Geplaatst Wat ik gisteren nou weer eens heb meegemaakt! Ik ging samen met de hengst Maestro en onze verzorgsters lekker buiten lopen. Ik mocht alleen niet voorbij Maestro gaan want die vind mij iets TE leuk
(ik ben een merrie)Onze verzorgsters bedachten lekker naar het zandpad te rijden naast het kanaal en ik had daar ook wel zin in!
Maar oh jee paardjes, toen we daar aankwamen zag ik een lang heel groot ding die heel veel GOLVEN produceert! Dit was zoo eng! We stonden stil maar zelf Maestro kon me niet gerust stellen
. Ik probeerde om te draaien en weg te rennen, maar ik kon niet goed kiezen welke kant. En soms voelde ik dat bit ook wel in mijn mond 
Gelukkig was dit enge ding voorbij en reden we verder alleen die golven leken nu wel monstertjes die naar mij toe vlogen! Dus bleef ik maar extra dicht bij Maestro (die dat toch wel fijn vond
)En net toen ik weer beetje moed had gekregen en beetje rustig kon lopen kwam er zo'n langwerpige boot met wel acht mensen op een rijtje langs! EN er was een mens aan het schreeuwen door zo'n ding die hun gebrabbel heel luid maakt. Ik schrok me dood maar ook Maestro was niet zo'n held en we werden de bosjes in gestuurd. Ik denk niet dat onze verzorgsters nu blij met ons waren
.Toen we weer op weg gingen kwamen we aan het einde wel 3 van die dingen tegen bijna tegelijk! Gelukkig zag ik er 2 van voren aankomen zodat ik me een beetje voor kon bereiden en een mens sprak gewoon zonder versterkend ding.
Toen waren we weer in de bewoonde wereld en kon ik weer beetje rustig wandelen zonder dat ik op mijn hoede hoefde te zijn voor die vreemde boten die mij de stuipen op het lijf jaagd!
We kwamen alleen nog maar een reuze vrachtwagen en een super druk kruispunt tegen maar dat is niet in vergelijking met die dingen in het water!
Maar paardjes: hebben jullie wel eens die (roei)boten ontmoet? En wat vinden jullie van ze? Hebben ze jullie wel eens proberen te bijten? Ik ben er nog niet uit hoor.
Ben benieuwd naar jullie ervaringen!
Groetjes van Brenda
(het lieve tinkertje natuurlijk
) 
Maar hoe dichterbij, hoe enger hij werd, en ik voelde haar heel duidelijk al haar spieren spannen. En snuiven enzo, echt klaar om op'e kletter te gaan. Dus ik was wel voorbereid. 
. Daar komen heel vaak van die boten voorbij soms ook wel hele grote met van die bakken voorop. Eerst vonden wij het ook een beetje eng , maar nu niet meer. Shayla is nog wel een beetje bang van die golven , maar wij (Jhonny en Logan) echt niet 
! Wij duiken er zo in ! Soms wel eens kopje onder of een stukje zwemmen. Wij mogen alleen niet verder dan waar ons baasje nog kan staan. Omdat wij daar dan al niet meer kunnen staan vinden we dat niet zo erg. Het leukste is dan als je het water uitkomt , je basje nog natter maken dan ze al was en daarna in het zand rollen ! Omdat we dan helemaal onder het zand ziten moeten we weer het water in om ons aftespoelen ! 