Bokt.nl

**Geplaatst**: 29-12-03 13:33

Geplaatst: 29-12-03 13:33

Heel veel sterkte.

**Geplaatst**: 29-12-03 15:39

Geplaatst: 29-12-03 15:39

Hey meid, kop op he!!! Ik weet hoe erg het is, ik heb al vanaf dat ik een heel klein humpie was altijd al last gehad van mijn buik, tot een jar terug heb ik bijna 3 jaar continu om de twee maand een week plat gelegen van de pijn. Ben helemaal binnenstebuiten gekeerd, maar er kon niks gevonden worden Verdrietig

Heb het nu gelukkig niet meer zo vaak, maar het blijft terugkomen. Tja, en wat je dan te horen krijgt: "Het zit waarschijnlijk tussen je oren" Vast, net als die hoofdpijn waar ik ook al zoveel jaren mee loop... Ik heb er inmiddels mee leren leven, maar goed, leuk wordt het nooit!!

Ik hoop voor je dat er bij de neuroloog wel wat uitkomt, dan weet je in ieder geval hoe de zaken ervoor staan! Zal voor je duimen!

**Geplaatst**: 29-12-03 20:14

Geplaatst: 29-12-03 20:14

Sterkte Peeky,

Maak je niet druk over wat men zegt of denkt, jij weet hoe je je voelt, een ander niet. Neem idd een poos rust en trek je van niemand wat aan.

Succes.

**Geplaatst**: 30-12-03 00:18

Geplaatst: 30-12-03 00:18

sterkte. mocht je inderdaad een burn out hebben. neem dan niet alleen een jaartje 'vrij' maar ga met mensen praten die er verstand van hebben en je kunnen helpen. zie vaak mensen met burn out die enkel uitrusten en niets verwerken en het dan een paar jaar later weer krijgen.

Sterkte!

**Geplaatst**: 30-12-03 12:50

Geplaatst: 30-12-03 12:50

weet je,als je een burn out hebt,en je neemt een tijd rust...waar je nu natuurlijk vast tegen op ziet (zeker als je een perfectionist bent),moet je alles wat je meegemaakt hebt gewoon is op een rijtje zetten voor jezelf,prioriteiten stellen en alle andere dingen die energie kosten en niet echt belangrijk zijn gewoon lekker laten varen!!
mijn collega heeft dit vorig jaar gehad en door haar verhalen heb ik uiteindelijk ook weer wat geleerd!
enne...je hebt maar 1 lichaam meid,wees er voorzichtig mee!!
sterkte met alles

**Geplaatst**: 30-12-03 21:30

Geplaatst: 30-12-03 21:30

Hallo,

Wat een vervelend verhaal. Mijn moeder heeft onlangs ook moeten leren leven met een ziekte die ervoor zorgt dat je je leven ernstig aan moet passen. Ik kan me voorstellen dat je het verschrikkelijk vind, maar je moet (denk ik) niet verwachten dat je dit jaar nog je gemiste vakken kunt inhalen en dat je ook nog eens je gewone vakken kunt doen. Stel dat je je wat beter gaat voelen, kun je misschien beter 1 of 2 vakken (misschien in deeltijd?) gaan volgen. Je kunt beter een paar kleine dingen doen en je daar tevreden over voelen dan dat je probeert alles in te halen en dan alsnog eraan onderdoor gaan.

Je kunt trouwens ook in een situatie als de jouwe afstudeersteun aanvragen, daar zijn bij instellingen als de hogeschool gewoon fondsen voor. Daarmee kun je, als je in geval van overmacht (ziekte bijvoorbeeld) studievertraging oploopt, aan het eind van je studie financiele steun krijgen. Maar misschien wist je dit al.

Het is niet niks voor je. Het lijkt mij ook echt verschrikkelijk.
Ik vind je deelname aan die yes-wedstrijd trouwens wel heel leuk, ik hoop dat je wint. Succes!

En sterkte.

**Geplaatst**: 30-12-03 21:48

Geplaatst: 30-12-03 21:48

update: ik heb 3 werkdagen griep gehad en 2 weken in mijn vakantie met moet me bij de bedrijfsarts melden Stoom uit je oren

dat krijg je als je te boek staat als iemand die iets heeft dat niet te bewijzen is, dan ben je met een gewoon griepje meteen de klos, je wordt dubbel in de gaten gehouden Huilen

**Geplaatst**: 30-12-03 22:01

Geplaatst: 30-12-03 22:01

Mag ik ook offtopic gaan door over mezelf te beginnen ?

Ook een update
het gaat k.u.t!!!
De laatste maanden gaat het steeds slechter.
de 4 halve dagen per week werken, doe ik met veel moeite, ben meer dood dan levend.
Dus daarna paardijden is er dan meestal niet meer bij. Verdrietig

Voorheen heb ik me altijd op de been gehouden met ladingen Aleve te slikken en dat vertik ik voortaan.
Voor het eerst in 14 jaar langer dan 3 dagen thuis geweest (op arm uit de kom na).
Dus net wat smurf zegt, voor iets "vaags".
En ja hoor meteen het Gak een de telefoon. Boos!

Als ik na 5 dagen nog thuis zat moest ik er al naar toe.
Gelukkig was ik toen weer opgeknapt, maar voor hoelang?

Morgen zou ik ook moeten werken, zag de bui al hangen, niks geen oud jaar voor mij, dat red ik niet.
Gelukkig wist de bedrijfsleider (hoe zou dat nu komen dat hij dat weet Knipoog

) dat het niet goed gaat met me en heb ik morgen vrij, joepie!!

Ik zit er hard aan te denken om eens langer thuis te blijven.
Maar het nadeel ik werk via een uitzendgroep, in de ketenfase. (waarvan ik al helemaal niet weet hoe dat allemaal werkt)
Nog een half jaar en dan heb ik een vast contract, nu nog niet.
Dus als ik nu veel thuisblijf, vrees ik het ergste.

En het ergste van, de meeste begrijpen dit niet...

**Geplaatst**: 30-12-03 22:23

Geplaatst: 30-12-03 22:23

Kawa

zullen we toch maar een clubje oprichten....... Knipoog

**Geplaatst**: 30-12-03 22:25

Geplaatst: 30-12-03 22:25

Dank je

En er mag van mij best een me/cvs/... "zeur" topic komen Lachen

**Geplaatst**: 30-12-03 22:26

Geplaatst: 30-12-03 22:26

ja cool, open maar, doe maar meteen in de huiskamer.......voor ze het op de mesthoop mikken, want bart zal er niets van begrijpen, vrees ik

**Geplaatst**: 30-12-03 22:32 · **Anoniem** **Geplaatst**: 30-12-03 22:32 Done [HK] me/cvs/... "zeur" topic

Geplaatst: 30-12-03 22:32

Done

[HK] me/cvs/... "zeur" topic

**Geplaatst**: 31-12-03 16:49

Geplaatst: 31-12-03 16:49

runningkawa schreef:
Mag ik ook offtopic gaan door over mezelf te beginnen ?

Ook een update
het gaat k.u.t!!!
De laatste maanden gaat het steeds slechter.
de 4 halve dagen per week werken, doe ik met veel moeite, ben meer dood dan levend.
Dus daarna paardijden is er dan meestal niet meer bij.

Voorheen heb ik me altijd op de been gehouden met ladingen Aleve te slikken en dat vertik ik voortaan.
Voor het eerst in 14 jaar langer dan 3 dagen thuis geweest (op arm uit de kom na).
Dus net wat smurf zegt, voor iets "vaags".
En ja hoor meteen het Gak een de telefoon.
Als ik na 5 dagen nog thuis zat moest ik er al naar toe.
Gelukkig was ik toen weer opgeknapt, maar voor hoelang?

Morgen zou ik ook moeten werken, zag de bui al hangen, niks geen oud jaar voor mij, dat red ik niet.
Gelukkig wist de bedrijfsleider (hoe zou dat nu komen dat hij dat weet ) dat het niet goed gaat met me en heb ik morgen vrij, joepie!!

Ik zit er hard aan te denken om eens langer thuis te blijven.
Maar het nadeel ik werk via een uitzendgroep, in de ketenfase. (waarvan ik al helemaal niet weet hoe dat allemaal werkt)
Nog een half jaar en dan heb ik een vast contract, nu nog niet.
Dus als ik nu veel thuisblijf, vrees ik het ergste.

En het ergste van, de meeste begrijpen dit niet...

Ik had al zo'n flauw vermoeden toen ik je laatst zag RK...

Wat ik je in ieder geval kan aanbieden als K*T-gak medewerker Knipoog

is naar je contract kijken om te zien hoe je het voor jezelf zo safe mogelijk kunt houden.
Zon is een rare werkgever, dus ik zou het contract zeker eens moeten lezen om te zien wat ik er van zou kunnen brouwen.

Verder weet je dat je bij de mensen op stal (enkele uitgezonderd uiteraard, ha ha) altijd je verhaal kwijt kunt.

Er zijn helaas veel kortzichtige mensen bij die denken dat ME een aanstellers-ziekte is. Nou, laat die mensen dan toch! Die zijn het niet waard om mee te discussiëren.

Wat zou de wereld een beter plaats zijn als iedereen in zijn/haar waarde gelaten zou worden..... tja...

**Geplaatst**: 31-12-03 18:39

Geplaatst: 31-12-03 18:39

Citaat:
Er zijn helaas veel kortzichtige mensen bij die denken dat ME een aanstellers-ziekte is

helaas zijn de mensen bij de Arbo-dienst en de bedrijfsvereniging waar mijn werkgever is aangesloten ook van dit soort mensen Huilen

**Geplaatst**: 01-01-04 11:45

Geplaatst: 01-01-04 11:45

smurf schreef:
Citaat:
Er zijn helaas veel kortzichtige mensen bij die denken dat ME een aanstellers-ziekte is

helaas zijn de mensen bij de Arbo-dienst en de bedrijfsvereniging waar mijn werkgever is aangesloten ook van dit soort mensen

Dat komt omdat ME en consorten een medisch niet erkende ziekte is. Veel mensen met ME zien er ook niet direct "ziek" uit en dat maakt het nog moeilijker. Ik bedoel, als ik moe ben, tekent zich dat heel erg en ziet iedereen het ook. Mensen met ME kunnen er soms "normaal" uitzien en zich ook als dusdanig gedragen. Er is dus niet duidelijk te zien dat iemand ziek is en veel mensen verbergen hun vermoeidheid dan ook.
Dat zorgt - hoe dan ook - voor veel onbegrip. Ik keur dat absoluut niet goed, maar zo wordt er helaas nog steeds tegenaan gekeken. Zij zijn groot en ik is klein!

**Geplaatst**: 01-01-04 12:44

Geplaatst: 01-01-04 12:44

Ehm .. ME is zeker wel een medisch erkende ziekte hoor....ik geloof zelfs al vanaf 1996 ( kan het even nazoeken..je moet in ider geval aan een lijst criteria voldoen ) . Dat al die domme GAK artsen ( no offence, ik ken dr maar 1 ; en die gaf na 5 minuten met me gepraat te hebben een heel andere diagnose dan 3 internisten en een psycholoog - erg knap..) het niet echt erkennen is hun probleem ..en dus het mijne Boos!

Bovendien luisterde dat mens ontezttend slecht, als ik zeg dat ik maximaal 10 minuten kan lopen betekent dat NIET !! dat ik 4 uur kan wandelen ..rotwijf.( komt hier nou oliebol te staan Lachen

??).

**Geplaatst**: 01-01-04 14:20

Geplaatst: 01-01-04 14:20

Ik kreeg een jaar of 10 geleden een breif van het UZSO dat ze een proces tegen me gingen aanspannen omdat ik ten onrechte een uitkering wegens ziekte genoot. Onder de brief stond een voetnoot: ik had 99,9% kans om het proces te verliezen, of ik er nog aan begon of maar weer een s ging werken

Ik heb toen voor de helft ontslag genomen en werk sindsdien 24 uur in het onderwijs, met hangen en wurgen, iedere keer proberen om de volgende vakantie te halen (is dit jaar al 2 x niet gelukt)en dan de hele vakantie slapen.......

Ze wilden me bij een herkeuring van het ABP opnemen in een psychiatrisch ziekenhuis om pyschische problemen aan het licht te brengen, dat heb ik dus geweigerd......en nu mag ik 7 januari weer melden bij de Arbo-arts over werkhervatting terwijl ik de de dag voor de kerst beter heb gemeld Stoom uit je oren

**Geplaatst**: 01-01-04 14:21

Geplaatst: 01-01-04 14:21

Hoi Peeky,

ik herken je klachten, en wil je niet bang maken ofzo, maar hebben ze al naar je hart gekeken. Ik was begin dit jaar ook steeds moe en had last van duizelingen, last van mijn ogen (ik kon soms maar heel wazig zien) en gewoon een algemeen onzeker raar gevoel in mijn hoofd. Het heeft driekwart jaar geduurd, maar een paar weken geleden hebben ze de diagnose gesteld: ernstig beschadigde aortakleppen, met als gevolg steeds korte periodes dat mijn hart even stopt met kloppen (als ik me inspan lichamelijk of geestelijk, waardoor mijn hart harder moet werken). Ik word deze lente geopereerd, en heb ook mijn studie daarna weer op te pakken.
Ik kan je maar één tip geven: luister naar je lijf, doe niet meer dan je aankan, en laat je door niemand afschepen met "het zit tussen je oren"
Heel veel sterkte!!!!!!