Ik kreeg een telefoontje van een vrouw die een 7 jarige ijslander heeft gekocht die ik ken van vroeger. Het gaat helemaal niet met hem, onwillig, vertoont staakgedrag, sloom. Ik heb hem toen hij 5 was twee keer gereden(ik reed een ander paard van de vrouw van wie hij was, de vader van dit paard en heb ook zijn volle broer nog een tijdje gereden), daarna is hij verkocht. Daarvoor heeft hij een jaar in een manege gelopen (wat ik toen al niet zo best vond klinken) zo ongeveer vanaf dat hij zadelmak was. Zoals jullie waarschijnlijk wel weten zijn ijslanders laat rijp (zowel geestelijk en lichamelijk) en worden ze niet jonger ingereden dan met 4 liever nog ouder. Mijn indruk van dit paard twee jaar geleden was allesbehalve positief. Hij was zeg maar negatief en "down". Schreeuwde "nee" bij alles wat je hem vroeg. Nu is dit dus nog erger geworden. Hoe los je dit op? Ik denk zelf dat er verschillende dingen aan de hand kunnen zijn:
1. Hij is te jong ingereden (vooral geestelijk niet rijp)
2. Hij is niet goed ingereden (namelijk op een manege)
3. Hij heeft een rotkarakter (moeilijk te geloven gezien zijn vader en volle broer, die op dezelfde manege heeft gestaan maar 2 jaar ouder was en dus daarvoor al andere ervaringen had)
4. Hij is te zwaar belast (meteen vanaf dat hij zadelmak gemaakt is in de manegelessen en daarna als privvepaard ook nooit rust gehad)
Of natuurlijk een combinatie van deze dingen.
Mijn idee was om het paard eerst even vakantie te geven bijvoorbeeld inscharen op een gebied van natuurmonumenten. Daarna weer oppakken alsof het een jong paard is, opnieuw beginnen met inrijden dus en veeeel longe en grondwerk en afwisseling, ook gekke dingen trailparcoursje etc.
Wat denken jullie?