Geplaatst Zaterdag met Jippie afgesproken dat ik eerst bij haar op de manege Lois zou komen bewonderen en zowaar reed ik in één keer (helemaal foutloos) naar de manege
. Eventjes de auto geparkeerd naast de stapmolen, eerst natuurlijk eventjes gekeken en tussen de geiten liep een sjiek dier
al lekker ingepakt met een dekentje wat dus achteraf Lois bleek te zijn. Jammer genoeg is Lois nog herstellende van zijn omrol avontuurtje in zijn stal dus ik kon hem niet in actie bewonderen. Terwijl Lois nog wat rondjes in de molen maakte kreeg ik even een rondleiding over de manege die op een fantastische locatie ligt! Vlakbij het centrum van Arnhem (dus ook dicht bij huis voor Jippie), maar met zijn kont in het bos! De manege is voor één helft opgeknapt, de andere helft gaat binnenkort tegen de vlekte voor nieuwbouw. Maar ook al staat er nog oude troep, de stallen zijn wel mooi licht en fris en er zijn 2 binnenbakken!Nadat Lois uit de molen mocht en even gepoetst was hebben we onder het genot van en lekker bakje thee naar wat proefjes gekeken, het viel ons op dat het niveau errug laag was, de m1 proeven die wij gezien hebben waren om te huilen
! Paarden die in de verkeerde galop aansprongen, één paard was zo teugelkreupel als het maar kon, onder schouderbinnenwaarts werd een omgetrokken paard verstaan, kortom geen enkele combinatie die een fatsoenlijke, ongedwongen proef liet zien, dat er nog één winstpuntje werd uitgedeeld was dan ook een wonder!Nadat we even lekker bijgeklept hadden zijn we op weg gegaan naar Huissen waar mijn vorige paard gestald staat, ook deze keer reed ik, met behulp van Jippie, in één keer naar de plaats van bestemming!
Aangezien ik hem zelf naar zijn nieuwe stal heb gebracht, kon ik linea recta naar zijn stal lopen en eenmaal het gebouw binnen stond hij, met zijn deur open, ons al te verwelkomen. Ik had niet echt het idee dat hij mij herkende en vond het ook geen bijzonder emotioneel weerzien…
Eventjes met de nieuwe eigenaar overlegd wat zijn ervaringen zijn, maar het was duidelijk dat hij helemaal dol is van het paard en nog nooit zoveel schik heeft gehad van een investering! Hij had mij over de telefoon al gevraagd of ik het paard nog eventjes wou rijden, en dus werden zijn spullen gepakt om hem even op te zadelen.
Ondertussen konden Jippie en ik het tuig bewonderen waarmee hij ’s ochtends een buitenrit had gemaakt, MIJN GOD, wat een luxe!
Rondom kalfslederen pijpkousen, een speciaal close contact zadel wat veel voor endurance ritten gebruikt wordt, een speciaal halster-hoofdstel, een halstertouw afgewerkt met kalfsleer, een borststuig, een lederen gevoerde singel met elastiek en ALLES in dezelfde Franse lijn in een SCHITTERENDE bruine kleur, kortom we stonden te kwijlen!Maar aangezien ik mijzelf niet een paar dressuur oefeningetjes zie maken in zo’n apart zadel werd voor mij het tweede zadel opgehaald, “en ach dit is zijn tweede zadel” zij de eigenaar toen hij met een GLOEDNIEUWE hulsebosch in wederom een schitterende tint bruin kwam aanlopen!
Daarbij kwam een door Hulsebosch speciaal op maat gemaakt hoofdstel en ondertussen vertelde de man dat hij ondertussen van die Franse lijn ook gelijk maar een mooi stang en trens hoofdstel had gekocht omdat je dat nodig hebt in de Z, neem van mij maar aan dat deze man in het B nauwelijks zijn puntjes bij elkaar zal rijden! Ondertussen was het paard opgezadeld en kon ik hem meenemen naar de buitenbak, eenmaal opgestegen voelde ik al geen enkel punt van herkenning, het paard had altijd een flitsend achterbeen, waarvan Jippie nu na afloop zei dat het zo traag en flegmatiek was. Hij drukte lekker zijn rug weg, was stug in de mond en door het lijf, kreeg er geen normale travers meer uit terwijl ik met dit paard toch M2 met wp ben geweest en ook zijn changement series zijn niet meer wat het geweest is…
Maar het maakte mij geen donder uit! Het paard raakte altijd vrij gespannen door de zwaardere oefeningen, had daar gewoon geen schik in en nu liep hij met zijn oortjes naar voren ongedwongen zijn rondjes…het beest is gewoon gelukkig waar hij nu is. Ben maar snel weer afgestapt…
Nog eventjes een babbeltje bij de stal gemaakt en afscheid genomen.
Jippie bood aan om bij haar thuis nog eventjes een kop thee te drinken, zo gezegd zo gedaan, dus wij op naar het huis van Jippie en haar man. Wat zij zelf een klein huisje noemt vind ik een bijzonder groot huis! En mooi ingericht! Zo gezellig! Als je niet beter zou weten zou je denken dat je terecht bent gekomen in een eigen-huis-en-tuin huis!
Ook gelijk de katten kunnen bewonderen, ook wel “thuis-tijgers” genoemd, want het zijn katers in het formaatje van een flinke boeren fox! Maar errug lief!
Kortom een ontzettende leuke dag, ik heb heerlijk kunnen bijbeppen en ik ben errug blij dat ik toch nog even bij mijn vorige paard ben wezen kijken en zo nog even bevestigd heb dat ik voor een half jaar terug de juiste keuzes heb gemaakt!
Jippie, see you in Apeldoorn!
