Kleine update... onze Lotte is niet meer

Moderators: Sica, C_arola, Neonlight, balance

Antwoord op onderwerpPlaats een reactie
 
 
Koortje
Berichten: 5346
Geregistreerd: 26-12-02
Woonplaats: Rooi

Kleine update... onze Lotte is niet meer

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 03-11-03 23:45

Vandaag is onze lieve Lotte na 13 jaar vredig ingeslapen...
Zoals in het andere topic te lezen viel, [VvdD] GVD! Arme hond..... had Lotte botkanker en is dat vorige week vrijdag vastgelegd aan de hand van foto`s bij de dierenarts. Vanaf vrijdag heeft ze bijna "stijf gestaan" van de pijnstillers, en nog liep ze erg mank. Lichamelijk was ze op, maar tussen de oren was het nog prima. Als de riem tevoorschijn kwam stond ze als naast je, oortjes omhoog. Ook eten ging nog prima, en is ze vreselijk verwend de afgelopen dagen. Maar, het lichaam wilde niet meer. Bij de minste opwinding of inspanning stond ze als een idioot te hijgen van de pijn en inspanning.
Vandaag had ik vrij genomen, en ben ik rond drie uur naar het huis van mijn moeder en zus gegaan. Mn zus en ik en mn moeders vriend hebben daar Lotte dr graf gegraven, wat nogal een karwei was eigenlijk, maar wat ik toch met een bijzonder gevoel en niet zonder tranen heb gedaan. Met het eten kwam mijn vriend ook, ze zou na het eten ingeslapen worden. Toen de dierenarts kwam, werd hij ironisch genoeg nog ontzettend blij door Lotte ontvangen. Allemaal kwispelen en netjes zitten, denkend dat er in de koffer met spuiten allerhande koekjes zaten ofzo... Daarna is het redelijk snel gegaan. Na een praatje en uitleg van de dierenarts heeft ze haar narcosespuit gekregen, en lag ze in mn moeders, mn zus en mijn armen. Eenmaal behoorlijk onder zeil kreeg ze de fatale spuit. Ik heb haar hoofd in mn handen gehad, zodat ik haar adem voelde, en met mijn vingers haar hartslag in de hals kon voelen. Ik maakte het dus ook heel bewust mee toen het afgelopen was. Daarna hebben we twee uur lang afscheid genomen van Lotte, natuurlijk met veel tranen en emoties Huilen Achteraf hebben we haar in haar deken gelegd, en in de tuin begraven.
Vreemd genoeg voel ik me nu achteraf beter als van te voren. Misschien komt de klap nog wel, ik weet het niet.
Nou, het verslag is alsnog lang geworden, ik schrijf graag dingen van mij af. Dit verslag is natuurlijk ook namens mijn zusje Roos (Rosiewozie hier), dus graag niet alleen dingen aan mij richten maar aan ons beiden..


ebbeltje
Berichten: 1472
Geregistreerd: 22-05-03
Woonplaats: heilooooooooo

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-11-03 00:25

Heel erg veel sterkte Ach gut
Ik weet hoe het is om een dier te verliezen...... Verdrietig
Het is wel heel mooi dat hij in jou (en je moeders en je zus) armen is ingeslapen,ik denk dat dit ook heel fijn voor Lotte is geweest. Lovers

ik heb twee gedichtjes voor je op gezocht Lachen Ach gut
de ene past er niet zo goed bij maar vond ik wel mooi

Dieren zijn....

trouw
ontwapenend
lief
Eerlijk
onomkoopbaar
en
mensen
kunnen
het
zijn
of
worden.

Onze rots in de branding,
onze trots, onze held.
Overal was je goed in,
goed in ......mooi zijn,
goed in.......gehoorzaamheid,
goed in.....behendigheid,
maar het beste was je in.......
Het onze vriend zijn.

nogmaals heel veel sterkte!!!

Lovers Sound Lovers
Ik denk altijd goed na, voordat ik iets stoms zeg Haha!

_Tanja_

Berichten: 5860
Geregistreerd: 21-12-02
Woonplaats: tilburg

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-11-03 07:20

jeetje wat erg Verdrietig
ik weet hoe jullie je voelen .. ik heb het namelijk zelf ook meegemaakt

HEEL veel sterkte jullie beide !!!! Ach gut je moet maar denken dat jullie alles gedaan ehbben wat jullie konden en dat ze een HEEL goed leven heeft gehad

Time flies when you're having fun!
Hij is eindelijk van mij :D
[RT-HAW] Brendon (fries) voor het eerst op HAW

lundi
Berichten: 2383
Geregistreerd: 21-08-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-11-03 07:25

Heel veel sterkte met het verlies van Lotte!!!
Liefs Lundi -xxx-

Juliaa
Berichten: 374
Geregistreerd: 08-08-03
Woonplaats: Utrecht

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-11-03 07:54

Ik denk dat Lotte zo een heel mooi en rustige einde heeft gehad. Heel veel sterkte voor jullie!

cloris

Berichten: 4695
Geregistreerd: 23-11-01
Woonplaats: Den Helder

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-11-03 08:32

Until we meet again ..........

Ik weet wat je denkt. Je denkt dat ik dood ben.
Omdat je me niet meer kan zien met je menselijke ogen,
omdat je me niet kan voelen met je handen of me
in je armen kan houden. Je denkt dat ik voor altijd weg ben. Je herinnert je
hoe ik eruit zag toen ik ging en je kan je niet voorstellen dat ik op een
andere plek verder leef. Je bent verscheurd met verdriet en pijn over onze
scheiding en het maakt je blind voor datgene wat vlak bij je is.. IK.

Hoe vaak is je nu al verteld dat ik dood ben
en dat je er nu maar eens overheen moet zijn?
Hoe vaak heb je jezelf in slaap gehuild omdat je je niet begrepen
voelt, denkend dat je je er maar overheen moet zetten omdat mensen zeggen dat het normaal is?
Hoe vaak heb je jezelf gepijnigd omdat je niet bereid
bent te accepteren dat ik dood ben.
Terwijl niemand het schijnt te begrijpen.

Ik wil dat je iets voor me doet. Ga terug in de tijd met me. Herinner je de
dag dat je me mee naar huis nam.
Was ik niet het meest intrigerende schepsel dat je ooit ontmoet hebt?
Keek ik niet naar je met totale liefde,
zodat je niets liever wilde dan de rest van je leven met me te delen? Dit wilde ik ook!
Herinner je de dagen nog waarin ik jong en gezond was,
en de dingen die we allemaal samen deden?
Je was zo trots op me!
Ik was je beste vriend die voor je zorgde als je huilde,
boos was of verdrietig.
En wanneer je door verplichtingen niet zoveel tijd voor me had,
wachtte ik geduldig op je.
Ik was er altijd voor je.
Ik keek naar je met zoveel acceptatie, liefde en geduld dat
je je soms een beetje onwaardig voelde.
Je was in mijn ogen nooit onwaardig, onthoud dit goed!

Weet je nog toen ik ouder werd?
Mijn botten werden stijf en mijn bewegingen langzamer.
Toch begroette ik je altijd bij de deur, en volgde je door het huis.
We zijn zo lang samen geweest.
Ik was je beste vriend, wat je ook deed of zei.
Ik keek naar je met zoveel warmte en begrip dat je je overspoeld voelde.
Ik kon niet genoeg van je krijgen.

Herinner je de laatste keer dat we elkaar met aardse ogen zagen.
Je probeerde dapper te zijn, maar ik wist dat je huilde.
Ik ken je te goed, beter dan wie dan ook in de wereld.
Ik keek naar je met puur vertrouwen en liefde,
en je wilde me wel voor eeuwig veilig bij je houden.
Je beloofde me dat je altijd van me zou houden.
Ik geloofde je.

Waarom heb je me dan laten gaan door te geloven dat ik niet meer besta?
Herinner je de diepte in mijn ogen,
al die keren dat ik naar je keek met acceptatie, geduld,
vertrouwen en liefde. Wie heeft die diepte en liefde gemaakt?
Welke schepper zou ons lied van vreugde en liefde teniet doen?
Ik ben niet langer een aards figuur.
Maar mijn lichaam was slechts een deel van wie ik ben.
Mijn lichaam zou alleen maar een leeg omhulsel zijn als het niet
gevuld was geweest met mijn ziel, mijn geest, mijn liefdevol licht.

Toen we elkaar ontmoetten was ik schattig en lief.
Wat was onze relatie geweest als dat alles was dat ik kon zijn?
Hoe had je van me kunnen houden als ik geen
geestelijke diepgang had gehad?

We zijn allemaal gemaakt van de energie die diep in ons zit.
Het is onze ziel, onze geest, ons liefhebbende licht.
Het is die energie dat het leven is.
Het heeft geen begin en geen eind.
Het is er gewoon en zal er altijd zijn.
Zonder dat zou er geen leven zijn.
Je kan het niet zien of vasthouden.
Je kan alleen maar weten dat het er is.
Het is een weten zoals dat je weet dat onze liefde bestond.
Die liefde kon je niet vasthouden of zien,
je kon alleen weten dat het er was.

Ze zeggen dat je me maar moet vergeten,
dat je me nooit meer zal zien omdat dieren nou eenmaal niet naar de hemel gaan.
Ik ben hier om je iets anders te vertellen.
Jij was mijn eeuwige liefde waard, net als ik de jouwe waard was.
Denk je echt dat die liefde voor altijd van ons weggenomen zou worden door een schepper alleen maar omdat ik geen mens was?
Was ik geen levend, ademend, liefhebbend wezen?
Hoe had ik kunnen bestaan als ik geen ziel,
geen energie, geen liefdevol licht had?
En als dit licht er altijd zal zijn, hoe kan ik dan dood zijn?
Als mijn wezen niet van de energie van het leven was,
hoe had ik dan kunnen leven? Jij weet beter!

Je huilt omdat je me mist. Ik mis jou ook.
Ik mis de buikkriebels, de omhelzingen en de kussen die we deelden.
Maar het leven gaat door na deze
geweldige waardevolle fysieke omgeving.
Ik kwam hier om een nieuw leven te leiden.
Ik ging niet weg omdat ik niet meer van je hou of omdat ik iets
beters wilde. Ik ging weg omdat het tijd was voor de volgende fase in mijn bestaan, iets wat alle levende wezens ooit moeten doen.
Mijn aanwezigheid in jouw leven was en is een gave die je moet eren. Net zoals ik jou eerde!
Leven is niet alleen maar simpelweg in een lichaam geboren worden, een paar jaar te leven om dan te sterven.
Energie kan niet sterven!
We krijgen allemaal een bepaalde tijd in een lichaam zodat we kunnen leren, delen en groeien.
Het bereid ons voor op de volgende fase van ons bestaan.
Het lichaam houd de echte levensenergie in zich, onze ziel.
Zonder dat zouden onze lichamen leeg zijn.

Zonder onze energie zouden we inderdaad dood zijn,
en konden we nooit onze liefde voor elkaar ervaren.

Je zegt dat je alleen nog maar herinneringen hebt. Dit is niet waar.
Weet je, toen ik mijn aardse lichaam verliet, liet ik iets bij je achter.
Je kan het niet aanraken of vasthouden, daar is het te groot voor.
Ik liet een stukje van mijn ziel bij je achter.
Ik plaatste het naast jouw ziel, dat vond ik een passende plaats omdat we altijd samen waren in het aardse leven.
Ik hou teveel van je om je alleen maar met herinneringen achter te laten, omdat herinneringen vervagen.
Ik hou teveel van je om zomaar te verdwijnen.
Het zou te egoïstisch van me zijn om liefde en licht uit je leven weg te nemen.

Ik begrijp je tranen. Iedere traan is een bewijs van jouw liefde voor mij, en ik voel me vereerd en nederig.
Maar vergeet niet de goede dingen die we deelden.
Denk daaraan en glimlach dan. Dat is een eer voor mij.
En als je me nodig hebt zal ik er zijn.
Sluit je ogen, adem diep en langzaam en haal mij voor de geest.
Sluit de wereld even af, en sluit je ideeën over dood af.
Geef me een kans. Zoek naar subtiele signalen die ik je stuur. Houd niet op trots op mij te zijn, ik ben en blijf een vriend waar je trots op kunt zijn.

Ik ben dus nog steeds je vriend!
Houd mijn dood niet in je gedachten, maar eer en vier mijn eeuwige leven. Want het is eeuwig, net zoals mijn liefde voor jou.

Tot wederziens bij de regenboogbrug!

Interesse in Doma Vaquera en/of het rijden met een Garrocha, of dressuurmatige begeleiding? stuur even een pbtje of een mailtje

Nathalie

Berichten: 28286
Geregistreerd: 11-01-01
Woonplaats: Eindhoven

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-11-03 08:35

Mieke en Roos, heel erg veel sterkte. Ik heb gewoon tranen in mn ogen. Onze hond is ook niet meer de jongste en ik ben bang dat dit er ook aan zit te komen.
Heel erg veel sterkte allebei.

Kaunos

Berichten: 711
Geregistreerd: 09-02-03
Woonplaats: Meerssen

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-11-03 08:52

Heel veel sterkte! Ik had jullie verslag al gelezen afgelopen weekend. Een dier dat al zo lang bij je is kwijtraken is echt vreselijk!

Jokonootje

Berichten: 4816
Geregistreerd: 26-05-03
Woonplaats: Drenthe

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-11-03 09:15

ik wens jullie beiden enorm veel sterkte zo`n beestje verliezen is niet niks...

Mieke
Berichten: 6925
Geregistreerd: 09-02-01
Woonplaats: NH

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-11-03 09:26

Gecondoleerd met het verlies van jullie lieve hond. Wat zullen jullie hem allemaal missen... Ach gut

Mayo

Berichten: 16796
Geregistreerd: 17-01-01
Woonplaats: De Meern

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-11-03 09:28

Heel veel sterkte allebei en ook voor jullie moeder. Ik weet hoe het is, het is heel heel heel erg zwaar zo'n beslissing. Het verdriet is groot. Maar het leven van jullie hond zonder pijn zal het voor jullie dragelijk maken.

Heel veel sterkte voor de komende moeilijk tijd Knipoog

Taart naar eigen ontwerp? www.yourcake.nl / Ik ben niet labiel, ik ben emotioneel flexibel :D
A fool-proof method for sculpting an elephant: first, get a huge block of cake; then you cut away everything that doesn't look like an elephant...

Tanneke

Berichten: 3730
Geregistreerd: 31-08-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-11-03 09:29

Heel veel sterkte!!

cracker

Berichten: 3155
Geregistreerd: 25-03-03
Woonplaats: Bekend

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-11-03 10:05

Heel veel sterkte!!!

Let love shine so bright

Princess_

Berichten: 5647
Geregistreerd: 27-04-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-11-03 10:31

veel sterkte *knuvv* Verdrietig

Your stairway lies on the whispering wind

Richtje

Berichten: 13117
Geregistreerd: 29-04-02
Woonplaats: Bunschoten

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-11-03 10:39

Heel veel sterkte allebei Ach gut
Ik denk dat het goed is om op zo'n manier afscheid van haar te nemen, dan kun je het toch beter verwerken is mijn ervaring.
Sterkte....

Een ongeluk zit in een klein hoekje - Dan blijft er nog heel veel ruimte over voor geluk

Rosiewozie

Berichten: 724
Geregistreerd: 05-06-03
Woonplaats: Noord Brabant

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-11-03 10:59

allemaal heel erg bedankt voor de reacties en voor de berichten. We weten dat we het goede hebben gedaan. Ze rust in vrede eindelijk zonder pijn.

_______ Roos Koeter _______
Osteopathie voor Paard en Hond
http://www.rooskoeter.nl

Rosiewozie

Berichten: 724
Geregistreerd: 05-06-03
Woonplaats: Noord Brabant

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-11-03 11:00

allemaal heel erg bedankt voor de reacties en voor de berichten. We weten dat we het goede hebben gedaan. Ze rust in vrede eindelijk zonder pijn.

_______ Roos Koeter _______
Osteopathie voor Paard en Hond
http://www.rooskoeter.nl

Desiree

Berichten: 28760
Geregistreerd: 23-01-01
Woonplaats: Twente

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-11-03 12:17

Vreselijk is dat he, je hond moeten laten inslapen. die zware beslissing nemen die totaal tegen je gevoel indruist (je wilt hem niet kwijt) maar je verstand dat weet dat je er niet onderuit komt en dat het beter zo is. Zoiets went nooit. Ik denk dat de manier waarop jullie afscheid hebben genomen wel heel goed is geweest voor het verwerkingsproces. Ik heb dat zelf nooit gedaan maar ik denk dat ik dat voor Polle ook ooit zo zal gaan doen.

Heel veel sterkte met het verlies.

De hond is de betere mens

Pink_Horizon

Berichten: 19828
Geregistreerd: 11-03-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-11-03 12:22

Heel veel sterkte (ook aan je zus).
Ik hoorde het al van Roos. Verschrikkelijk Verdrietig

Knuf Kim

Trotse mama van dochters Svenna & Loys
Voorlopig paardloos!

Koortje
Berichten: 5346
Geregistreerd: 26-12-02
Woonplaats: Rooi

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 04-11-03 13:31

Iedereen bedankt voor de lieve en begripvolle berichten. Een speciale dank aan Cloris, je gedicht was geweldig, vind je het erg als ik die in mijn profiel verwerk, samen met foto`s van Lotte?


Antwoord op onderwerpPlaats een reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Clmr, IASCrawler, MyWishMax en 31 bezoekers