Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter:** 11-03-04 01:01

Hoe help je iemand van angst af?

Geplaatst door de TopicStarter: 11-03-04 01:01

Of is het een onbegonnen zaak?
Het gaat om een meisje van 10 jaar, is een half jaar geleden op een nare manier van een flink paard afgesmeten. Ze heeft daar een behoorlijke angst aan over gehouden, ze gaat heel snel erg verkrampt zitten trekt bij de minste onverwachte beweging (of als ze maar denk dat die gaat komen) haar handen tegen haar buik, etc. Ze ontspant totaal niet.
Ze zit nog steeds op manegeles, waar ze als ze op een 'moeilijke' pony moet regelmatig het hele uur door huilt omdat ze zo bang bang is. Ze klimt er overigens wel uit vrije wil op, en probeert echt de tandjes op elkaar te bijten en vol te houden, maar die angst wil niet weg....
Ik heb haar toen een tijdje 'les' gegeven op Jordy, ze had daarvoor al vaker op hem gereden, en op hem durfde ze wel weer. Ze durft met Jordy nu weer alles, zit er achterstevoren zonder zadel op, springt, etc.
Het gekke is dat Jordy absoluut geen engeltje is, hij kan erg dwars zijn, gaat er wel eens vol gas vandoor, of is van mening dat er tijgers in de bosjes zitten.... En op hem zit ze helemaal ontspannen.
Zet haar echter weer op een andere veel bravere pony, en ze verkrampt helemaal, durft nauwelijks aan te draven.
Ik kan haar niet altijd maar op Jordy laten blijven rijden, een half uurtje hobbelen in de week vind ik best, maar ik heb het idee dat ze daar verder niets mee opschiet.....
Zijn er mensen die ervaring hebben met zoiets? Wat zou een oplossing kunnen zijn voor dit probleem?

Run free Jordy.... 1997 - 2021

**Geplaatst:** 11-03-04 01:06

Geplaatst: 11-03-04 01:06

Ik heb op dit gebied goede ervaringen met http://www.eenhoorn.org

Marly kan aan de telefoon wat kortaf overkomen, maar ik vind haar heel goed lesgeven, en ze heeft absoluut engelengeduld met mens en paard. Mijn moeder was *heel* bang, maar toch heeft Marly haar een positieve ervaring mee kunnen geven. Geen idee of het in de buurt is, maar een paar lessen daar zouden wel eens een heel verschil kunnen maken.

**Geplaatst:** 11-03-04 01:07

Geplaatst: 11-03-04 01:07

Geduld, geduld. Echt waar! Als ze zelf alwel blijft doorzetten, dan komt 't heus wel goed. Misschiendat de manegehouders er rekening mee kunnen houden door haar op een iets makkelijker paard te zetten. Maar als ikdat zo lees dat ze zelf ook wel door blijft zetten komt ze die angst heus wel te boven. En ik spreek uit ervaring

- Offline -

**Geplaatst:** 11-03-04 01:10

Geplaatst: 11-03-04 01:10

Idd... heel veel geduld.
Mijn ervaring is wel dat als het vertrouwen in één paardje er eenmaal is, dat je al een stap in de goede richting bent

Zou het niet helpen om haar op de manege ook een tijdje op een vaste pony te laten rijden?

Een ongeluk zit in een klein hoekje - Dan blijft er nog heel veel ruimte over voor geluk

**Geplaatst:** 11-03-04 10:10

Geplaatst: 11-03-04 10:10

alles heel rustig opbouwen.
en wat Richtje zegt is ook wel een idee, haar een tijdje een vaste pony laten rijden?
en als ze daar lekker ontspannen opzit kun je weer een andere pony proberen?

Dag lieve mama...

**Geplaatst:** 11-03-04 10:43

Geplaatst: 11-03-04 10:43

ja ze zal zelf moeten leren ervaren dat ze haar angsten los kan laten. ze is nog erg jong en houdt nog steeds van paarden en gaat er nog steeds mee om dus zal het wel loslopen.

wat je wel kan doen is ontspanningsspelletjes proberen te doen en kijken of je haar, voordat ze in zo'n angstmoment valt, aandacht op iets anders kan vestigen.

heeft 2 tinkerknaapjes en 1 tinkerprinsesje in de wei staan! }:0

**Geplaatst:** 11-03-04 10:52

Geplaatst: 11-03-04 10:52

Met rust en geduld kom je heel ver. Je zeg zelf dat ze er iedere keer uit vrije wil weer op kruipt, ze wil dus wel heel graag. Dat zit dus al goed!!!!!

Ik heb het zelf ook gehad. Een pittig ongeluk gehad waardoor ik een paar dagen op de IC gelegen heb en nog meer ellende. Met een heel lief braaf paard waar je iedereen op kon zetten, het was gewoon een dom ongeluk. Maar daarna durfde ik er dus amper op. Een jongetje van 8 scheurde er mee door de bak(op een fors paard van 166!!!) en ik durfde er zelfs amper een rondje mee te stappen. En dat terwijl dat paard me door dat ongeluk overal voor liep te beschermen(enge vuilnisbakken, vechtende paarden op het land waar ik vlak bij stond enzo)!!!!
Met veel geduld en omdat ik zo graag wou ben ik er weer op gestapt en kon met haar weer lekker rijden(zelfs zonder zadel en hoofdstel!!!!).

Het stomme was dat ik wel op allerlei rare draakjes stapte, dat boeide me totaal niet maar zag ik als een uitdaging. Maar dat lieve brave paard, nee, daar kreeg ik de kriebels van.

Als je zelf dus veel geduld heb en haar complimentjes geef als er iets gebeurd is waardoor ze schrikt maar het toch netjes op lost(bv een schrik reactie van een paard, weer galoperen en haar helemaal de hemel in prijzen enz). Ze klimt er iedere keer weer op, dus ze wil wel graag. Het komt dus zeker wel goed.

Super fijn voer bestel je hier: https://equilin.eu/?partner=217
*Als je haar voor je ogen waait, als je jas om je lichaam draait, als de wind langs wangen aait, weet dat ik je mis* - Acda en de Munnik

**Geplaatst:** 11-03-04 11:44

Geplaatst: 11-03-04 11:44

Instructeur met ervaring met angstruiters inzetten. Iemand die een engelengeduld heeft, maar ook op het JUISTE moment eens een voorzichtig door-zetje kan geven.
Gezien het doorzettingsvermogen van 't meidje zelf, komt het dan waarschijnlijk allemaal wel weer goed.

**Geplaatst:** 12-03-04 10:27

Geplaatst: 12-03-04 10:27

kan ze niet aan de longeerlijn ofzo, privelesjes. en laat haar gewoon een poos op dezelfde pony rijden, wat maakt dat uit, als je maar weer effe door de angst heen komt, de wil is er al, dus het komt denk ik wel goed met het kind, duurt alleen wat langer.

Griendheuvels Kate onze eige Shire Topper

**Geplaatst:** 12-03-04 10:38

Geplaatst: 12-03-04 10:38

wanneer ze er zelf toch weer uit vrije wil op springt lijkt geduld mij ook het beste!
veel op haar inpraten dat ze rustig moet gaan zitten, dat ze dat ook op jordy kan.
met een beetje geduld zou ze dan wel snel weer van d'r angst afkomen!

**Geplaatst:** 12-03-04 12:32

Geplaatst: 12-03-04 12:32

Helemaal niets mee doen. Als ze het écht leuk vindt, dan komt het vanzelf wel weer.

Zo niet: jammer.

Zéker niet gaan proberen!

**Geplaatst:** 12-03-04 12:49

Geplaatst: 12-03-04 12:49

spelenderwijs gaan oefenen, met balkjes, pionnen, zodat het kind meer oog heeft voor die dingen, dan voor het paard.
. Voltige vind ik ook heel goed voor jonge (bange) kinderen. Zo zijn ze in groepsverband bezig met 1 paard, en krijgen ze een redelijke goede, ontspannen zit door.

**Geplaatst door de TopicStarter:** 12-03-04 13:11

Geplaatst door de TopicStarter: 12-03-04 13:11

Sonja schreef:
Instructeur met ervaring met angstruiters inzetten. Iemand die een engelengeduld heeft, maar ook op het JUISTE moment eens een voorzichtig door-zetje kan geven.
Gezien het doorzettingsvermogen van 't meidje zelf, komt het dan waarschijnlijk allemaal wel weer goed.

Dit is dus naar mijn idee ook een groot deel van het probleem. Als ze in de manegeles even weer een 'paniekaanval' heeft wil ze even een tijdje stappen. De instructrice dreigt dan echter om haar eruit te sturen als het een paar keer gebeurt, omdat ze de les hindert. En ook met een longeerzweep achter een pony met doodsbang kind aanrennen vind ik nou niet de beste optie.....
Op Jordy wilde ze in het begin ook vaak gaan stappen als ze het even niet meer trok, ik heb haar dan gewoon laten stappen, even adem laten halen, en ondertussen gewoon een leuk gesprekje beginnen over hoe het op school gaat, dat soort dingen. Dan 'vergat' ze die spanning even en kon ze weer aandraven.
Als ze aan het begin al zei, 'Ik ga niet galoperen hoor', heb ik ook gezegd dat dat helemaal niet hoefde, dat ze niks moest doen wat ze niet wilde. En dan galopeerde ze dus wel aan het einde van de les als ik het zei, volgens mij omdat ze zich er niet de hele tijd zenuwachtig over had zitten maken....

Een goede instructeur vinden voor haar, is hier in de buurt nog niet gelukt... Misschien maar eens bij die eenhoorn kijken.
Haar ouders zouden liefst een eigen, brave pony voor haar kopen, maar ik heb ze dat afgeraden.

Run free Jordy.... 1997 - 2021

**Geplaatst:** 12-03-04 13:22

Geplaatst: 12-03-04 13:22

Supertje schreef:
Dit is dus naar mijn idee ook een groot deel van het probleem. Als ze in de manegeles even weer een 'paniekaanval' heeft wil ze even een tijdje stappen. De instructrice dreigt dan echter om haar eruit te sturen als het een paar keer gebeurt, omdat ze de les hindert. En ook met een longeerzweep achter een pony met doodsbang kind aanrennen vind ik nou niet de beste optie.....

Domme instructrice.
Ze zou de ouders beter kunnen adviseren om het kind tijdelijk in een privelesje te zetten, zodat ze er beter op in kan springen als het kind zo'n paniekaanval krijgt. Even laten stappen, wat ademhalingsoefeningen en een keer een arm om d'r schouders doet veeeeeeel meer wonderen dan er met de zweep achteraan rennen. Wat een dom wicht....

**Geplaatst:** 12-03-04 13:23

Geplaatst: 12-03-04 13:23

Jammer dat ze niet bij mij in de buurt woont, ik vind het juist altijd hartstikke leuk om me over zulke mensen te ontfermen. Heb ik veel meer lol in dan in van die wannabe's die denken dat ze Anky II zijn....

**Geplaatst:** 12-03-04 13:28

Geplaatst: 12-03-04 13:28

Weer zo'n instructrice dus.....
De kinderen zijn vaak banger voor de instructrice dan voor die pony

Een ongeluk zit in een klein hoekje - Dan blijft er nog heel veel ruimte over voor geluk

**Geplaatst door de TopicStarter:** 12-03-04 14:19

Geplaatst door de TopicStarter: 12-03-04 14:19

Hier staan trouwens foto's van haar, daar kun je ook zien dat ze best netjes kan rijden als ze gewoon ontspannen zit.
[HAW] Jordy weer eens als kinderpony

Run free Jordy.... 1997 - 2021

Wie is er online