de zin 'ooh, volgens mij hebben we wat verkeerds gedaan'.
'Nou dat ken je wel zeggen', zei ik.
Ik vertelde dat ik best begreep dat, omdat ze het nichtje van Baars is erop mag rijden, maar ze niet zomaar onze spullen mochten pakken.
Toen zei ze: 'Oh, maar Baars zei dat wij het wel mochten gebruiken.'
'Ja', zei ik, 'maar hij heeft daar niks over te zeggen want het zijn onze spullen.
Toen begon ik te huilen en vertelde dat ik nu zo'n band met Margot heb dat, als iemand anders er zomaar mee gaat rijden ik daar gewoon niet tegen kan!!
Ze begreep het en zei dat ze de volgende keer hun eigen spullentjes zouden meenemen.
Ze waren verder heel begripvol en heel aardig, maar ik heb gewoon een hekel aan het feit dat ieder nichtje van Baars(en dat zijn er veel!) alles mag doen met de pony's alleen omdat het familie is!
En ik verzorg er al 8 jaar en ik sta maar op de 2e plaats!
Ik moet potverdrie ook nog alles achter slot er grendel zetten omdat ze van Baars gewoon onze spullen mogen pakken.
Ik ga nu heel maar dan ook heeel hard sparen en hoop dat ik Margot over een paar jaar kan kopen, want afscheid van haar nemen zou ik nooit kunnen doen!!
Eerst dacht ik dat het een vriendin van mij was, maar ik kwam in de stal en zag dat Margot d'r stal leeg was.
Ik rende snel naar het weiland met de hoop dat er iemand in de wei aan het rijden was, maar daar was helemaal niemand!!
Toen drong het tot me door dat het wel nichtjes van de eigenaar moesten wezen want die krijgen voorang op alles!
Ik was heel kwaad want ik had gezien dat ze met onze spullen weg waren! (zadel en hoofdstel)
Ik heb maar even Norman geborsteld om even mijn frustraties te laten gaan en heb diep na zitten denken over wat ik zou gaan zeggen...
Daarna hield ik het niet meer en ben ik de deuropening van de stal gaan zitten huilen.
Ik wist dat deze dag ooit zou komen omdat ik wist dat de nichtjes van de eigenaar er vast ook op mochten rijden door de straat, maar er was al een jaar niemand geweest en was er dus helemaal niet op voorbereid!
Toen hoorde in Margot hinneken, ik liep snel naar het erf en zag iemand op Margot zitten en iemand er voor lopen.
Ik werdt vriendelijk begroet, maar ikzelf kon eigelijk niet zo vriendelijk gedag zeggen.
Ik vroeg of ze af wilde stappen en dat deed ze ook, met de zin 'ooh, volgens mij hebben we wat verkeerds gedaan'.
'Nou dat ken je wel zeggen', zei ik.
Ik vertelde dat ik best begreep dat, omdat ze het nichtje van Baars is erop mag rijden, maar ze niet zomaar onze spullen mochten pakken.
Toen zei ze: 'Oh, maar Baars zei dat wij het wel mochten gebruiken.'
'Ja', zei ik, 'maar hij heeft daar niks over te zeggen want het zijn onze spullen.
Toen begon ik te huilen en vertelde dat ik nu zo'n band met Margot heb dat, als iemand anders er zomaar mee gaat rijden ik daar gewoon niet tegen kan!!
Ze begreep het en zei dat ze de volgende keer hun eigen spullentjes zouden meenemen.
Ze waren verder heel begripvol en heel aardig, maar ik heb gewoon een hekel aan het feit dat ieder nichtje van Baars(en dat zijn er veel!) alles mag doen met de pony's alleen omdat het familie is!
En ik verzorg er al 8 jaar en ik sta maar op de 2e plaats!
Ik moet potverdrie ook nog alles achter slot er grendel zetten omdat ze van Baars gewoon onze spullen mogen pakken.
Ik ga nu heel maar dan ook heeel hard sparen en hoop dat ik Margot over een paar jaar kan kopen, want afscheid van haar nemen zou ik nooit kunnen doen!!