Ja ik ging net fijn mijn paard van het land halen, het regende zo hard. Aan het begin van het land is echt een heel stuk blubber van een halve meter diep, dus ik blijf netjes op het droge staan. Ja mijn laarzen zijn lek en loop dus op schoenen. Gelukkig, mijn paardje en ander paardje komen naar mij toe. Halstertje om, maar ander paardje loopt dus weg. Ik pakte hem nog snel aan z'n touw maar hij begon dus te draven dus ik moest noodgedwongen de blubber in. Uiteindelijk moest ik hem wel loslaten want m'n ene schoen was uit en stond dus te huppelen op 1 been. Gelukkig was daar mijn redder in nood (dacht ik) en hield mij dus vast aan de nek van mijn paard, zodat ik kon steunen. Het volgende gebeurde. Hij draait z'n hoofd naar mij toe, kijkt me aan en geeft een giga duw tegen mij. Daar lag ik dus, midden in de blubber met koeienstrond. En mijn paard die stond zoals gewoonlijk weer te kijken \ Oooo soms kan je ze wel! Uiteindelijk met een sjacho humeur ze op stal gezet en mijzelf proberen schoon te maken. Inmiddels glim ik weer als nieuw en ben ik weer vrolijk. Pfoeh eens een weekje zonder actie lijkt mij eens leuk!