Nog een voorbeeldje van hoe het niet moet als je ruiter bent:
Met mijn vorige verzorgpaard ging ik ooit een buitenritje maken met een meisje op een pony. Ze hield wel van een beetje crossen, wat ze op een zandpad dan ook deed, maar toen ze bij een rustige weg langs boerderijen in de lange berm weer wilde crossen, zei ik: liever niet, ik hou het paard nog niet zo goed in als het moet enz.
Gelukkig maar, want ik zag kleine kinderen op het erf spelen bij de eerste boerderij die we tegen kwamen, en als het paard inderdaad niet geluisterd had en gewoon doorgegaloppeerd terwijl er een kindje op de weg fietste... het is daar nogal smal...
De keer daarop reden we dezelfde route, en weer bij het rustige weggetje, en dat meisje weer zeuren: Toen nou, ff in galop, kan hier nog best.
Ik zei: Oke, maar nog vóór we bij die 1e boerderij komen terug in draf.
Ik ging voorop, en het was maar goed ook dat ik op tijd terug in draf ging, ook al zei dat meisje dat we nog wel door konden gaan...
Bij die boerderij kwam uit de oprit vandaan een kindje van twee jaar in een speelgoed-tractor naar achteren rijden, keek totaal niet waar hij reed...
Die hadden we in galop zo tegen gekomen, paarden geschrokken of misschien niet en tegen hem aangereden...
We waren net op tijd terug in stap en m'n paardje was nogal kijkerig bij dat speelgoed wat er allemaal lag in die tuin dusseh... wel ff geluk gehad. We konden nu in alle rust de paardjes om dat jongetje heen leiden.
Ik wil best galopperen tijdens een buitenrit, maar wel zó, dat ik alles en beetje kan overzien. Problemen opzoeken, dat doet een ander maar, ze komen al genoeg naar je toe
.
Wat er bij ons wel te merken is: de mensen op traktoren rijden vrij rustig en zo ver mogelijk van je af als je met een paard langs komt rijden. Lief he!
Terwijl mensen in auto's... sommigen zou je bijna een jaar of drie verplicht paardrijles geven
.
Zouden ze het dan snappen?