Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-02-04 17:15

Terugval na verkoop Maffick

Geplaatst door de TopicStarter : 13-02-04 17:15

29 december is Maffick verkocht, al bijna weer 2 maanden geleden.
De eerste tijd na zijn verkoop heb ik het er even heel moeilijk mee gehad, dikke tranen van verdriet zijn toch wel langs geweest terwijl ik dat niet verwacht had.
Daarna heb ik me volledig op Bas gestort, en hem zo een beetje 'vergeten' , helemaal vergeten natuurlijk nooit, maar ik kon me iig op Bas richten en dat nam toch wat gemis weg.
Maar de laatste tijd spookt die bruine weer door mn kop, ik denk de hele dag aan hem.
Als ik bij Bas ben en ik ben met Bas aan het longeren denk ik: Ik zou nu Maffick ook wel weer even hebben kunnen longeren.
Als het mooi weer is denk ik: Goh, zou nou best een buitenritje op Maffick hebben kunnen maken.

Moest van de week de computer opruimen en kwam weer allemaal foto's van hem tegen... slik was het.
Maffickje aan het springen, ik op Maffick, Maffick aan de rol... wat was ie leuk.

Vraag me aldoor af: Wat is Maffick nu aan het doen, zou hij buiten staan ? Zouden ze nu op hem rijden ? Zou hij onder dek staan ? Wat voor voer krijgt hij ?

Ja de stomste gedachten komen voorbij, heb er helemaal niets aan maar kan er niets aan doen dat ik dat denk.
Ik heb het steeds sterker, mis hem ineens weer heel erg.
Daarom was mijn titel ook Terugval. het lijkt wel een soort naklap.
Eerst even gemist, toen op Bas gestort ( nog steeds hoor ) en niet heel veel er over nagedacht en nu ineens mis ik hem weer heel erg.

Heb steeds de neiging om te bellen hoe het met hem gaat en denk dat ik dat ook maar eens ga doen..

Hebben mensen hier ervaring mee die ook hun paardje verkocht hebben ? Een soort naklap met ineens hele sterke misgevoelens ?

**Geplaatst**: 13-02-04 17:19

Geplaatst: 13-02-04 17:19

ik heb er geen ervaring mee, maar ik kan denk ik het me wel voorstellen
isschien kun je eens bellen hoe het met hem gaat, en misschien vragen of je hem eens mag zien, misschien wel nog ens een ritje maken ermee ?

**Geplaatst**: 13-02-04 17:19

Geplaatst: 13-02-04 17:19

Ik heb echt precies het zelfde gehad!
Ben toen ook gewoon gaan kijken en was toen wel weer "gerustgesteld" en wist weer waarom ik hem verkocht had (beter voor hem).
Kan je alleen maar aanraden om snel langs te gaan....is ook wel effe moeilijk maar je kan het dan wel makkelijker een plaats geven.....

Sterkte! Ach gut

**Geplaatst**: 13-02-04 17:50

Geplaatst: 13-02-04 17:50

'
Ik had dat heel erg toen ik mijn 2 fjorden weg had gedaan ik wou meer met rijden en had daarom de knoop doorgehakt om ze te verkopen de verkoop ging ook erg snel binnen een week waren ze verkocht kon me er eigenlijk ook niet op voorbereiden.

Toen ik mijn nieuwe paardje had focuste ik echt op hem. En ineens miste ik weer de fjorden ontzettend erg die lekkr onspanne rugtjes die gekke dingen die ik met ze deed die speciale band die ik met ze had na 7 jaar ik kon echt met ze lezen en schrijven. Tot de dag van vandaag mis ik ze ook echt nog steeds er gaat geen dag voorbij dat ik even niet aan ze heb gedacht. Durf zelf ook geen contact meer op te nemen met de eigenaren, want ben bang dat als ik ze zie ze terug willen hebben en dat gaat niet meer of dat ze er anders uit zien dan toen die tijd dat ik ze had of dat een van hun of beide verkocht is. Ik weet nie maar ik mis ze nog steeds heel me kamer hangt nog vol met die gekke koppies ik heb mooie herrinneringen aan die 2 en die zal ik zker nooit vergeten misschien durf ik over een tijd de stap te nemen om toch eens te bellen maar nu nog niet het zit er bij mij nog zo vers in.

Ik begrijp echt precies hoe je je voelt ik heb hetzelfde ik moest ze wegdoen omdat ik voor 2 paarden ook geen tijd meer had maar het was meoder en dochter en die hoorde echt bij elkaar ze zijn nog nooit gescheiden geweest en ik kon ze ook niet aandoen om een van hun maar te verkopen.

Succes

gr Nicole

**Geplaatst**: 13-02-04 17:56

Geplaatst: 13-02-04 17:56

Ja ik herken dit wel

Ik heb dit met Goof mijn vorige paard. Die is 2,5 jaar verkocht en nog heb ik het vaak over hem Verdrietig

Ik heb het er nog steeds moeilijk mee... ik heb bewust geen kontakt met die mensen omdat ik er anders in blijf hangen Scheve mond

Ik heb gezien hoe goed hij het heeft en dan is voor mij genoeg geweest.
Je blijft dit nog wel een tijdje houden... maar het word geleidelijk aan steeds minder Knipoog

Op een begeven moment kan je het een plekje in je hart geven en is het hoofdstuk "afgesloten".

Weet je nog Makhali.... Ik heb de hele week gehuild toen hij wegging.. bij de gedachte alleen al dat hij ging... Verdrietig

**Geplaatst**: 13-02-04 17:58

Geplaatst: 13-02-04 17:58

ik zou gewoon eens bellen en misschien kan je hem dan wel een keertje opzoeken

**Geplaatst**: 13-02-04 18:02

Geplaatst: 13-02-04 18:02

Ik was ook heel bang voor die klap achteraf. Ik heb dus besloten meneer niet te verkopen, als is het verstandiger van wel...

Gewoon bellen, dan hoef je je geen zorgen meer te maken!

Succes!

**Geplaatst**: 13-02-04 18:06

Geplaatst: 13-02-04 18:06

Ik kan het heel goed voorstellen. Ik wou Mirkje laatst ook verkopen, maar ik weet gewoon dat ik niet zo sterk ben en dat ik dat echt niet aan zou kunnen, ook al stond er een ander paard voor mij klaar.
Jij ben zo sterk wel, en jij hebt het voor hem gedaan Lovers

. Wat ik begreep is, dat jij hem niet wou verkopen, maar dat jij het zielig voor hem vond (tijdgebrek). Hij heeft het nou ergens anders goed, je kan altijd een keer bellen om je vragen te stellen. Ik vond het juist fijn toen de eigenaren van Mirk belden. Ik kon toch vragen hoe zij dit of dat deden.
Gewoon doen

**Geplaatst**: 13-02-04 18:13

Geplaatst: 13-02-04 18:13

Nee, daar heb ik met mijn eerste paard geen last van gehad. Dat kwam denk ik ook, omdat het zo'n ongelofelijke rotmerrie was (sorry, maar dat was nu eenmaal zo).
Na een jaar kreeg ik een email van haar huidige eigenaar, dat ze een veulen had gekregen en toen ben ik er eens op visite gegaan. Dat is eigenlijk de eerste en enige keer dat ik nog contact met ze heb gehad.

**Geplaatst**: 13-02-04 18:20

Geplaatst: 13-02-04 18:20

hhmmm,weet wat je bedoelt...
Ik heb nu ,na byna zeven jaar ,nog altyd spyt gehad mijn tinkermerrie toen verkocht te hebben.
Een kennis van mij heeft haar,ik kan haar altyd terug zien...,ik ben na een jaar eens gaan kijken hoe het met haar ging,en heb de hele dag liggen janken als een klein kind!!! Bloos

heel pijnlijk haar te zien...,maar ik weet dat ze het goed heeft,en dat is dan toch weer een geruststelling!!

**Geplaatst**: 13-02-04 18:20

Geplaatst: 13-02-04 18:20

Ik heb er met Kiara geen last van gehad.
Ik WIST gewoon dat het beter was omdat het tussen ons niet klikte.
Had in mijn hoofd al eerder afscheid genomen zeg maar.
En nu heb ik dus Novia, 'de ware' voor mij!

Maarreh, vervelend voor je zeg.
Kun je niet eens bellen of langs gaan?
Sterkte hoor!

**Geplaatst**: 13-02-04 18:28

Geplaatst: 13-02-04 18:28

Sterkte er maar mee, het lijkt mij ook vreselijk! Maar bel de nieuwe eigenaren maar even op! Ga er misschien een keertje langs! Zal vast wel goed met hem gaan!

**Geplaatst**: 13-02-04 19:11

Geplaatst: 13-02-04 19:11

idd, veel sterkte OK dan!

en ik zou ook bellen als ik in jouw schoenen stond ...

**Geplaatst**: 13-02-04 19:21

Geplaatst: 13-02-04 19:21

Ik ken het helaas ook maar al te goed. Het is nu iets meer dan een jaar geleden dat ik Adri heb verkocht, maar er gaat geen dag voorbij dat ik nog aan hem terugdenk. Hij is ook zeven jaar echt mijn kindje geweest, heb zo veel met hem meegemaakt...

Toen hij pas weg was, heb ik mij weken slecht, echt rotslecht gevoeld, maar ik ging al snel op zoek naar een nieuw paard. Dat zou de woenden wel helen dacht ik... Helaas is dat nieuwe paard er pas een half jaar later gekomen, en als die tijd zat ik met een leeg gevoel.

En dat nieuwe paard (Licor dus) was ook zo ànders als Adri, dat het gemis eigenlijk nog steeds niet helemaal weg is...

Maar ik heb wel erg goed contact met zijn nieuwe eigenaresse, mail vaak naar haar, krijg foto's en filmpjes opgestuurd en ga er af en toe op bezoek. Dan zie ik weer dat hij het daar erg goed heeft, en eigenlijk veel beterdaar is dan bij mij, met een baasje dat niet meer verwacht dan wat hij aankan, en dat maakt me dan toch weer gelukkig Lachen

.

Sterkte, maar ga er zeker eens langs!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-02-04 19:54

Geplaatst door de TopicStarter : 13-02-04 19:54

Ik heb het met Amber ook wel gehad, ongeveer hetzelfde, Amber was weg, maar toen had ik Maffick om me op te storten.
Ben een keer bij Amber geweest op Ameland en heb vaak contact met haar nieuwe eigenaresse, ga er binnenkort weer heen.
Ook haar mis ik nog steeds maar op een andere manier voor mijn gevoel.
Maffick wou ik eigenlijk helemaal niet wegdoen, hij was het perfecte paard voor mij, maarja hij heeft veel maar dan ook erg veel tijd nodig en die had ik idd niet meer voor hem.
Ik ben zeker van plan te bellen, maar moest dit ff van me afschrijven, het voelt ineens weer zo vreselijk sterk...

**Geplaatst**: 13-02-04 20:17

Geplaatst: 13-02-04 20:17

He meid, wat rot dat dat nu toch weer naar boven komt en dan heel sterk... Ach gut

Ik kan me er wel iets bij voorstellen, vooral als het een paard is, waarvan je weet dat het toch een apart dier is.

Ik denk dat dit nog wel vaker gebeurt. Rot natuurlijk, en praten lijkt mij het beste medicijn....

Ga er idd eens langs of mail, bel ze eens.

Sterkte hoor, vast en zeker dat het over een tijd minder wordt, maar het zal altijd wel een plekje houden...

**Geplaatst**: 13-02-04 22:06

Geplaatst: 13-02-04 22:06

ik heb 5 jaar geleden mijn 1e paardje moeten verkopen,ivm tijd/geldgebrek.

ik had haar van een handelaar uit kerkrade,(een behoorlijk eindje van Zeeland)
en ik wilde haar terug naar daar brengen,omdat ik het niet aan zou kunnen om haar hier ,met iemand anders op haar rug,tegen te komen.
zo gezegd,zo gedaan.
2 dagen later,heeft iemand van de manege waar ze gestald stond,haar teruggehaald!!!!!!!!!!! Boos!

!!!!!!!!!!!
daar heb ik het echt 2 jaar moeillijk mee gehad.
zeker omdat ik constant van mensen hoorde ,dat het heleemaal niet goed ging(ze was niet een van de makkelijkste)

ja,je beesjes vergeet je niet zomaar!

kun je af en toe naar bij maffick gaan kijken?
of maakt dat het voor jou nog erger?

**Geplaatst**: 13-02-04 23:42

Geplaatst: 13-02-04 23:42

Ken het gevoel jammer genoeg ook....toen mijn eerste paardje verkocht werd was dat al niet helemaal naar mijn zin.

De eerste periode kwam er rust in mij, de ritten naar het paard toe waren eng en zorgden iedere keer weer voor spanning.
Bij mijn paard was alles in orde maar dan weer naar huis langs die lange donkere enge weg.

Eerst werd ze aan de stal waar ik stond verkocht en na ene periode doorverkocht aan iemand in Ermelo.
Mijn oude staleigenarresse kwam langs en zei dat alles goed met haar ging en dat ze lekker op de wei stond emt een jas aan....heb niets anders gezegt dan ow...leuk voor der, omgedraait en weggelopen.

Het was zo definitief.

De weken die volgden waren het ergst, na dat korte gesprek begon ik me steeds meer af te vragen.
En nu 8 jaar later nog steeds weleens, hoe zal het met haar gaan, is ze nog steeds zo'n tut en zo geweldig op wedstrijden, zouden ze wedstrijden met haar rijden, zouden ze goed voor haar zijn of zal ze al doorverkocht zijn, had ik haar niet moeten houden ondanks alle bijkomende spanning....en als ik haar gehouden had hoe zou het dan nu tussen ons zijn?

Vooral dat laatste....we waren toen M, wat zouden we nu geweest zijn?
Of was ik toch gaan springen, wat zij zo leuk vond, weten die mensen wel dat ze zo gek is op springen maar ze dat bij mij maar 1 keer in de 2 weken deed.

Ppfff....ga eens ene keer bellen en ga eens langs....ongestelde vragen blijven heel lang hangen...

**Geplaatst**: 14-02-04 00:24

Geplaatst: 14-02-04 00:24

Ik had m'n shetlander verkocht. Die heb ik na 3 maanden weer terug gekocht! Snap het helemaal.

**Geplaatst**: 14-02-04 01:34

Geplaatst: 14-02-04 01:34

weet ook helaas hoe het moet voelen Huilen

het moment dat de nieuwe eigenaar haar op kwam halen

en wegreden met de trailer toen keek ze nog ff om Huilen

ging door de grond van verdriet Huilen

kan er nu nog om Huilen

het is nu 2 jaar geleden maar gelukkig mag ik haar opzoeken wanneer ik wil en ik weet dat het beter is voor haar maar toch vraag je je afentoe af of je de goede keuze heb gemaakt Scheve mond

**Geplaatst**: 14-02-04 09:38

Geplaatst: 14-02-04 09:38

Ja, ik heb dat de laatste tijd ook!
Da's echt heel klote. Ik was inderdaad ook mn computer aan het opruimen en mn profiel overnieuw aan het maken met foto's en een verhaaltje van Mananzo. Het kwam allemaal weer naar boven!

Ik mis hem ook heel erg. Ik denk dat je Maffick ook nog wel een tijdje zou missen. Hij zou altijd speciaal voor je blijven

**Geplaatst**: 14-02-04 16:39

Geplaatst: 14-02-04 16:39

Mijn verzorgpaard zou ook verkocht worden. Ik wist dat ik geen rust zou hebben als ik niet zou weten waar ze is. Nu is ze al 2,5 jaar van mij en ik hoop niet dat ik ooit gedwongen wordt haar te verkopen.