Geplaatst Sarah (Saartje39) en haar gezin zouden vrijdagavond op vakantie vertrekken. Ik zou dan 's morgens en 's avonds de paarden eten geven, Peloepe (zwanger) haar pilletje tegen zomerexzeem geven, enz.
Dus, ik ging naar de wei komen, en ze zouden me uitleggen hoeveel eten ze moesten krijgen, hoe het pilletje gegeven moest worden. Net toen we klaar waren, ging Viktor, hun kleine Shetlandveulen, liggen/rollen. Hij stond recht, keek naar zijn buik, kortom, alle tekenen van koliek. Meteen de DA gebeld, diagnose: Spastische koliek. Hij zou er snel bovenop zijn.
De volgende dag zijn we nog eens samen naar de wei gegaan om te kijken of alles wel in orde was. Niet dus. Viktor stond in zijn stal, hoofdje naar beneden, je mocht hem niet aaien, dan 'liep' hij weg. Zijn halstertje liet hij ook moeilijk aandoen, normaal steekt hij zijn hoofdje er zelf in, nu liep hij gewoon weg. Hij liep altijd achteruit, om het beter te zeggen: meer achteruit dan vooruit. Dus, weeral de DA gebeld. De diagnose was: tijdelijk blind, je kon zijn oogbol gewoon aanraken zonder dat hij knipperde. Alle mogelijke oorzaken overlopen, en uiteindelijk bedachten we ons dat een deel van hun wei, dan apart afgespannen is, pas bemest was, en hij altijd onder de draad kroop. Dus hij was wss vergiftigd.
Gisteren (zaterdag) zou de DA terugkomen, en als het dan niet beter was,
kreeg hij een spuitje ... Het was in onze ogen niet verbeterd, maar de DA zei dat hij er bovenop zou komen. Hij moest wel 3x per dag een spuitje krijgen. Sarah en haar gezin zijn dan maar op vakantie gegaan, ik moest me niet te veel zorgen maken, de DA kwam toch 3x per dag, en ik had hun nrs, en dat van de DA.
Toen ze net vertrokken ben ik toch nog even langs gegaan, wat VD met Zorah gedaan. Viktor zag er echt niet goed uit, Sarah zei dat dat normaal was, maar toch. Hij kon heel moeilijk recht blijven, daarvoor moest hij zijn hoofd in zijn eetbak leggen om steun te hebben. Hij ademde heel moeilijk. Hij is zelfs één keer gewoon omgevallen toen hij wou gaan liggen, ik heb hem toen zelfs moeten recht helpen. Het was gewoon angstaanjagend. Als hij daar lag, moeilijk ademen, zijn oogjes nog een beetje open, je zag zijn rode oogleden.
's Avonds belde Sarah me om te vragen hoe het was met hem. Ze zei dat dat allemaal normaal was, hij kreeg vochtafdrijvers, dus moest veel drinken. Ik was al wat meer gerust, maar toch ...
Deze morgen stond ik op, en m'n pa: 'Sarah haar vader heeft gebeld, de DA heeft hen gebeld, Viktor is vannacht gestorven'.
Hij ligt nu in zijn stal met een zeil over hem, en nu heb ik ook niet bepaald veel zin om te gaan ..
Arme Viktor, hij was nog maar 10 maanden, en hij zou er juist bovenop komen.
Dag Viktor
