Sommige weten er hier al van, maar ik zal mijn verhaal helemaal vanaf het begin vertellen.
Veertien dagen geleden was ik aan het rijden toen ik na de overgang galop-draf ineens mijn paard voelde en zag manken. Ik dacht dat ze een verkeerde beweging gemaakt had of dat ze zich mistrapt had. De les van vrijdag afgebeld, de volgende week had mijn instructrice kamp, dus had ik sowieso geen les, dus kon de blessure goed genezen. Vorige zaterdag ging ik terug rijden en mankte ze nog steeds. Zondag ook nog, maandag tijdens de les nog altijd. Mijn instructrice gaf mij de raad te wachten tot donderdag en dan te proberen of vrijdag de les wel kon doorgaan.
Donderdag (gisteren dus) geprobeerd en ze mankte nog altijd. Les weer afgebeld en de DA gebeld.
Die is daarnet geweest. Diagnose: mijn paard heeft last van een ouderdomskwaaltje. Nu moet ze vooraan beslagen worden met ronde hoefijzers en krijgt ze pijnstillers. Maar omdat we er vlug bijwaren, heeft de DA er een goed oog dat het met de hoefijzers en de pijnstillers over gaat. En anders zal ze voor de rest van haar leven tijdens het rijseizoen pijnstillers moeten nemen.
Ik hoop in ieder geval dat het met de pijnstillers en hoefijzers overgaat.