Bokt.nl

**Geplaatst**: 24-09-03 21:16

Geplaatst: 24-09-03 21:16

in het begin wel eens nu niet meer want in het begin was Rocco echt een paard die je uitprobeerd heel vervelend!! Bloos

**Geplaatst**: 24-09-03 21:19

Geplaatst: 24-09-03 21:19

Okee daar kom ik dan met mijn verhaal Boos!

ik ben NU de laatste tijd met springen heel bang Boos!

:(:(:(
En ik vind het zooo vervelend!!!

Het komt allemaal omdat we een maand geleden op het gras een parcour gingen springen met de les... en het stond niet hoog maar we kwamen niet uit voor een hindernis... en het ging allemaal mis, ik viel, pasha viel boven op mij en toen ik keek zag ik zon grote rug op me liggen...
Nou op dat moment d8 ik van * hoe dom het ook klinkt * God ze is helemaal niet zo zwaar.. maar toen ze opstond
en iedereen er zo bij stond van oohhh aahhhh gaat het en toen ik pasha zag met allemaal gras en zand in der lange manen schrok ik zo erg!!
Maar ik snel der weer op en alle 12 hindernissen opnieuw gesprongen en dat ging heel goed..
Maar als je dan een week weer w8 want we hebben 1x in de week springles, Dan merk je de schrik pas echt Boos!

:(
Telkens als ik een hindernis aan reed ging ze staan en daar werd ik dan nog banger van...
En dit is wel erg maar het ergste vind ik nog dat die angst zich bij mij uit in verdriet.. ohh dan word ik helemaal gek en snikken en doen... zooo stom..
en als ik dan na tijd terug denk dan denk ik weer van aahh.. grr.. moest dat nou weer ik zet mezelf voor banketstaaf...
maar op dat moment gaat het gwoon vanzelf, dan vind ik het zo eng... :@

dus we zijn no maar weer helemaal opnieuw begonnen, heel laag en rustig en langzaam opbouwen tot het weer beter gaat.
Mijn instructeur heeft aangeboden dat ik in de herfst vakantie bij hem elke dag 3 ponys/paarden moet rijden en er dan mee springen om maar meer vertrouwens te krijgen en dat vind ik erg aardig!!! OK dan!

En Hopelijk springen we dan nog eens een L-parcour op wedstrijden maar nou houden we het nog maar ff lekker bij dressuur!!! Haha!

En verder ben ik een x heel bang geweest om bij de manege te rijden omdat ik daar zooo hard was afgevallen...
maarja dat is allemaal allang weer over!!

En gelukkig ben ik voor Pasha nog nooit bang geweest.. ( op die xren na dat ze in het begin met mij er vandoor ging, en ging steigeren en gek doen met buiten ritten maar daar heb ik het nou niet over ssstttt... hahahah Schijnheilig

)

Okkee beetje lang verhaal geworden maarja sorry Lachen

**Geplaatst**: 24-09-03 22:35

Geplaatst: 24-09-03 22:35

Ik ga met gijsenkim mee... Een groep jonge paarden los in de wei met van die brutale jongens... Daar voel ik me niet lekker bij.

De laatste keer dat ik bang was op het paard was met een drie-jarige die er achteraf nog niet aan toe was om gereden te worden in de wei tussen de bordjes... Toen ie door het lint ging (letterlijk) en recht op een brede sloot af scheet ik bagger... Ben achteraf trouwens nog nooit zo confortabel gevallen met paard en al... Alleen het water was erg koud... Brrrr het was maart/april ofzo en het ijs was voor mijn gevoel net uit de sloten...

**Geplaatst**: 25-09-03 00:05

Geplaatst: 25-09-03 00:05

Vroeger ben ik bang geweest voor grote paarden, of ik had erg veel ontzag voor hun grootte, toen was ik een jaar of 4/5.
Dat heb ik al vrij snel afgeleerd aangezien ik als 7 jarige ook op paarden gezet werd in de les Knipoog

(En de liefde overwon ook Knipoog

)

Daarna nog wel erg benauwd geweest een paar keer bijv toen ik voor een bijrijdpaard ging kijken, alles ging goed, tot de eigenaresse vroeg of ik hem vanuit stap naar galop wilde aanzetten om dat knopje te testen, en dat deed ze heel netjes tot ik er terug wilde nemen, van daaruit ging het alleen maar harder en harder, ik rustig diep zitten en het paard proberen te laten ontspannen, maar nix, uiteindelijk heb ik me laten vallen aangezien de bochten me iets te schuin werden.

Voor de rest ben ik naast een paard niet zo snel bang.
Heb ook wel paardjes meegemaakt die je de box uittrapte tijdens stage bijv, maar dat is een kwestie van net iets slimmer of sneller te zijn.
D'r op heb ik minder controle naar mijn idee als een paard eenmaal gaat, en als ik het dan niet kan uitzitten ofzow kan ik het wel behoorlijk benauwd krijgen ja.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-09-03 07:46

Geplaatst door de TopicStarter : 25-09-03 07:46

Oja, heb nog even zitten denken waneer ik nog meer heel bang was,
Waar Ilkkah vroeger stond waren drie weilanden.
1tje helemaal achteraan en 2 ervoor met een pad ertussen om naar de achterste wei te komen.
Ilkkah + praal + veulens stonden in de achterste weide, en de rest van de paarden in de zijweides, en wij moesten praal en ilkkah + veulens eruit halen, en we lopen in het middenpad en de paarden in de zijweides begonnen te rennen en te bokken/strijgeren.
Ilkkah en praal helemaal onrustig omdat vuelens als een speer vooruit rende, en ik had praal vast...
Nou dan is dat pad nog een heeeeel eind, dat was ook echt zo eng!

**Geplaatst**: 25-09-03 07:46

Geplaatst: 25-09-03 07:46

Toen Yorghos een jaar of 4 was, nog niet zo lang onder het zadel en we in de sneeuw een bosritje gingen maken. Yorghos was de hele weg al huppelig en druk, maar de bak was bezet en hij moest echt beweging hebben...
Dus toch maar erop en lekker een half uurtje stappen in het bos, dacht ik. Ergens halverwege zaten we op een smal paadje dat behoorlijk volgesneeuw lag. En opeens uit het niets geeft Yorghos een bok en galoppeerd als een idioot dat pad over. Ik durfde amper te sturen omdat ik bang was dat we beiden onderuit zouden gaan. Toen was ik echt vreselijk bang.
Het duurde voor mijn gevoel een hele tijd voor ik hem weer onder controle had. Ik zat echt te bibberen in het zadel en ben afgestapt en naar de manege terug gelopen.
Daar aangekomen vertelde ik het aan de manege-eigenaar die me toen vertelde dat het misschien tijd werd om wat voer te minderen. Bleek dat hij 3 kg brok op een dag kreeg! De stalhulp had niet in de gaten dat de tinker onder dezelfde categorie sobere paarden valt als bijv. een fjord of haflinger...
Gelukkig is er niks ernstigs gebeurd, maar dat was het enige moment dat ik echt bang was van mijn paard.

**Geplaatst**: 25-09-03 09:06

Geplaatst: 25-09-03 09:06

Ik was nooit bang voor paarden totdat ik een 7 jarige merrie ging berijden.
Ze was altijd heel rustig.......eerder sloom en het rijden ging erg goed......
Totdat de eigenaar tegen mij zei "waarom ga je niet lekker op het maisveld rijden".......nou dat leek me wel wat watn waar dat paard stond was geen bak.
Zo gezegt zo gedaan........eerst ging het heel goed....en zo in het niets werd ze helemaal gek.........ze ging er echt als een speer vandoor en begon echt gigantisch te bokken.......helemaal krom, op het moment dat ze herstelde ging ze weer in volle vaart verder...........en toen sloeg de schrik me om het hart.......ze rende al bokkend regelrecht op het prikkeldraad af....... Ziek

........ik raakte op dat moment totaal in paniek........vooral omdat ik dus nog nooit had meegamaakt dat ik de controle over een paard volledig kwijt was

Op het momnet voor het prikkeldraad maakte ze ineens een scherpe wending en ging weer volledig door het lint weer het maisland op..........
Op een gegeven moment kon ik het gewoon niet meer houden en heb me losgelaten........ik kwam precies met mijn borstkas op zo een rot maiskolf terecht........en ben even bewusteloos geweest........ik voelde nog wel haar hoef op mijn rug Verdrietig

Ik was mijn cap door al dat bokken al onderweg verloren....(ik had hem gewoon vast zitten).
Ze is de weg opgerent en op de straat in de bocht onderuit gegaan.

Dat paard heeft mij zo veel angst bezorgt dat ik tot nu nog steeds een bange schijterd ben.........volgens mij raak ik die angst nooooooit meer kwijt......en echt daar baal ik van als een stekker.

Na mij hebben overigens nog 5 mensen op dit paard gereden en ze hebben ongeveer allemaal hetzelfde meegemaakt als ik.

Later hoorde we van de handelaar van wie ze ooit was gekcoht en weer aan was verkocht dat ze waarschijnlijk een zenuw had geknapt in haar hoofd Huilen

**Geplaatst**: 25-09-03 10:04

Geplaatst: 25-09-03 10:04

Ik reed een keer op de pony van mijn vriendin..
ik reed net op de manege..en wilde wel eens galoperen op de akker..
het was een akker van de mais dus die pinnen staken er nog uit..
maar ik dus in galop..ging goed..tot de pony het in zijn bol kreeg...
en rende de kant op van de sloot..niks hielp om hem trug te krijgen..ik bleef gewoon netjes zitten maarja..die sloot...dat vond ik dood eng..maar ik wilde eraf..
maar als ik me liet vallen viel ik op die pinnen ook niet al te fijn..
maar toen kwam mijn redding..een plas..ZONDER stokken..dus daar liet ik me vallen..
de pony sprong vervolgens over de sloot en op straat rende die nog door..tot er een auto aan kwam...de pony steigerde en de auto kon net stoppen...
dat was een verhaal he??
nu kijk ik voortaan wel uit...

groetjes saskia

**Geplaatst**: 25-09-03 11:23

Geplaatst: 25-09-03 11:23

Oké mijn verhaal.. Veel bokkers kennen het verhaal al denk ik.
Camilla heb ik 2 winters terug gekocht, helemaal groen. Met inrijden was ze echt super de super braaf. Maar we kwamen er later achter dat ze drachtig was. Na de dracht veranderde ze nogal met rijden. Ze werd heter, sneller en eigenwijzer. In de winter werd het steeds erger. Ze was natuurlijk geschoren dus ik dacht dat het daar aan lag. Op het begin bleef het gewoon bij wegrennen. Op een gegeven moment nam ze telkens een sprintje en trok ze de teugels uit mijn handen, trok haar hoofd tussen haar voor benen en begon zo te bokken. 10 x achter elkaar. Ik ben blijven doorrijden maar stiekem was ik ergens wel een beetje bang. Vreemd genoeg was ik nog nooit van haar afgevallen met die bok-acties. (ze waren echt heel gemeen..) Ik had al aan wat mensen op stal gevraagt of misschien mijn zadel niet goed lag. Maar nee volgens iedereen lag het toch wel goed. Op een gegeven moment was ik in de binnenbak aan het rijden, en een ander meisje kreeg les van haar instructrice. Camilla begon al met dat gemene bokken totdat ze telkens recht omhoog kwam en dan naar voren sprong. Op een gegeven moment rende ze met volle vaart naar de hoek (waar mensen stonden te kijken) en ging daar stil staan, en stond recht omhoog met haar benen richting die mensen. Ik kon niets, als ik haar naar voren schopte zou ze op die mensen belanden. Dus gewacht tot ze naar beneden kwam. Maar toen was ik toch wel heel erg bang.... De instructrice van dat meisje hielp me. Ze haalde mijn zadel eraf en duwde op de rug van Camilla. Ze kroop hélemaal in elkaar.. Conclusie: zadel lag dus tóch niet goed! Boos!

Wat voelde ik me toen schuldig zeg..
Zadel na laten kijken en op laten vullen. Maar toen was de angst nog niet weg. Ik kreeg privéles en we zijn toen helemaal opnieuw begonnen. Net of we groen waren, inprincipe de pony niet, maar ik! Ik verkrampte helemaal als ik erop zat. Eerst weeeken lang aan de longeerlijn alleen maar gestapt. En toen steeds een stapje verder.
Gelukkig is het nu over! Ik durf wel gewoon in de bak te rijden, buiten gaat t nog niet goed. Ze is inprincipe braaf, maar onbewust ben ik blijkbaar toch nog een beetje bang en dan stelt ze zich aan door te gaan bokken. Mijn instructrice is er een keer mee de bossen in geweest, en dan doet ze niets..
Toen ik zo bang was dacht ik dat de klik tussen ons weg was. Dat was afgelope zomer. En heb ik haar te koop gezet nadat ik een prachtpaardje tegen was gekomen. Camilla ging op proef bij mensen, maar ze wilde haar niet. Toen ik haar op ging halen zag ze er ontzettend slecht uit! Ingevallen, dof.. ongelukkig. Ze was echt heel blij om me te zien. Ze stond 1 dag bij me op stal, en gelijk was ze weer vrolijk, wat dikker en glansde haar vacht. Ze had me dus echt gemist. Lovers

En ik haar ook!
Ben echt heel blij dat ik haar uiteindelijk niet heb verkocht, want het is een wereldpony!

**Geplaatst**: 25-09-03 12:15

Geplaatst: 25-09-03 12:15

ik ben nog regelmatig bang voor me paardje dat kom door een paar jaar geleden ik reeed op een welsh cob x nog iets en die ging er op een gegeven moment alleen maar vandoor en bokken en springen en steigeren en de hele bende ik ben er nooit af gevallen maar als ik nu aan het rijden ben op nina heb ik daar nog last van als ik iets zie en ik ben bang dat zei dan niet ziet zet ik der meteen stil dat ze het zien ken ik weet dat ik dat nie moet doen dat denk ik ook als ik klaar ben met rijden maar als ik er op zit is de angst de baas over mij.
gelukkig heb ik echt een engel van een verzorgpaard die echt nie zo geflipt is maar toch zot het nog in me.
veel liefs laura Lovers

nina

**Geplaatst**: 25-09-03 14:47

Geplaatst: 25-09-03 14:47

kijk, ik doe NH en ben maar ff heel open over mijn blunder,
vroeger, 2 jaar terug, dacht ik van mezelf dat ik het mensen wel ff voor kon doen en dat ik goed was, ok lach maar, iedereen heeft die periodes, haha (heeeeel fout)
maargoed, ik verzorgde een grote, dominante bels merrie, en ik dacht wel even met haar te kunnen grondwerken, fout gedacht,

die bels was mijn gelijke, dus ze draait zich om en ze heeft me finaal die bak uit getrapt, bijna raak, haha net niet, want ik was ook heel snel,
ze had echt zoiets van, ow heb je haar weer met die ego, haha

sindsdien heb ik echt respect voor paarden en heb ik geen ego meer, haha, in tegenstelling juist, ik denk nooit meer van hey ik zal het eens even voor gaan doen hoe het moet,
ben die merrie ontzettend dankbaar, anders was ik nooit geworden wie ik nu ben,

maar toen het gebeurde, damn ik stond te shaken op mn benen en mn hartslag zal naar de 150 slagen per minuut zijn gelopen, haha

**Geplaatst**: 25-09-03 15:37

Geplaatst: 25-09-03 15:37

Diverse keren,, in mei nog met een manege pony
Er was onderlinge wedstrijd. Molly (haflinger) stond op de spuitplaats tussen 2 kettingen vast. Jongen die haar moest rijden was aan het zadelen. Ik was met jamaica bezig, die 3 boxen verderop staat.
Ineens hoorde ik een hoop gebrul iot de spuitplaats komen. De jongen had het halster om molly's hals gedaan om het hoofdstel om te doen. Molly had het voor elkaar gekregen om om te draaien, en toen was de ketting die aan het halster zat (wat dus nog om haar hals zat) onder de lepel van het zadel geschoten. Gevolg, pony zat muurvast en compleet in paniek (aangezien ze geen kant op kon) Ze hing op zo'n enge manier dat haar benen bijna horizontaal op de grond lagen. Ik kroop er tussen, aangezien er verder niemand iets deed, en probeerde de singel los te maken. Helaas zat dit inmiddels ook muurvast. Een mes een mes! riep ik.... Ondertussen heel zachtjes tegen molly praten. Ineens hoor ik iemand roepen... Stef! Ze gaat springen!
En idd, vanuit haar benarde hangende positie nam Molly ineens een raam naar voren, waardoor ik er bijna onder lag. Hierdoor kwam er wat meer ruimte bij het zadel, maar Molly maakte alweer aanstalte weer te hangen, om vervolgens weer te springen, weer te hangen, weer te springen.
Uit eindelijk kreeg ik de singel los, met een klap viel het zadel op de grond, en molly gelijk in de achteruit, maarja, het halster zat nog om haar nek, dus toen hing ze zichzelf nog bekant op....
Uiteindelijk heb ik haar los gekregen. Resultaat: Kapotte neusriem, bibberende pony, en bibberende stef Haha!

**Geplaatst**: 25-09-03 18:36

Geplaatst: 25-09-03 18:36

Ik ben trouwens nog een keertje écht bang geweest! Zo bang dat ik er maar een topic over plaatste : [VvdD] Op super paard mogen rijden ---> en eraf gevallen!
Voel nog steeds de kriebels in mijn buik als ik eraan terug denk.

**Geplaatst**: 25-09-03 18:58

Geplaatst: 25-09-03 18:58

Ik ben af en toe nog bang van Sting, moet wat meer vertrouwen in hem krijgen. Sting is altijd heel leif, maar als je bv. gaat draven met halster om aan de hand en hij loopt een beetje achter je, dan gaat hij met zn oren in zn nek naar je toe rennen, net of hij wil bijten! Echt heel eng.
Een paar maanden geleden ging mn overbuurmeisje mee naar sting, 6 jaar oud, en ze ging sting in de wei meenemen, ging op zich wel goed, maar Sting was veel te sterk. Hij draaide zich om, sleurde het meisje mee (echte paardengek, laaat niet los Boos!

) en ging er in galop vandoor, zo ongeveer over dat meisje heen!! Echt doodeng!! Ik helemaal geschrokken naar haar toe, vond ze het niet eens erg wat er was gebeurd. ik ben toen sting gaan halen en heb hem een paar schoppen verkocht, dat wil je niet weten, hij moet zoiets gewoon niet weer doen!!!!!!!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-09-03 19:16

Geplaatst door de TopicStarter : 25-09-03 19:16

Jeumig wat een verhalen allemaal, moet er niet aan denken dat is sommige(teminste eignelijk allemaal) mee moet maken, brrrr

**Geplaatst**: 25-09-03 19:22

Geplaatst: 25-09-03 19:22

Toen ik Sabientje de tweede dag dat ik haar had de stal uit moest halen.
Ze had de hele dag met 30 paarden op de wei gestaan en van te voren nog nooit.
Ze was heel erg aan het hinniken en aan het draaien in de stal.
Ik was echt bang dat ze me zou pletten (ik: 10 jaar, best klein en smal Tong uitsteken

, zij: Haflinger, tank, 1.50m, erg sterk en breed).
Verrassend genoeg werd ze toen ik bij haar in de box ging toch heel rusig, ze liet zich zo het hlaster omdoen.
Heb haar wel maar in haar box gepoetst, anders was ze geloof ik terug naar de wei gerend Tong uitsteken

**Geplaatst**: 25-09-03 19:33

Geplaatst: 25-09-03 19:33

We gingen van les weg de trailer in. Ze wilde niet. Op een gegeven moment ging ze zo nukken en schuurde het touw door m'n handen. Ze ging in draf de weg op en ik d'r achteraan Bloos!

Het is nooit weer gebeurd omdat we gelijk ingegrepen hebben. Maar ik had echt zo iets: ow nu laat ik haar los en stormt ze de weg over Brrrrrrr

**Geplaatst**: 25-09-03 19:38

Geplaatst: 25-09-03 19:38

LuvdaTossa schreef:
We gingen van les weg de trailer in. Ze wilde niet. Op een gegeven moment ging ze zo nukken en schuurde het touw door m'n handen. Ze ging in draf de weg op en ik d'r achteraan Het is nooit weer gebeurd omdat we gelijk ingegrepen hebben. Maar ik had echt zo iets: ow nu laat ik haar los en stormt ze de weg over Brrrrrrr

Dat deed mijne zo'n beetje elke dag Boos!

Om naar de wei te komen, touw door m'n handen geschuurd, en dan kon ik haar achter van het pad af gaan plukken...

**Geplaatst**: 25-09-03 21:36

Geplaatst: 25-09-03 21:36

Het eerste dat mij binnen schiet is mijn "wilde hengsten" avontuur.

Ik heb een tijdje gewerkt op een stal in Spanje. Daar had ik o.a. een paar Andalusische hengsten om te rijden. Een van de hengsten was een toen 4-jarige hengst met een zeer gevoelig, dominant en trots karakter.
Toen ik een keer in de bak aan het rijden was, kwamen er kopers voor een nog groene 3-jarige hengst. Ze wilden de hengst even in de bak losgooien voor de potentiele kopers. Of ik even een kwartiertje buiten de bak rond wilde stappen. Zo gezegd zo gedaan.
Ineens hoorde ik achter me gekraak en een bons. Voordat ik wist wat er gebeurde, zag ik hoeven naast me op oog hoogte:
De jonge hengst was door de houten omheining gebroken en ging fijn een potje vechten met de ligt explosieve hengst waar ik op dat moment opzat! Scheve mond

Maar daar had dat schatje totaal geen boodschap aan. Die twee stonden naar elkaar te steigeren, trappen en bijten. en ik kon ze niet uit elkaar krijgen. Dus ik naar die Spanjaarden in het Nederlands brullen dat het toch echt niet goed ging. Uit alle hoeken kwamen er mensen met lange zwepen aan gerend om die 2 uit elkaar te jagen.
Toen de 2 een paar meter uit elkaar waren, ben ik van m'n hengst afgesproken en weggerend. Kon me op dat moment even niet zo veel schelen wat die 2 hengsten verder van plan waren. Ik heb zo veel mazzel gehad dat ik niet door een paar hoeven of tanden geraakt was.

Nadat ze nog een paar deuken in 2 auto's getrapt hadden, konden beide paarden gevangen worden. Ze hadden niets op wat schrammen na en ik had alleen bibberende knieen.

**Geplaatst**: 25-09-03 21:40

Geplaatst: 25-09-03 21:40

Tja, mensen zeggen wel eens "hij viel me aan!!!!" tot dat ze zo iets mee maken dan krijgen ze ineens een heel ander idee bij paarden en zeker bij hengsten. Dat is zo eng. Paarden die aanvallen zijn anders, anders dan het paard dat eens een keer op je afkomt, paarden die aanvallen zijn heel heel heel erg angstaanjagend, zelfs voor de meest doorgewinterde paardenman of vrouw. Ik heb het ooit een keer gezien en ik hoop het nooit meer mee te hoeven maken.......

Suzan mag blij zijn dat ze het nog na heeft kunnen vertellen....

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-09-03 08:21

Geplaatst door de TopicStarter : 26-09-03 08:21

Pfff, suzan, jij hebt echt geluk gehad!
en dat je niet geraakt ben echt een wonder!
Ik heb 1 keer op een hengst gereden, Nedjhir, heeft z gelopen, maar dat was beetje dominant paardje....
Het was net toen me vader en moeder een keer kwamen kijken, Nedjhir liep echt top, maar me zus (die geeft mij les) zei dat ik hem tik moest geven omdat ie niet op been reageerde.
Dus ik geef hem een tik, begint tie te bokken en rennen, maar door de manege had ik wel geleerd om te blijven zitten (dat heb je met zulke bokkeponys) ik zelf had niets, maar me ouders zaten met bibberknieen!!

**Geplaatst**: 26-09-03 08:31

Geplaatst: 26-09-03 08:31

Ik was van de week nog heel bang voor mn verzorgpony Jessie
We reden buiten en ze doet normaal noooooooooit wat. Ineens stijgerde hij en hij liet zich achterover klappen. Hij viel op mijn knie en dat doet nog steeds auwwie Huilen

Maar ik moest ff over mn angst heenkomen, want zaterdag is de lunterenrit dus ik moest even weten of het ging, anders zou t erg gevaarlijk zijn om naarde lunterenrit te gaan. Weer naar buiten geweest, ze wou omhoog komen, maar toen gaf ik dr een klap tussedr oren en toen deed hij niks meer en hij liep SUPERRRRRR. Vanmiddag weer naar een tijd buiten en dan moet t gewoon goed gaan op de lunterenrit Schijnheilig

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-09-03 08:39

Geplaatst door de TopicStarter : 26-09-03 08:39

ilovehorses4ever schreef:
Ik was van de week nog heel bang voor mn verzorgpony Jessie
We reden buiten en ze doet normaal noooooooooit wat. Ineens stijgerde hij en hij liet zich achterover klappen. Hij viel op mijn knie en dat doet nog steeds auwwie

Maar ik moest ff over mn angst heenkomen, want zaterdag is de lunterenrit dus ik moest even weten of het ging, anders zou t erg gevaarlijk zijn om naarde lunterenrit te gaan. Weer naar buiten geweest, ze wou omhoog komen, maar toen gaf ik dr een klap tussedr oren en toen deed hij niks meer en hij liep SUPERRRRRR. Vanmiddag weer naar een tijd buiten en dan moet t gewoon goed gaan op de lunterenrit

Phoei, dat lijkt me eng, met paard en al achterover klappen, brrrr....
Gelukkig steigeren Ilkkah odessa en iris niet, want ik heb een hekel aan steigeren, vind dat het gevaarlijkste wat een paard kan doen!

**Geplaatst**: 26-09-03 08:45

Geplaatst: 26-09-03 08:45

Mijn vriendinnetje heeft een eigen paard. ik ga wel eens naar haar toe en dan mag ik ook uitstappen enzo. een tijdje geleden ging ik dat paard bandageren. maar er was nog een meisje bij die niks van paarden wist. zei sprong toen ergens vanaf waarvan het paard dat ik aan het bandageren was schrok. ik zat aan de kant van de muur dus kon heel moeilijk wegkomen. toen ik op wilde staan kreeg k bijna een trap in me gezicht. Haha!

maar gelukkug ben ik er met een gekneusde teen afgekomen Haha!

daarna was ik nog wel een beetje bang voor dat paard, maar dat is nu weer helemaal over!

**Geplaatst**: 26-09-03 11:14

Geplaatst: 26-09-03 11:14

Ik ging ooit een keer paarden van de wei halen op de manege waar ik toen reed. Ik liep op het betreffende paard af en dat draaide zijn kont naar mij toe. Ik, stoer als ik was, ging het nog een keer proberen, liep in een grote boog om het paard heen, zodat ik weer bij de neus uitkwam. Komt dat paard ineens stijgerend op me af. Ik schrok me echt te pletter. Opeens voel ik zo zijn tanden over mijn hoofd krassen. Dat paard viel echt aan. Ik heb me omgedraaid en ben zo hard ik kon de wei uitgerend (ik heb echt nog nooit zo hard gerend). Misschien niet zo'n slimme actie. Ik heb niet eens gekeken of dat paard achter me aan kwam, heb het gewoon op een lopen gezet en ben zo onder de omheining door gedoken.
Dat is eigenlijk de enige keer geweest dat ik echt bang ben geweest. Heb wel meer 'angstige' momenten gehad, maar die zet ik dan meestal om in woede en dan komt dat wel weer goed. Maar bovengeschreven voorval is nooit meer goed gekomen. Ik heb dat paard ook nooit meer aangekeken.