Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-12-03 16:59

Geplaatst door de TopicStarter : 17-12-03 16:59

Het beurt me wel op dat ik zoveel reacties op mijn topic heb.
Ik had er hoogstens 10 verwacht Haha!

En ja ik hou zoveel van hem dat hij nooit weggaat

Ik voel me nu al een stuk beter eerlijk gezegd.

Ik bedoel mijn paardje was gisteren ECHT vervelend, maar dat wil nog niet zeggen dat alles aan hem ligt.
Het TEAM worden moet echt nog komen, daaraan weet ik dat ik nog een lange weg te gaan heb.

En moet je weten, dat het om een KWPN RUIN gaat, geen merrie (hengstigheid), geen hengst (brutaliteit, populair).

En Ja het is ook net mezelf ik ben net zo.
Zeer moeilijk in karakter en zegt waar het opstaat.

Ik heb dus eigenlijk een kopie van mezelf gekocht Haha!

Jullie reactie doen me wel goed.

Ik ga nu even quoten. *LOL*

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-12-03 17:06

Geplaatst door de TopicStarter : 17-12-03 17:06

Richtje schreef:
Hoe oud is het paard? Hoeveel ervaring heeft hij?
Is voor mij ook een heel bekend verhaal. Ben ook behoorlijk wanhopig geweest af en toe het afgelopen jaar, en nu is het weer even prut
Ze kan opeens heel erg vooruit gaan, en als ik dan bijv. een week ziek ben, ben ik als ik weer begin op het punt waar we drie maanden daarvoor waren.
Daarbij kan ze de ene keer, van elk paaltje schrikken, terwijl ze de andere keer onverstoorbaar doorloopt als er opeens een vogel uit de boom vliegt boven 'r
Maar ja, het blijven dieren en geen robtjes. Behoorlijk onvoorspelbaar maar, dat maakt het nog leuker als ze een keer wel lekker voor je aan het werk gaan. Als je verder goed met het paard overweg kan, geef hem dan nog even de tijd en een eerlijke kans.
Succes ermee!

Noureyev is 8 jaar en heeft geen enkele wedstrijdervaring.

Het blijft ook een geweldig dier.
Op stal is hij heel LIEF en KNUFFELIG Lovers

.
Op het land is hij heel braaf en tijdens buitenritten heb je er eigenlijk ook geen last van

Hij gooit mij er eigenlijk niet vanaf, probeert hij ook niet, dus het is eigenlijk een heel EERLIJK paard.

Hij kan wel goed steigeren Schijnheilig

.

Maar als de dressuur niets is of wordt, ga ik proberen te springen, wordt dat niets misschien Endurance.
Want dan ben je buiten en buiten is hij heel braaf

Als ik ziek ben laat ik hem aan de molen zetten.

Ik wil NIET dat iemand anders erop zit.
Ik ben bang dat iemand zijn geduld verliest en dan kan ik echt weer helemaal overnieuw beginnen en dat wil ik echt niet.

Als ik op vakantie ga of wil, gaat hij gewoon mee.
Ik zoek dan gewoon een plek uit waar we lekker kunnen buitenrijden Haha!

**Geplaatst**: 17-12-03 17:10

Geplaatst: 17-12-03 17:10

meid blijven volhouden............ straks komt dat echt wel en dan zijn jullie vast een onafscheidelijk stel.......... Lastige paarden zijn altijd de beste. Laat je niet verleiden tot kwaad worden en los alle problemen met humor en geduld op, (of dat nou de goede manier is of niet) dan gaat dat best goedkomen

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-12-03 17:15

Geplaatst door de TopicStarter : 17-12-03 17:15

Wienna schreef:
Nope je bent zeker niet de enige.
Toen ik mijn vorige paard kocht was ze ook een schatje, totdat ik begon met inrijden, de mooiste sport vond ze om er iemand zo snel mogenlijk van haar rug af te krijgen. Vreselijk en dan bokte en sprong en steigerde ze alsof ze niemand op haar rug had zitten.

Alleen vaak met losrijden moest ik een rustig plekje opzoeken ( als dat mogenlijk was ) maar eenmaal in de ring was ze er!!

Ook andere mensen dulde ze niet op haar rug, dus als ik op vakantie ging had zij ook vakantie..

Hij bokt niet en probeert me er ook niet af te krijgen dat is ook zo'n vreemd verhaal.
Ik denk dat hij toch moet weten dat hij sterker is en dat hij dit zeker zou kunnen doen.
Maar ja, hij steigerd en hij rent dat is alles.
Hij wordt eigenlijk alleen maar onbestuurbaar Haha!

Losrijden:
Ik denk dat ik hetzelfde als jou gaat doen.
Dan maar een regendeken en een jas mee naar wedstrijd en lekker in je uppie losrijden, blijven ze waarschijnlijk rustiger van.

Ik heb echter nog niet gestart hoor, ik rijd wel mee met FNRS proefjes om mijn eigen (prestatieangst/ vrees) in bedwang te leren houden.
Anders wordt het echt nooit wat Haha!

ALs ik op vakantie ga, gaat hij gewoon mee.
Ik ben dit jaar naar Centre Parks geweest bij Bergemo.
Was echt super heerlijk.
We hebben gegaloppeerd enz. was gewoon geweldig *LOL*

Ik wil er niemand anders op hebben omdat ik bang ben dat die gene ook zijn geduld verlies.
En dan kan ik echt opnieuw beginnen.
van mij pikt hij het nog net, maar van een ander niet vrees ik.

Maar mijn vriend vind het leuk en eigenlijk een must dat hij meegaat.
Hij zegt Nour gaat gewoon mee, we zoeken wel iets waarbij hij gewoon mee kan.
Geweldig zo'n vriend Lovers

**Geplaatst**: 17-12-03 17:17

Geplaatst: 17-12-03 17:17

meid, gewoon volhouden, zoals al eerder is vermeld, "dat zijn vaak de beste"
eens gaat het goedkomen, en tuurlijk zul je je dipjes houden, maar kijk terug naar het begin en kijk waar je nu bent, geeft toch hoop niet?
je bent al een eind en de rest gaat ook komen

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-12-03 17:20

Geplaatst door de TopicStarter : 17-12-03 17:20

gijsenkim schreef:
meid blijven volhouden............ straks komt dat echt wel en dan zijn jullie vast een onafscheidelijk stel.......... Lastige paarden zijn altijd de beste. Laat je niet verleiden tot kwaad worden en los alle problemen met humor en geduld op, (of dat nou de goede manier is of niet) dan gaat dat best goedkomen

Wil je lachen *LOL*

Mijn vriend kwam eigenlijk gisteren langs om Cheese!

te maken tijdens de les.

Toen we eenmaal thuis waren, (ik goed chagerijnig door Noureyev) vader zat me te jennen en mijn broer.

Zegt mijn vriend opeens:

Haal ik batterijen speciaal voor jou bij de benzinepomp heb ik niets om te Cheese!

.
Ik waarom dat dan.
Nou je ging veelste hard ik kon dat niet volgen met de camera Tong uitsteken

Dus dan zit je eigenlijk toch nog te lachen.

Nu gaat het wel goed met me, het ligt niet alleen aan mijn paard.
Dat zal ik nooit zeggen, hij mag me alleen niet zo buitenspel zetten als hij aan het werk moet.

En dat is heel moeilijk.

Ik hou moed en zeker vol, maar hiervan krijg je af en toe echt een WINTERdepressie.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-12-03 17:25

Geplaatst door de TopicStarter : 17-12-03 17:25

draumpje schreef:
meid, gewoon volhouden, zoals al eerder is vermeld, "dat zijn vaak de beste"
eens gaat het goedkomen, en tuurlijk zul je je dipjes houden, maar kijk terug naar het begin en kijk waar je nu bent, geeft toch hoop niet?
je bent al een eind en de rest gaat ook komen

Als je het zo zegt heb je zeker gelijk *LOL*

Want in het begin kon ik niet eens rijden

Ik reed toen met een martingaal, die ik er nu vanaf heb gehaald.

Daarom is het ook al een stuk moeilijker geworden.

Nou ik hoop dat, dat waar is

DE MOEILIJKSTE ZIJN VAST DE BESTE.

Maar mijn paard moet het MET mij doen.
Ik ben ook moeijlijk maar zeker NIET de beste Haha!

**Geplaatst**: 17-12-03 17:35

Geplaatst: 17-12-03 17:35

Je bent zeker niet de enige!
Ik had een Aram-zoon. Haha!

Ik was helemaal verzot op dat beest, echt waar, op stal was het gewoon zo'n ontzettend lief beest. Maar om te rijden... Hij was 3,5 toen ik 'm kreeg en ik was zelf 12. Volgens mijn omgeving was dat vragen om problemen (mijn ouders hadden geen idee, 't meisje wil zo graag een knol en ze wil zo graag die lieve vos, 't ziet er bovendien wel leuk uit, die twee). Een Aram-ZOOOOOOON? *faint*, dat kon dus echt niet, daar zou ik echt elk jaar minstens 3x afliggen, al werd t beest 100.
Ik was na een halfjaar de enige die niet bang was van het monster, hij flikkerde mij eraf (geen narigheid, gewoon beetje jolig Tong uitsteken

) en zolang ik m'n botten niet brak klom ik er keer op keer gewoon weer op. Was helemaal in luv met het beest zelf, maar rijden was een beetje rampzalig. Hij was bloedje snel en ik kon niet heel erg fantastisch rijden (kwam rechtstreeks van de manege).
Na 2 jaar (dacht ik) zelf een beetje klooien kreeg ik 1x in de week een halfuurtje privéles van mijn huidige instructeur. Op de manege ging hij ook als een idioot door de bak, zat er een grasspriet verkeerd, nou, dan had meneer een reden om te hollen, incl bokken. Werken? Was hij te lenig voor, als ik rechtsom wilde buigen (ik had inmiddels iets beter leren rijden), dan ging hij vrolijk linksaf, incl stelling en alles. Ben van vooral het galopperen behoorlijk moedeloos geworden. Dat was nooit wat, hij sprong óf verkeerd aan, óf met een bok, óf scheurde als een idioot in de rondte. 't Was echt drie keer niks. En ik maar met glazige verliefde oogjes voor de bak zitten Haha!

Ze zeggen wel eens: de aanhouder wint. Ik had absoluut geen doel met dat beest, behalve een beetje rondrijden. Achteraf is dat mijn redding geweest, want ik had *dus* alle tijd van de wereld en uiteindelijk zijn we toch nog een heel eind gekomen. Hij liep de laatste jaren helemaal relaxed zijn rondjes, af ent oe een beetje lekker frips en jolig. Ik ben er in geen drie jaar meer afgelazerd en de laatste keer (de keer daarvoor was 2 jaar eerder) was mijn eigen stomme schuld. Ik kon echt alles met hem doen, hij was nergens bang van en kon in mijn ogen geweldig lopen.
Helaas had hij HKO en heb ik hem op 3 december weg moeten brengen, en nu mis ik hem echt heel erg. Mijn lekkere gek. De andere paarden zijn hartstikke leuk, maar niet zoals mijn Joop.
Er is dus nog hoop (ik heb er ook jankend op gezeten en hij heeft zélfs mijn instructeur tot waanzin gedreven, 30 min les was voor ons alle3 soms véél te veel, agressie maakte hem pas écht gek, dus ik was echt een aai-muts terwijl ik 'm 't liefst zo plat als een dubbeltje achter 't behang plakte). Met mijn paard ben ik gewoon ontzettend veel 'enge' dingen gaan doen, hij liep sowieso als een hondje achter me aan en deed dat op een gegeven moment ook als ik erop zat. Gevolg: hij was nergens bang van, en in de dressuur liet hij zich ook niet meer zo opnaaien. Lachen

Sterkte!

**Geplaatst**: 17-12-03 21:39

Geplaatst: 17-12-03 21:39

Ik werd al getipt door een Bokker dat jouw verhaal wel veel weg had met mijn aanloop-problemen met mijn eigen paard Lois [halve trakhener Lachen

].

Ik kocht Lois van de fokker, bijna 4 en net zadelmak. Mijn toenmalige instructrice zou hem voor me inrijden en kwam na 2 maanden met het brilliante advies om hem naar de slager te brengen. Hij zou een kronkel in zijn kop hebben volgens haar.......... Hij kon ook alleen maar racen en steigeren.

Na heel veel wikken en wegen had ik snel een oplossing: onmiddelijk weg van die stal en andere instructie. Uiteindelijk kwam ik terecht bij mijn huidige instructrice, iemand met veel ervaring in de sport en hoog in het bloed staande paarden [Trakheners]. Haar verklaring was heel eenvoudig: ik had een bloedpaard, die paarden vragen een duidelijk andere benadering dan doorsnee KWPN-ers, helaas zijn er maar weinig mensen die goed met dergelijke paarden overweg kunnen. Je beledigd ze snel en dan is er geen land meer mee te bezeilen. Maar, ...... als je een maal met ze overweg kunt wil je nooit anders meer.

Als je dit paard aan wilt houden zit er voor jou weinig anders op dan een ander onderkomen en andere instructie te zoeken.

Succes er mee!

**Geplaatst**: 17-12-03 22:00

Geplaatst: 17-12-03 22:00

Mijn paard is een Ulster afstammeling. Is volgens velen ook vragen om problemen (net als een Aram blijkbaar)
Hij is het liefste paard op stal wat je je kunt wensen maar met het rijden kan hij echt een draak zijn!
Ook mijn probleem is dat ik geen goede ruiter ben en net te laat ben met reageren.
Ik ben begonnen met loswerken ala Emiel Voest en mijn paard vindt dat prachtig! Hij is zelden of nooit vervelend tijdens loswerk of grondwerk.
Misschien iets voor jou om te proberen?
Daarnaast hebben Bach druppels bij mijn paard goed geholpen om hem wat "gelijkmatiger van humeur" te krijgen. Ook de moeite van het proberen waard.
En inderdaad, wat Jippie ook al zei, een instructeur zoeken die bij jou en je paard past! Succes!

**Geplaatst**: 17-12-03 22:26

Geplaatst: 17-12-03 22:26

Ik zou ook volhouden als ik jou was

Als ik je verhaal zo lees zullen jullie vast ooit wel een echt goed team gaan vormen,je bent toch al vooruit gegaan met hem?
Ik heb ooit een verzorgpaard gehad maar dat was eerder onhandelbaar.Waarschijnlijk was die ooit ook mishandelt maar na een hele tijd was ik zover met haar dat ik voor haar hoefjes kon krabben en normaal met haar door de bak kon lopen(in het begin steigerde ze dan).
Ineens zei de eigenaar dat ze die week geslacht zou worden... Verdrietig

Ik heb alles gedaan wat ik kon om haar te kopen maar toen ik een dag later opbelde was ze al geslacht...
Dit vond ik zo erg,natuurlijk omdat ze geslacht was maar ook omdat ik het zo erg vond dat ik nooit meer verder met haar zou komen terwijl het al veel beter als in het begin ging.Ik heb maar een keer op haar gereden en toen werd ze helemaal gek.
Ik zou in ieder geval nu nog een tijdje volhouden anders krijg je er later spijt van denk ik.Succes OK dan!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-12-03 00:03

Geplaatst door de TopicStarter : 18-12-03 00:03

Jippie schreef:
Ik werd al getipt door een Bokker dat jouw verhaal wel veel weg had met mijn aanloop-problemen met mijn eigen paard Lois [halve trakhener ].

Ik kocht Lois van de fokker, bijna 4 en net zadelmak. Mijn toenmalige instructrice zou hem voor me inrijden en kwam na 2 maanden met het brilliante advies om hem naar de slager te brengen. Hij zou een kronkel in zijn kop hebben volgens haar.......... Hij kon ook alleen maar racen en steigeren.

Na heel veel wikken en wegen had ik snel een oplossing: onmiddelijk weg van die stal en andere instructie. Uiteindelijk kwam ik terecht bij mijn huidige instructrice, iemand met veel ervaring in de sport en hoog in het bloed staande paarden [Trakheners]. Haar verklaring was heel eenvoudig: ik had een bloedpaard, die paarden vragen een duidelijk andere benadering dan doorsnee KWPN-ers, helaas zijn er maar weinig mensen die goed met dergelijke paarden overweg kunnen. Je beledigd ze snel en dan is er geen land meer mee te bezeilen. Maar, ...... als je een maal met ze overweg kunt wil je nooit anders meer.

Als je dit paard aan wilt houden zit er voor jou weinig anders op dan een ander onderkomen en andere instructie te zoeken.

Succes er mee!

Zou je voor mij de bokker willen bedanken die zo met me meeleeft *LOL*

Vind ik echt fantastisch.

Ik heb weinig gevoelvoor een ander onderkomen omdat ik op een goede manege sta, en dichtbij huis.

Ik sta op manege Chardon en binnen 10 minuten ben ik op de manege.
Super toch.

Ben vandaag weer geweest, en ben nog steeds totaly in LOVE Lovers

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-12-03 00:05

Geplaatst door de TopicStarter : 18-12-03 00:05

Silvia schreef:
Mijn paard is een Ulster afstammeling. Is volgens velen ook vragen om problemen (net als een Aram blijkbaar)
Hij is het liefste paard op stal wat je je kunt wensen maar met het rijden kan hij echt een draak zijn!
Ook mijn probleem is dat ik geen goede ruiter ben en net te laat ben met reageren.
Ik ben begonnen met loswerken ala Emiel Voest en mijn paard vindt dat prachtig! Hij is zelden of nooit vervelend tijdens loswerk of grondwerk.
Misschien iets voor jou om te proberen?
Daarnaast hebben Bach druppels bij mijn paard goed geholpen om hem wat "gelijkmatiger van humeur" te krijgen. Ook de moeite van het proberen waard.
En inderdaad, wat Jippie ook al zei, een instructeur zoeken die bij jou en je paard past! Succes!

We hebben net lootjes getrokken en heb een boek gevraagd van PAARDENMASSAGE.

Ik ga van alles proberen om mijn paard nog meer naar me toe te laten trekken.
En massages hebben ontspannende werkingen en ze worden er relaxt van.
Misschien werkt het wel wie weet.
En hij is zeker de moeite waard *LOL*

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-12-03 00:10

Geplaatst door de TopicStarter : 18-12-03 00:10

Laui! schreef:
Een Aram-ZOOOOOOON? *faint*

Ik kreeg precies dezelfde reactie.

Wat heb je gekocht een PARTOUT.
Ben je gek geworden, die hebben allemaal een kronkel in hun hoofd.
Nou maak je borst maar nat, want dat wordt zwoegen voor ieder klein beetje dat je met hem wil gaan doen.
En je mag al aardig gaan beginnen met trainen voor je wedstrijden, als je die er ooit mee zou kunnen rijden.

In de Paard en Sport heeft een merrie van Partout gestaan.
NADINE deze was al Z2 kampioene.

EN heeft precies dezelfde uitstraling en uiterlijk als Noureyev.

Dus mijn hoop is zeker nog niet gevlogen.

**Geplaatst**: 18-12-03 00:42

Geplaatst: 18-12-03 00:42

Noureyev schreef:
Ik heb weinig gevoelvoor een ander onderkomen omdat ik op een goede manege sta, en dichtbij huis.

Ik sta op manege Chardon en binnen 10 minuten ben ik op de manege.
Super toch.

Ben vandaag weer geweest, en ben nog steeds totaly in LOVE

Op de manier waarop je nu met je instructeur bezig bent lukt het duidelijk niet.

Ik heb zelf geleerd dat je in 999 van de 1000 keer het probleem bij de ruiter kunt leggen [mits het paard lichamelijk 100% is en dan nog heeft 99,9% van de lichamelijke klachten een rijtechnische oorzaak].

Als de keuze voor een andere instructeur of ander onderkomen geen reele optie voor je is kun je ook denken over een ander paard.

Voor mij is die keuze heel helder, maar jij zult je eigen keuzes moeten maken.

**Geplaatst**: 18-12-03 00:54

Geplaatst: 18-12-03 00:54

Heel herkenbaar. Ik heb regelmatig paarden zadelmak gemaakt die geprobeerd waren en volgens velen levensgevaarlijk.

Door net wat meer tijd in zo beestje te stoppen, consequent te zijn......soms iets toegeven, soms weer niet...dat moet je leren aanvoelen, kreeg ik ze uiteindelijk allemaal zadelmak. Vaak hele rille vlugge beestjes. Dit zijn paarden die je absoluut niet onnodig moet beledigen, je moet ze respecteren en rustig blijven.

Veel mensen willen met dit soort dieren te snel, mijn ervaring is dat je met wat rust en tijd vaak superfijne beesten krijgt.

Maar goed, ik rij ook heel graag op nakomelingen van Jazz Haha!

**Geplaatst**: 18-12-03 01:16

Geplaatst: 18-12-03 01:16

Die van mij is ook zo onvoorspelbaar, maar alleen met dressuur. Het is absoluut geen gevoelig of rillerig paard, juist meer traag en te relaxed.
Alles gaat prima, buitenrijden, aan de hand, springen, trailer etc, alleen met dressuur scheelt het gewoon per dag.

Als hij het in zijn koppie krijgt, dan ben ik een uur bezig met: been (of niet reageren of rennen) en ophoudingen waar hij gewoon doorheen loopt.

Zoals afgelopen maandag, dat was een ramp, ik dacht al over de frikandellenfabriek. Dinsdag en vandaag was al weer stukken beter.

Er heeft nu een aantal keer iemand anders op gereden en die heeft dezelfde ervaring. Een paar keer ging het goed en daarna heel rot.

Ik vind het wel lastig hoor want ik les best veel en ben serieus genoeg bezig. Het is toch een teleurstelling als je echt je best doet en je zo afhankelijk bent van zijn wil en zin.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-12-03 09:17

Geplaatst door de TopicStarter : 18-12-03 09:17

Jippie"]
[quote="Noureyev schreef:
Ik heb weinig gevoelvoor een ander onderkomen omdat ik op een goede manege sta, en dichtbij huis.

Ik sta op manege Chardon en binnen 10 minuten ben ik op de manege.
Super toch.

Ben vandaag weer geweest, en ben nog steeds totaly in LOVE

Op de manier waarop je nu met je instructeur bezig bent lukt het duidelijk niet.

Ik heb zelf geleerd dat je in 999 van de 1000 keer het probleem bij de ruiter kunt leggen [mits het paard lichamelijk 100% is en dan nog heeft 99,9% van de lichamelijke klachten een rijtechnische oorzaak].

Als de keuze voor een andere instructeur of ander onderkomen geen reele optie voor je is kun je ook denken over een ander paard.

Voor mij is die keuze heel helder, maar jij zult je eigen keuzes moeten maken.
[/quote]

Ik ben het wel met je eens dat 999 keer van de 1000 het probleem altijd bij de RUITER ligt.
Zo zal het ook bij mij het geval zijn.

Mijn instructeur zijn vrouw geeft ook les en heeft al diversen paarden (hengsten) van B naar de Z gereden en is ook daarvoor onderscheiden.

Ik ben ervan overtuigd dat zij ons een handje zal helpen.

En zo niet kan ik altijd nog ergens anders lessen.
Dan neem ik het paard wel mee, en les ik ergens anders.

Is toch ook een optie

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-12-03 09:24

Geplaatst door de TopicStarter : 18-12-03 09:24

Manon 2 schreef:
Die van mij is ook zo onvoorspelbaar, maar alleen met dressuur. Het is absoluut geen gevoelig of rillerig paard, juist meer traag en te relaxed.
Alles gaat prima, buitenrijden, aan de hand, springen, trailer etc, alleen met dressuur scheelt het gewoon per dag.

Als hij het in zijn koppie krijgt, dan ben ik een uur bezig met: been (of niet reageren of rennen) en ophoudingen waar hij gewoon doorheen loopt.

Zoals afgelopen maandag, dat was een ramp, ik dacht al over de frikandellenfabriek. Dinsdag en vandaag was al weer stukken beter.

Er heeft nu een aantal keer iemand anders op gereden en die heeft dezelfde ervaring. Een paar keer ging het goed en daarna heel rot.

Ik vind het wel lastig hoor want ik les best veel en ben serieus genoeg bezig. Het is toch een teleurstelling als je echt je best doet en je zo afhankelijk bent van zijn wil en zin.

Jij heb precies hetzelfde beeld als wat ik heb met mijn paard.

Zal het aan hun kleur liggen VOSJES Haha!

Nee hoor grapje tussendoor.

Mijn paard maak gelukkig ook geen onderscheid tussen ruiter.
Hij is gewoon bij iedereen vervelend Haha!

Dit vind ik een goed punt Verward

zal je denken.
Ik weet inieder geval dat we SAMEN moeten gaan denken.

Toch denk ik ook dat hij in zijn hartje toch wel om mij begint te geven.

Ik was Dinsdag echt boos op hem.
Woensdag moet ik gewoon weer doen of er niets aan de hand is.
EN toen was hij een stuk rustiger (voorzichtiger) in zijn gedrag ook.

Dus ik denk dat, dat (geen blik) toch wel iets heeft geholpen

Best raar om te lezen dat sommige mensen precies hetzelfde probleeem hebben als mij.
Net zoals jij eigenlijk.

Maar ik geef absoluut NIET op, het zal me tezijnertijds ECHT lukken.
Hoelang het ook duurt

Met geduld en liefde bereik ik veel meer, dan met boos en afraggen *LOL*

Vind het wel onwijs moeilijk om die grens te trekken.

**Geplaatst**: 18-12-03 09:28

Geplaatst: 18-12-03 09:28

Laui! schreef:
Je bent zeker niet de enige!
Ik had een Aram-zoon. Ik was helemaal verzot op dat beest, echt waar, op stal was het gewoon zo'n ontzettend lief beest. Maar om te rijden... Hij was 3,5 toen ik 'm kreeg en ik was zelf 12. Volgens mijn omgeving was dat vragen om problemen (mijn ouders hadden geen idee, 't meisje wil zo graag een knol en ze wil zo graag die lieve vos, 't ziet er bovendien wel leuk uit, die twee). Een Aram-ZOOOOOOON? *faint*, dat kon dus echt niet, daar zou ik echt elk jaar minstens 3x afliggen, al werd t beest 100.

Dat paard waar ik over sprak was ook een Aram dochter, jouw verhaal komt bekend voor!!!! Haha!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-12-03 09:30

Geplaatst door de TopicStarter : 18-12-03 09:30

Hoe rijden jullie je paarden eigenlijk.

1) Heel veel naar voren (laten lopen)
2) Iets terug rijden (rustig houden)

Ik vond dat ik met optie 2 veel meer vooruitgang boekte dan met optie 1.

sommige mensen vinden dat Noureyev bij optie 2 niet al zijn bewegingen dan laat zien.
Door het terugrijden zou ik zijn bewegingen belemmeren en met voorruit (rennen en laten gaan) zou hij dat wel doen.

Ik vind echter dat bij Optie 1 juist drukker wordt in zijn hoofd en wanneer hij niet alles snel kan verwerken hij zo gaat rennen en schrikken.

Herkend iemand dit of ben ik weer aan het filosoferen (te veel boeken gelezen) Tong uitsteken

**Geplaatst**: 18-12-03 09:39

Geplaatst: 18-12-03 09:39

Ik kreeg juist het advies bij mijn paard, het eerste kwartier lekker voorwaarts houden, maar niet onder je vandaan laten lopen!!! Dus wel gecontroleerd voorwaarts rijden.
Lekker nageeflijk te laten lopen, veel wendingen rijden, veel overgangen maken.
Kortom even goed aan het werk houden zodat ze niet aan iets anders kan denken..
Ik had ook bij haar dat als ik teveel terug ging rijden, dat ze dan echt een bommetje begon te worden.
Maar ik denk dat je het bij ieder paard verschillend moet oplossen

**Geplaatst**: 18-12-03 09:55

Geplaatst: 18-12-03 09:55

Noureyev schreef:
Mijn instructeur zijn vrouw geeft ook les en heeft al diversen paarden (hengsten) van B naar de Z gereden en is ook daarvoor onderscheiden.

Ik ben ervan overtuigd dat zij ons een handje zal helpen.

Mijn toenmalige instructrice, die me adviseerde Lois naar de slager te brengen, heeft zelf ook een leuke staat van dienst. Veel paarden ingereden en zadelmak gemaakt, diverse paarden van groen naar ZZ gereden, waarvan 1 paard succesvol nationaal uitgebracht en in het bezit van het ORUN instructeurs diploma fase 2. Niet dat je denkt dat ik mijn groene paard destijds naar Truus op de hoek heb gebracht om te laten beleren.

Wat ik hiermee aan wil geven is dat als je echt een paard hebt met karakter je daar echt professionele begeleiding bij moet gaan zoeken en dus niet meer terecht kunt bij de gemiddelde instructeur. Want voor een type paarden rijdt je eigen instructeur, is dat te vergelijken met jouw paard?

Maar ik heb begrepen dat je paard al 8 is en dus is hij ooit eerder door een ander is gereden. En ook het proefrijden tijdens de aankoop is allemaal goed verlopen neem ik aan. Misschien dat het allemaal best meevalt als je zelf wat handiger wordt en daar is wellicht helemaal niet van die exclusieve begeleiding voor nodig. Ik weet natuurlijk ook niet wat je eigen staat van dienst is.

**Geplaatst**: 18-12-03 11:14

Geplaatst: 18-12-03 11:14

Noureyev schreef:
Hoe rijden jullie je paarden eigenlijk.

1) Heel veel naar voren (laten lopen)
2) Iets terug rijden (rustig houden)

Ik vond dat ik met optie 2 veel meer vooruitgang boekte dan met optie 1.

sommige mensen vinden dat Noureyev bij optie 2 niet al zijn bewegingen dan laat zien.
Door het terugrijden zou ik zijn bewegingen belemmeren en met voorruit (rennen en laten gaan) zou hij dat wel doen.

Ik vind echter dat bij Optie 1 juist drukker wordt in zijn hoofd en wanneer hij niet alles snel kan verwerken hij zo gaat rennen en schrikken.

Herkend iemand dit of ben ik weer aan het filosoferen (te veel boeken gelezen)

Hangt helemaal van haar bui af, en verschilt dus echt per dag. Als zij in zo'n bui is dat ze alleen maar wil rennen, rijdt ik haar terug. Is ze in een bui dat ze het liefst stil staat, dan rijdt ik haar veel naar voren.
Probeer aar in ieder geval bezig te houden en aan het werk te zetten, vaak zat blijft dit bij voltes stappen en draven, omdat ze een vreselijke bui heeft en ik dus bij zulke oefeningen al m'n handen vol heb aan haar. Ik probeer dan wel veel overgangen en tempowisselingen te rijden, maar hoef op zo'n moment echt geen moeilijke dingen van haar te gaan vragen.
En als het heel extreem is, kan ik beter gelijk afstappen want dan wordt het toch niets.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-12-03 11:20

Geplaatst door de TopicStarter : 18-12-03 11:20

Jippie"]
[quote="Noureyev schreef:
Mijn instructeur zijn vrouw geeft ook les en heeft al diversen paarden (hengsten) van B naar de Z gereden en is ook daarvoor onderscheiden.

Ik ben ervan overtuigd dat zij ons een handje zal helpen.

Mijn toenmalige instructrice, die me adviseerde Lois naar de slager te brengen, heeft zelf ook een leuke staat van dienst. Veel paarden ingereden en zadelmak gemaakt, diverse paarden van groen naar ZZ gereden, waarvan 1 paard succesvol nationaal uitgebracht en in het bezit van het ORUN instructeurs diploma fase 2. Niet dat je denkt dat ik mijn groene paard destijds naar Truus op de hoek heb gebracht om te laten beleren.

Wat ik hiermee aan wil geven is dat als je echt een paard hebt met karakter je daar echt professionele begeleiding bij moet gaan zoeken en dus niet meer terecht kunt bij de gemiddelde instructeur. Want voor een type paarden rijdt je eigen instructeur, is dat te vergelijken met jouw paard?

Maar ik heb begrepen dat je paard al 8 is en dus is hij ooit eerder door een ander is gereden. En ook het proefrijden tijdens de aankoop is allemaal goed verlopen neem ik aan. Misschien dat het allemaal best meevalt als je zelf wat handiger wordt en daar is wellicht helemaal niet van die exclusieve begeleiding voor nodig. Ik weet natuurlijk ook niet wat je eigen staat van dienst is.
[/quote]

Mijn instructeur zijn eigen paard Gregor had precies hetzelfde karakter.
Alleen maar schrikken en irriteren.
Echter was deze op stal ook niet erg lief en geliefd.
En verder rijdt hij de paarden van Mr. Chardon.
Zitten ook geen makkelijke types tussen hoor Haha!

Niet helemaal goed.

Noureyev is wel bereden geweest, door zijn vorige eigenaresse.
Deze heeft hem echte moeten verkopen omdat ze gestoken was door een Duitse teek en daar allergisch voor bleek te zijn.

Ze heeft hiervan de ziekte van Lym gekregen.
Dit heeft als gevolg dat haar rechterarm en hand verlamd raken.

Ze heeft de verkoop van Noureyev 2 jaar uitgesteld, maar de artsen gaven haar nu nietv eel hoop meer dat het gevoel terug zou komen.
Dus heeft ze de moeilijke beslissing gemaakt om hem te verkopen.
Er waren al diverse mensen geweest voor hem, alleen ZIJ vond ze niet geschikt Haha!

Toen de verkoop ook rond was, ging ze Huilen

bij de overdracht echt Huilen

Dus ik weet dat hij het goed heeft gehad en ik heb nog geregeld contact met het vrouwtje

Noureyev heeft nooit een wedstrijd gelopen, en ik ook niet Haha!

Nee, even zonder gekheid.
Mijn paard en ik zijn allebei GROEN als het komt op wedstrijdgebied.

Aangezien ik wel diverse Pensionpaarden heb mogen rijden heb ik iets meer geleerd dan een standaard manegemeisje

En tussen die pensionpaarden zaten ook geen makkelijke types.
Alleen gaven die het na bijv. 3 kwartier zich wel eens over.

Bij Noureyev heb ik het idee dat hij gekruist is met een arabier Haha!

Eigenlijk geen conditie maar toch blijven lopen Verward

En dan zie je hem echt OVERAL zweten zeg.

Ik zal eerst nog moeten leren dat elke dag niet hetzelfde hoeft te zijn dan bijv. gisteren.
En nooit boos worden op een paard met karakter, maar juist relaxt stellen.

Ik heb zelf dus zeker ook nog een hoop te leren.
Dus ik ben 1 van de 999 ruiters.