Geplaatst Toch hoopte ik ook dat ze eindelijk tijdens de les eens haar fratsen uit ging halen (had bewust na vrijdag niet meer gereden)... Zolang Amanda (instructrice) er niet was heb ik alle kans op botsingen vermeden, dus geen voltes gereden etc.
Om 10 over 1 kwam amanda aan, die zich gelijk verontschuldigde dat ze te laat was... Hmmz, ik wist toch dat je later zou komen??
5 minuutjes gestapt en daarbij voornamelijk weer aan mijn houding gewerkt. Toen aandraven, en daar kwam ze weer met dat vage huppeltje (ze springt vanuit stap soort van in galop, en draaft dan verder)
Oplossing? Wat meer naar middenstap rijden, en dan in de draf laten "rollen". Ondertussen vroeg Amanda me wat ze nu allemaal deed. Dus ik was aan het uitleggen dat voltes rijden geen doen was, en dat ik er niet uitkwam of het nou aan mij of aan haar lag.
Nou, rij maar eens een volte dan *die kon ik verwachten natuurlijk
*Dus ik rij een volte, en Jamaica draait hem braaf door. Ik dacht echt nee he, nou gaat ze natuurlijk weer schijnheilig braaf lopen doen.
Ik draai de volte nog een keer op, en al voor de X voel ik haar weer naar buiten weg lopen. Buitenbeen, buitenteugel, maar het lukte niet, ik kreeg haar niet terug...
Ik tegen amanda, zie je nou wat ze doet!.. Ja, amanda zag het, en stond bedenkelijk te kijken...
Ik: Moet je erop? Dat je kan voelen wat ze doet? Ok, prima.
Zo gezegd zo gedaan, en al snel stond ik op de grond, en zat Amanda op Jamaica. Amanda draaft aan, en weer zo'n stom huppeltje. Dus weer terug, en weer wat meer middenstap, en dan door in draf. Ging best braaf. Ik zag dat Jamaica lekker met amanda aan het mee puzzelen was voor de nageeflijkheid (vind ze in draf heel erg moeilijk) en al snel had Amanda haar netjes voor elkaar.
Amanda zet een volte in, en ik zag het gelijk weer gebeuren. Ondanks dat amanda een spoortje om han (ik niet) kreeg zij haar ook niet om. Sporen, zweep, gewicht, teugels, alles negeert ze.
Volgens Amanda pakt ze puur het bit vast, en tja, dan heb je niks in te brengen, en dan bedoel ik dus ook echt niks...
Amanda heeft haar een tijdje flink aangepakt, en toen ze eindelijk ging, uiteraard ook uitgebreidt beloont.
Het is een fase, ze moet gaan begrijpen dat ze er niks mee bereikt, maarja, dat kwartje kan morgen vallen, dat kwartje kan over een maand vallen. Tot die tijd zullen we niet kunnen lanterfanten, en moet er gewoon ontzettend concequent gereden worden. Niks geen gemiep, luisteren, en daarmee klaar. Proberen als ze haar kop omzet toch het bit los te krijgen (makkelijker gezegd dan gedaan)...
Na Amanda ben ik er nog een tijdje op gegaan, en best fijn aan de nageeflijkheid gewerkt, de galop geoefend (na 3x sprong ze goed aan, jihoe!
)Daarna heb ik Jamaica lekker onder het solarium gezet (was mijn zweetdeken vergeten) wat mevrouw ook best spannend vond, (had ze nog nooit onder gestaan) maar na een paar minuten stond ze heerlijk te zoezen
.Tja, het is dus puur een kwestie van de aanhouder wint, en ik moet die aanhouder zijn. Het voordeel voor mezelf vind ik dat het dus niet aan mij ligt, waar ik bang voor was. Dat er niks lichamelijks met haar aan de hand is, dat het gewoon puur kwallen is.
Het nadeel is dat ik de komende tijd niet echt puur voor de lol kan hobbelen, dat zit er gewoon even niet in, maar als we nu doorzetten, kunnen we nog jaren lollig hobbelen, dus dan moet het maar
