stond die paddock, net als de rest van het terrein vanmorgen volledig onder water....Het is ontzettend raar, ondanks al je verdriet leef je naar zo'n dag toe omdat dit hele gebeuren al een paar weken speelt. En als het dan ineens niet door kan gaan, loop je als een soort kip zonder kop in de rondte... Toch voel ik ook weer een soort van opluchting, dat is ook zo dubbel...
De komende dagen schijnt het weer zo slecht te blijven, eind van de week knapt het wat op. Maar ja, je moet ook weer rekening houden met de Rendac... als je je paard op vrijdag in laat slapen halen ze hem pas maandag op.... is ook niet zo fijn.
Al met al een hoop ellende zo...
