grrrrrommm....
Geplaatst: 29-09-03 17:22
Vandaag was mijn èènna laatste dag op mijn werk, ga woensdag bij een nieuwe baas beginnen.
Kreeg ik toch een **kel van een vent aan de telefoon, ik kon hem niet doorverbinden naar degene die hij wilde spreken en er was helaas niemand aanwezig die hem kon helpen.
Het begon al goed, omdat ik hem niet goed kon verstaan en ik automatisch in het engels overging (dacht dat ik iemand uit het Oostblok aan de lijn had... gebeurd wel vaker)
Toen reageerde hij gepikeerd dat hij Vlaams sprak... (oeps) ik snel hersteld en tja... de lijn was zéér slecht...
Toen ging hij toch tekeer tegen me !!!
Ik ben proffesioneel gebleven en heb hem rustig en kordaat verteld dat ik er niet van gediend ben om zo toegesproken (geschreeuwd) te worden.
Dat ik kon begrijpen dat hij, graag iemand wilde spreken en duidelijkheid wil, maar dat ik hem niet kon helpen.
Ik heb wel vaker, heetgebakerde mensen aan de lijn, maar vaak als je ze even laat spuien en verteld dat je ook maar een receptioniste bent, binden ze vaak in en bieden ze ook nog hun excusses aan.
Maar deze vent... Bah, hij bleef aan de gang, met zijn neerbuigende tirade...
En toen gooide hij de hoorn op de haak...
Er zat ondertussen een klant op de bank gedurende het gesprek nieuwschierig naar me te loeren, en ik bleef 'profesioneel', maar toen er een koerier kwam en ik op stond, stond ik te trillen van kwaadheid.
Ik ben naar achteren gelopen, en toen kwamen de traantjes... Ik kon mezelf niet uitstaan, loop al een tijdje mee en dan komt er zo'n ongelikte vent en brengt me van me apperepeau (schrijf je dat zo??? )
Ik had mezelf redelijk snel weer in de hand, maar toen er een collega kwam en me aankeek en vroeg of het wel ging.....
Voelde me een vreselijke softie...
Ach, het zal ook wel met mijn bijna afscheid te maken hebben....
Kreeg ik toch een **kel van een vent aan de telefoon, ik kon hem niet doorverbinden naar degene die hij wilde spreken en er was helaas niemand aanwezig die hem kon helpen.
Het begon al goed, omdat ik hem niet goed kon verstaan en ik automatisch in het engels overging (dacht dat ik iemand uit het Oostblok aan de lijn had... gebeurd wel vaker)
Toen reageerde hij gepikeerd dat hij Vlaams sprak... (oeps) ik snel hersteld en tja... de lijn was zéér slecht...
Toen ging hij toch tekeer tegen me !!!
Ik ben proffesioneel gebleven en heb hem rustig en kordaat verteld dat ik er niet van gediend ben om zo toegesproken (geschreeuwd) te worden.
Dat ik kon begrijpen dat hij, graag iemand wilde spreken en duidelijkheid wil, maar dat ik hem niet kon helpen.
Ik heb wel vaker, heetgebakerde mensen aan de lijn, maar vaak als je ze even laat spuien en verteld dat je ook maar een receptioniste bent, binden ze vaak in en bieden ze ook nog hun excusses aan.
Maar deze vent... Bah, hij bleef aan de gang, met zijn neerbuigende tirade...
En toen gooide hij de hoorn op de haak...
Er zat ondertussen een klant op de bank gedurende het gesprek nieuwschierig naar me te loeren, en ik bleef 'profesioneel', maar toen er een koerier kwam en ik op stond, stond ik te trillen van kwaadheid.
Ik ben naar achteren gelopen, en toen kwamen de traantjes... Ik kon mezelf niet uitstaan, loop al een tijdje mee en dan komt er zo'n ongelikte vent en brengt me van me apperepeau (schrijf je dat zo??? )
Ik had mezelf redelijk snel weer in de hand, maar toen er een collega kwam en me aankeek en vroeg of het wel ging.....
Voelde me een vreselijke softie...
Ach, het zal ook wel met mijn bijna afscheid te maken hebben....