Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-03-04 22:20

verdrietig

Geplaatst door de TopicStarter : 25-03-04 22:20

Ik voel me even heel erg verdrietig nu en hoop dat het hier opschrijven misschien helpt. Misschien dat anderen wel hetzelfde hebben gehad en me advies kunnen geven.

Anderhalf jaar geleden heb ik mijn eerste paardje moeten verkopen.
Ik had hem toen vier jaar en was helemaal gek met hem. Hij was voor mij zo vreselijk belangrijk, altijd als ik me rot voelde ging ik naar hem toe en dat hielp vreselijk. Verder heb ik hem tijdens zo'n turbulente tijd in mijn leven gehad, dat het echt voelde (alsof) we een hele sterke band hadden. Kortom, ik was vreselijk gek op hem. Helaas was hij veel te sterk voor me, vanaf het begin af aan eigenlijk al. Hij was zo wispelturig en onbetrouwbaar. Negen van de 10 keer ging het goed, maar de tiende keer ging hij er heel eng vandoor en bokte en steigerde net zo lang tot dat hij me van z'n rug had. Hierdoor heb ik het ziekenhuis heel vaak van binnen gezien

Dit heb ik vier jaar lang volgehouden en heb vanalles geprobeerd om het toch te laten werken, veel prive lessen genomen, hem in training gezet enz. maar niets hielp. Hij was gewoon heel moeilijk en de combinatie was gewoon niet goed. Uiteindelijk was ik en iedereen om me heen iedere keer weer bang als ik erop stapte.
Toen ik voor de zoveelste keer in het ziekenhuis was beland heb ik besloten om hem te verkopen.
Hij bleek voor geen meter te verkopen en hij heeft uiteindelijk tijden te koop gestaan. Uiteindelijk heb ik hem min of meer weg gegeven aan iemand die hem wel wilde hebben en hem een goede toekomst kon bieden.
Diegene heeft hem een jaar op rust gezet en is toen weer opnieuw begonnen met hem. Toen ging het allemaal heel goed. Inmiddels is hij weer door verkocht en ik wilde aan een kant heel graag weten aan wie. Ik heb er heel lang over na gedacht of ik het wilde weten en ik heb uiteindelijk besloten dat ik het niet wil weten. Dat haalt voor mij gewoon te veel naar boven,want ik mis hem nog steeds heel erg. Verder zou ik me heel erg rot voelen als ik de nieuwe eigenaar niet zou mogen.

Nu kreeg ik net een mailtje, met de vraag of een bepaald paard van mij was geweest. Dat ging over dit paard dus. Degene die mij mailde vertelde dat ze 'een bonte' had gekocht en dat dat wel eesn mijn vorige paard kon zijn. Ik vind het zo moeilijk dat ik nu ineens ongewild wel te weten kom waar hij staat en het is zo moelijk om iemand van 'een bonte' te horen spreken en dat dat dan echt over mijn paardje gaat.
Ik voel me nu zo verdrietig, ik mis hem nu weer zo. Ze heeft gevraagd of ik 17 april naar een wedstijd kom, waar ze hem zal rijden en ik weet echt niet wat ik moet doen. Aan een kant wil ik hem heel graag zien en zien dat het goed met hem gaat, aan de andere kant ben ik bang dat ik daar zo verdrietig van wordt......
Wat zouden jullie doen?

**Geplaatst**: 25-03-04 22:34

Geplaatst: 25-03-04 22:34

gewoon gaan kijken, wees blij dat het goed met hem gaat. Daar moet je,je toch goed bij voelen.

**Geplaatst**: 25-03-04 22:37

Geplaatst: 25-03-04 22:37

He zal moeilijk voor je zijn om hem dan weer te zien maar ik zpou toch gaan..
Wie weet krijg je spijt als je het niet doet? Veel succes met je uiteindelijke beslissing..

**Geplaatst**: 25-03-04 22:38

Geplaatst: 25-03-04 22:38

Jeetje, ik heb hier zelf geen ervaring mee, dus wat dat betreft kan ik natuurlijk niet weten hoe jij je voelt (kan me er wel iets bij voorstellen). Klinkt in ieder geval erg moeilijk! Het enige dat ik je kan adviseren is luister naar je eigen hart en doe wat goed is voor jou. Ik kan me voorstellen dat hem weer zien een hoop naar boven brengt waardoor je overstuur kan raken, maar aan de andere kant zou het zonde zijn als je niet gaat en over een paar jaar spijt krijgt. Gelukkig heb je nog even om er over na te denken... Maar nogmaals, je moet hierbij toch voor jezelf kiezen en doen wat goed is voor jou. Heel veel sterkte in ieder geval bij het maken van een keuze!

**Geplaatst**: 25-03-04 22:39

Geplaatst: 25-03-04 22:39

He wat vervelend voor je, maar persoonlijk denk ik dat je niet moet gaan.Ik denk dat je een keertje moet gaan kijken als het rustig is en je mischien even alleen met hem kan zijn. Het is denk ik vervelend als je je heel rot voel terwijl het heel druk is . Ik weet het natuurlijk niet maar het lijkt wel of ze je alleen vraagt om naar die werdstrijd te komen om te laten zien hoe geweldig ze het allemaal doet Schijnheilig

.Dat is mischien wat pessimistisch maar als ik de vorige eigenaar van mijn paard "te weten" zou komen zou ik het niet zo doen, maar vragen of ze gewoon een keer langskomt ,bij de stal waar het paard staat bijvoorbeeld.Dat is toch voor iedereen veel leuker. Ik vind het heel vervelend voor je, heel veel succes in ieder geval, wat je ook kiest. Ach gut

**Geplaatst**: 26-03-04 09:57

Geplaatst: 26-03-04 09:57

Ik denk dat ik ook zou gaan kijken. Anders blijf je je altijd dingen afvragen. Hij heeft het vast heel goed bij dat meisje en dan kun je alleen maar blij om zijn toch. Misschien kun je dan in contact blijven met het meisje altijd leuk om wat te horen. Sterkte

**Geplaatst**: 26-03-04 10:24

Geplaatst: 26-03-04 10:24

Melody21 schreef:
Ik weet het natuurlijk niet maar het lijkt wel of ze je alleen vraagt om naar die werdstrijd te komen om te laten zien hoe geweldig ze het allemaal doet .Dat is mischien wat pessimistisch

idd erg pessimistisch.. ik vind het juist wel heel lief van dr dat ze zicht nog bekommerd over de oude eigenaren.
en "om te laten zien hoe geweldig ze het allemaal doet..." Verward

misschien wil ze laten zien hoe goed ze vooruit gegaan is..
zo kan je het ook allemaal bekijken he...!

Meid ik wens je heel veel sterkte.. het lijkt me zo moeilijk voor jou om zo erg je paard te missen (als ik mezelf in jouw positie stel, word ik zelf ook helemaal depri bij de gedachte)
Ik zou wel gaan, uit nieuwsgierigheid. en als het em wel is dan zou je hem misschien meer op kunnen zoeken?

maar wat anderen ook zeggen, misschien is het beter om op zijn stal te komen kijken ipv bij een wedstrijd. zodat je zelf wat meer rust in je hoofd hebt.

succes ermee!! Ach gut

**Geplaatst**: 26-03-04 12:43

Geplaatst: 26-03-04 12:43

Ik zou gaan kijken, aangezien ik van mezelf weet dat ik er anders later spijt van krijg .. je moet doen wat jou het beste lijkt !

**Geplaatst**: 26-03-04 13:00

Geplaatst: 26-03-04 13:00

Ik zou ook gaan kijken!! Wieweet kun je hem daarna nooit meer zien en heb je spijt dat je toen niet ben gaan kijken. En het lijkt mij dat als je hem weer gezien hebt en hij het naar zijn zin heeft, het jou ook een fijner gevoel geeft en dat je het tzt een plekje kan gaan geven.

Sterkte!

**Geplaatst**: 26-03-04 13:08

Geplaatst: 26-03-04 13:08

Ik zou gaan kijken. Ik heb Tara ook weer ontmoet (zie profiel). Nou was dit wel een ander verhaal. Ik was echt superblij dat ik wist dat ze het nu goed had.
Succes met beslissen.

**Geplaatst**: 26-03-04 13:43

Geplaatst: 26-03-04 13:43

Moelijk. Ik denk dat je in dit geval heel goed naar je eigen gevoel moet luisteren. Kun je de confrontatie aan met het paardje waarvan je zoveel gehouden hebt?
Misschien zal het je goeddoen, misschien maakt het je erg verdrietig. Dat kan alleen jijzelf inschatten.

**Geplaatst**: 26-03-04 15:09

Geplaatst: 26-03-04 15:09

Zelf heb ik ook wel ooit een mailtje gestuurd naar de oude eigenaren van Emeraldo, gewoon om te laten zien dat het goed met hem gaat.
Ik denk dat je gewoon moet gaan kijken. Je gaat toch zeker niet de oude eigenaar bellen als je pony er slecht uit ziet? Waarschijnlijk maak je je druk om niks, en beeld je het ergste in. Als je bent wezen kijken hoef je je geen zorgen meer te maken!

Als je gaat, laat je dan even weten hoe het was?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-03-04 19:22

Geplaatst door de TopicStarter : 26-03-04 19:22

Heel erg bedankt voor alle lieve reacties! Ik voel me inmiddels al weer iets beter.
Ik kan het nu wat beter relativeren. Ik mis hem, maar heb hem niet voor niets verkocht. Ik heb nog wat over en weer gemailed met de nieuwe eigenaresse. Ze lijkt me heel aardig. Ze heeft zeven paarden, allemaal 'probleempaarden' zoals ze dat zelf noemt. Ze heeft nog een paard dat ik ken, bijna net zo'n ramp als de mijne. Ze weet dus wel van wanten. Verder vertelde ze me bij wie ze les had en dat is ook wel iemand die echt weet waar ze het over heeft.
Daarnaast heeft ze me wat foto's gestuurd. Ik vond het zo moeilijk om hem weer te zien, maar dan in een vreemde omgeving. Mijn mannetje daar, tussen al die vreemde paarden, met een vreemde mevrouw erop... toch wel echt heel moeilijk.
Eigenlijk zou ik juist heel blij moeten zijn, hij zag er super uit, leek gelukkig. Is bij iemand die weet waar ze het over heeft, die serieus met hem bezig is. Beter kon het toch niet?
Toch blijft het moeilijk dat het tussen hem en mij niet ging en dat hij nu wel heel gelukkig is.
Ik probeer heel blij te zijn dat het in ieder geval goed met hem gaat, maar het blijft moeilijk om weer zo plotseling met alles geconfronteerd te worden. Als ik hem ook zo zie op die foto's dan mis ik hem zo!
Ze bood aan dat ik ten alle tijden langs mocht komen om even prive met hem te knuffelen en dat ik zelf maar even moest kijken wat ik wilde, niet komen, wel bij haar langs komen, of op de wedstrijd komen.
Ik weet het nog niet, ik moet het allemaal maar even laten bezinken...
Het stomme is, hier in mijn omgeving snapt bijna niemand dat ik verdrietig ben. Iedereen zegt: 'Het is toch maar een paard', of 'Je hebt toch een nieuwe leuke?'
Blij dat op bokt tenminste meer van die sentimenteeltjes zitten als ik Knipoog

Ik denk er nog over na wat ik ga doen, wel of niet heen. Ik laat het zeker weten!

**Geplaatst**: 26-03-04 19:38

Geplaatst: 26-03-04 19:38

Ik zou wel blij zijn als die gelukkig lijkt, sommige paardjes zien er ook wel
héél anders uit....

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-03-04 19:57

Geplaatst door de TopicStarter : 26-03-04 19:57

Ik ben ook heel erg, vreselijk blij dat hij gelukkig lijkt!!!!
Maar wat ik bedoelde te zeggen is dat het gewoon heel dubbel voelt!

**Geplaatst**: 26-03-04 20:03

Geplaatst: 26-03-04 20:03

Ik heb hier zelf ook geen ervaring meeghad..
Ik denk aan de ene kant dat het goed is om hem te zien en zeker weet dat ie in goede handen is.
Maar kan me ook erg voorstellen dat het heel moeilijk voor je is, en door hem weer te zien het mischien nog erger wordt.
Ik denk dat je gewoon naar je hart moet luisteren en doen wat JOUW het beste lijkt.sterkte!