hanna schreef:Ik weet wat je doormaakt, mijn moeder heeft 2 zware herseninfarcten en meerdere tia's achter de rug. Het belangrijkste is dat ze zelf wil blijven knokken, daarmee is een groot deel van het herstel te bewerkstelligen. Aan jou (jullie) dus de taak om haar te helpen en te stimuleren.
Sterkte ermee.
heb net nog mijn moedertje gebeld.Ze voelde zich flink belabberd en heeft dus ook haar dokter weer gebeld.Wat kreeg ze te horen:"oh sorry,...ik ben vergeten je medicijnen te geven"!!!Kan dat mens wel wurgen!!!Voor t zelfde geld was mijn moedertje er nu niet meer geweest en kwam dat mede door gebrek aan medicijnen!!! Toen mijn moeder neer had gelegd,..heeft ze meteen een andere arts gebeld voor een second opiniun(hoe schrijf je dat in godsnaam???? )Die zei: "goh,...heeft je eigen dokter je dan niet naar t ziekenhuis gestuurd voor een neurologische scan??" nou,....niet dus,.......ze heet dus fout op fout gemaakt en daar worden we dus niet echt vrolijk van! Nu zijn we dus voor mijn moeder zelf aan t regelen dat ze alsnog een neurologisch onderzoek krijgt en hopen dat we t vergoed krijgen van t ziekenfonds(je moet nl een verwijzing voor zoiets hebben)hou jullie op de hoogte!!
doet me goed om te horen dat we niet de enigen zijn die dit meemaken(gun t anderen natuurlijk niet,maar je voelt je zo niet meer alleen staan)
bedankt voor de reacties!!!