Ik ben na mijn rodeo-actie van tig weken geleden niet meer veel op Kelvin gestapt. Tweemaal les aan de longe. Ik heb inmiddels 2maal les gehad op een dikke Belg, waarbij mijn zelfvertrouwen weer dusdanig was dat ik vrijdag zonder longe, en zonder "hulp", Kelvin durfde te rijden. Stap was redelijk, wat gespannen, maar a la. Was ik ook. Draf was lichtelijk een drama, en in de galop begon het gelazer weer. Dit keer vond ie het nodig om op hol te slaan (bokkend
) voor de drinkbak/badkuip, die in zijn helft van de bak stond... Ik durfde vrijdag echter te reageren, dus na enkele malen op hol slaan was het gelazer over en kon ik redelijk netjes afsluiten.Ik heb dus vandaag de hele dag met knikkende knieeen rondgelopen... Onze eerste clubles... Ik heb in 1998/1999 voor het laatst manegelessen gehad, Kelvin heeft ook sinds die tijd weinig meer met andere paarden gelopen (zowel alleen rijden als alleen in de wei). Daarbij was Kelvin bij Martine altijd als de dood voor de bakdeur... Maar goed. We zouden wel zien
Kelvin inladen ging prima. Beest liep er zo op (en ik stond er naar te gapen alsof ik het achtste wereldwonder had mogen aanschouwen
). Vastgezet, en bij Peter en Babs (de hond ) in de auto gestapt. Zonder problemen de manege bereikt, dus uitladen die hap... Ik maak Kelvin los, Peter trekt de stang erachter weg, en weg Kelvin 
Kon niet meer onder de stang doorkomen, dus touw wat steviger vastgegrepen, waarbij ik het dus op de een of andere manier als lus om mijn vingers kreeg. Beest rukte me aan mijn vingers zo'n beetje die stang over... Auwtsj 
Toch maar losgelaten dus... Waarop Kelvin me als de heilige maagd Maria herself aan stond te kijken... "Heeeeee! Wat doe jij daar nou toch op de grond? *zucht* Wat moet je daar nou mee?"Aan de longe gepakt, en de buitenbak in. Daar zou de les nl plaatsvinden. Kelvin had de tijd van zijn leven, er kwam een paard (A) aan. Geweldig vond ie het, dat had ie nog nooit gezien hoor... Paard verdwijnt achter de struik, waarop Kelvin zich wezenloos schrikt omdat er geluid achter de struik was. Toen de instructrice (V) arriveerde zei ze dat we binnen gingen rijden. Blij toe, er was buiten geen land te bezeilen met meneer Kelvin.
Binnen was ie weer de schattigheid zelf
Na een rondje stappen (langs de bakdeur!) er al opgestapt, hij zag er zo snoezig uit 
Het ging gewoon echt lekker... Zo lekker heb ik hem lang niet meer aan het lopen gehad!
Er was een paard die er een aparte manier van loswerken op nahield, die sloeg om de zoveel meter tegen de bakrand aan met 1 been. Dat leidde uiteraard tot grote paniek bij mijn stressballetje, al dat kabaal... Sja, en paard A... Drama
A was de hele tijd redelijk bij 'm uit de buurt gebleven. Op een gegeven moment reed zij over de middenlijn, en ik op de hoefslag, elkaar tegenmoet. Sow. Had het beest nog niet gezien of ik had Kelvin in mijn armen... Steigerend. Eng paard ook... A dus zoveel mogelijk vermeden... 1 keer besloot ie toch bang te zijn voor de bakdeur (bij Martine scheen hij daar iedere les heisa te schoppen, dus dat komt nog wel), wat uiteindelijk resulteerde in een half rondje 'galop'. Paar keer geschrokken van de mensen langs de bak, maar toch was ik erg onder de indruk van zijn gedrag... Het was weer echt mijn knollie 
En de galop was geweldig... De eerste keer, rechtsom, had Kelvin niet misstaan in het team van de Young Riders
Bijna op de plaats, met zijn kin op de borst, en maar hoog opgooien... 
Reageerde ook totaal niet op mijn been... Tweede keer ging wel prima... En de 3e keer, linksom, ging helemaal perfect.Standaard commentaar gekregen van V. Ik zet mijn binnenhand te vast, en ik trek hem in zijn mond. Laatste is niet helemaal waar... Kelvin zwaait heel erg met zijn hoofd op en neer, ja-knikken eigenlijk... Waardoor ie dus constant losse teugel/blokkade/losse teugel heeft... Wat er dus op lijkt alsof ik hem in zijn mond hang. Moet iets meer met mijn binnenbeen werken... V heeft een hele losse manier van lesgeven, je rijd voor jezelf... Kon ik an sich goed gebruiken met Kel, maar ik heb me wel gruwelijk zitten ergeren toen ze een compleet verhaal begon over haar honden... Je kunt gewoon niets anders dan in stap werken als er 4 grote paarden bij E-B op de volte blijven stappen... En zoals Peter al zei moet je echt te kennen geven dat ze op je moet letten. Heb ik idd gemerkt...
Na de les (waarbij ik weer helemaal in luv was met Kel) lekker beiden op adem gaan stappen... Kelvin was echt doorweekt... Ik ook overigens
Mijn volgende clubles zie ik met iets meer vertrouwen tegemoet Ik denk dat ik morgen wel met pijnlijke dijen en blauwe vingers rondloop... Maar ach Martine belde nog om te informeren hoe het gegaan was... Zaterdag ga ik van Martine leren hoe ik Kel met dubbele longe moet longeren
