Vandaag was het weer zover; de veearts kwam Iwaldo's tandjes even controleren. Sinds hij idioote steigerbuien had, wordt dat ieder half jaar gecontroleerd
Eerst een verdoving.. toen zo'n bit in dat je open kan zetten zodat ie niet de veearts zn hand eraf beet
Toen op de rustigste stand proberen... stel je voor, een bosch machine met lange stang eraan waar aan het uiteinde een electrische rasp zit.. In de mond naar binnen en NJIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII.. lekker geluidje.. Nog maar een verdoving want Waldo was nog niet duf genoeg, vond het veilen nog niet echt prettig. Ondertussen bekeek de veearts nog een ander paard, en Waldo stond als een grote sukkel met z'n mond opengesperd, hoofd bijna op de grond en tong eruit. Schatje
Nog een poging: electrische ding weer in de mond.. maar nu was ie zo duf dat ie z'n eigen hoofd niet meer omhoog kon houden. Moest Laura doen Dus Waldo's hoofd op mijn schouder en raspen maar weer (ughhh er kwam zelfs een wolkje uit zn mond) Daarna nog even bijraspen met de hand, dat vond ie ook niet zo want toen tilde ie zn hoofd weer te hoog op.. maarja eindelijk klaar
EN meneer mocht terug naar stal. Nog wel duf, dus ik moest grote bochten lopen.. just in case.. nou daar slingerde ie naar stal en heb ik m in de hoek gezet en het halster afgedaan. Stond ie duf, met de oren naar beneden En toch naar buiten willen kijken door het raampje.. maar dan moest ie zn hoofd optillen en dat lukte niet
Al met al zijn de kiesjes weer voor mekaar en ondertussen zal Waldo wel weer wakker zijn