Natuurlijk mede door de menlessen van Henk Delen! Gisteren hadden we een menwedstrijd, waar we meededen in de hobbyklasse. Van de week tweemaal geoefend in de wei met een zelf uitgezette bak met zelfgemaakte bordjes
voor de dressuur en pap heeft nog lekker door wat pionnen gecrossed. Instructrice Ilona al heel trots, want er werd toch lichtelijk naar mijn tips geluisterd... "Pahap, wat zei ik nou, volte kleiner, terug sturen vanaf X, niet net voor de hoefslag..." "JOUW tempo, niet die van haar, kom op, actie!" enz. Maar goed, wij paard netjes klaargezet zaterdagmorgen en na de middag paard-wat-voor-poetbeurt-nog-een-varken-was voor de wagen gezet in haar mooie nieuwe tuig.
Knotjes zaten er ook super in vandaag, ze had nog krullen van vorige week Heideconcours, dus dat ging goed. Ze zag er echt super uit. Over het land naar het wedstrijdterrein gereden, waar we nog even dressuurmatig losgereden hebben. Tijdens het losrijden merkte iemand op dat haar wondje aan haar been opengegaan was. We hadden die morgen al een wondje gesignaleerd, maar we wisten niet waar het vandaan kwam. Bleek dus door het tuig te komen
, een gesp kwam er steeds langs. Het schoftje lag te ver naar voren, waardoor de buitensingel en de rest langs het wondje schuurden. Wij dus even snel wat verschoven en de ring in. Ik zat achterop de wagen voor te lezen, dus kon af en toe terwijl ik net deed of ik voorlas, pap wat sturen en aanwijzingen geven. Resultaat: een nette proef, maar kon nog beter, want ontspannen wilde ze nog niet echt. Na de eerste proef even paard uitgespannen om het tuig helemaal te verleggen, maar het schoof al snel weer wat naar voren, door haar nog licht bolle buikje. 
Toen weer paard voor de wagen en op naar proef twee. In deze proef was meer spanning te zien, hoewel ik over het totaal wel tevreden was. Pap was er niet echt over te spreken, maar ja, je voelt het vaak anders dan dat het eruit ziet. Bij het wegdraven op het eind na het afgroeten had ze haar tong over het bit gegooid (doet ze echt nooit 
) dus we hadden ineens een opgeblazen driftkikker voor de kar die draf op de plaats deed, laat staan dat we haar de ring nog fatsoenlijk konden laten uitdraven.... 
Maar goed, ik ben over de dressuur echt heel tevreden en supertrots op de combinatie pap/Jurga. Toen de vaardigheid. Pap was heel nerveus, had al tijden geen wedstrijden meer gereden en hij was een beetje bang dat ze niet over de brug wilde gaan. En altijd een beetje angst dat hij verkeerd rijd, ik als groom mag niets zeggen. Dus ja, hij netjes van start, lekker relaxed, maar ja, Jurga ging dus niet over de brug. Hij twijfelde teveel en toen zag zij ineens de witte hekken van de brug en was het IEHHHH. Ik was er echt van overtuigd dat ze wel even kijken zou, maar toch zou gaan. Pap heeft haar toen op een hele nette manier over de brug gekregen, niets geen gedwing, alleen vragen en aanmoedigen. En ze ging!
Tweede keer over de brug ook weer, even twijfel, maar toch gaan. Super! Net na en voor de brug stonden pionnen met ballen, maar er is er geeneen gesneuveld door prachtig stuurwerk van pap. Heel knap! Maar ja, we hadden strafpunten voor een weigering en tijdsoverschrijding, dus geen barrage. ZEEEEER ZONDE, want pap laat dan echt even zien wat hij kan en dat geeft hem weer even moed. Maar goed, neemt niet weg dat hij deze vaardigheid op een zeer nette wijze heeft afgelegd. De resultaten waren dus 9,5 strafpunt in de vaardigheid en 145 en 154 punten in de dressuur, dus een RUIM WINSTPUNT!!!!
Er zat teveel spanning in de proef, maar dat was grotendeels door papa zijn zenuwen. Daarvan gaat Jurga opspannen, terwijl ze nu bijna constant nageeflijk loopt. Jammer, maar er is aan te werken. Wat moeten de punten wel niet worden als ze zo doortrainen?
Pap heeft iig Ronald en Rinie verslagen en die starten officieel. 
MAAAAAAR: waarom deze topictitel? Waarom is pap vast blij met mij? Nou, ik kon dus geen verjaardagscadeautje verzinnen en vrijdagmorgen had ik het ineens:
PAP KRIJGT EEN STARTKAART VAN ME OM OFFICIEEL TE KUNNEN STARTEN OP DE MENWEDSTRIJDEN!
Hij gaat zo goed met SuperJurga, dat hij eraan moet gaan geloven. Al rijdt hij maar een paar wedstrijdjes per jaar, als hij winstpuntjes haalt blijven ze staan en kan hij nog eens verder komen! Zijn niveau is er in ieder geval hoog genoeg voor. We starten ook elke winter indoorwedstrijden voor een onderlingen mencompetitie tussen verenigingen uit de buurt en die willen ze ook proberen officieel te krijgen, zodat niemand voor nop rijdt. Zou super zijn.
Ik weet dat pap niet snel zelf zijn startkaart aangevraagd zou hebben, hoewel mensen regelmatig vragen wanneer hij het eens doet.
Dus toen pap zijn cadeau-envelopje openmaakte en mijn tekst las, zag je even zijn ogen groot worden en nogmaals lezen, maar het stond er echt: je moet eraan gaan geloven pap, je kunt het, wij geloven in jou en Jurga! Hij was er wel erg blij mee!
Dus bij deze: papa, heel veel succes volgende week tijdens Lunters Daagje Peerdsturen en tijdens alle wedstrijden die gaan komen!
Niet zenuwachtig zijn 
, je hebt je groomteam nog! Foto's en verslag van onze mentrainingen en het Lunters Daagje Peerdsturen volgende week volgen!
