vandaag voor het eerst sinds..uhm.. heeeeel lang (weet niet eens meer de laatste keer) alleen met dribbel gewandeld buiten!!! het ging zo goed op het erf dat ik gewoon echt het gevoel had van, ooit moet de eerste keer weer zijn, dus nu of nooit! en ik heb denk een half uurtje gewandeld en het was echt geweldig!! dribbel zo rustig en vertrouwt. ik ben geen moment bang geweest van hem.
Sinds ik hem alleen doe heb ik het gevoel of alles veel beter gaat, hij is veel meer op mij gericht nu als ik nu aan kom gaat hij hinneken, als ik bij hem wegloop kijkt hij me helemaal na, en toen hij vandaag bang was van een paar waaiende bladeren (die zijn héél eng hoor ) keek hij me echt aan. toen ik tegen hem ging praten liep hij er heel rustig langs.
Ik ben gewoon zo blij dat alles zo goed gaat tussen ons, dat ik gewoon spontaan kan gaan van blijdschap