Tja, bij ons kwam het door omstandigheden zover dat ik bij mijn opa een paardje neer kon gaan zetten. Toen heeft mijn vader dus gezegd dat ik een eigen paard kreeg. Ik helemaal happy natuurlijk, maar ik wilde heel goed gaan zoeken naar een paardje dat bij me paste. Ik dus van plan heel rustig te gaan zoeken en niks te overhaasten. Mijn oom had ondertussen al een pony voor mijn nichtje gekocht bij een handelaar. Kom ik terug uit school, zegt mijn moeder dat mijn vader met opa en mijn oom naar die handelaar is om voor een paardje voor mij te gaan kijken. Ik echt van HUH??? ZAL WEL... Komt mijn vader dus terug met een video met twee paarden waar ik niks aan vond, doodsimpele oudere paarden (niet dat daar wat mis mee is hoor!). En een tuigpaard.... schitterend beestje vond ik het. Bokken over de straat aan de hand, beenactie... Superuitstraling, maar ja, ik had zoiets van: moet ik daarop???Wordt dat wel wat met een tuigpaard dressuren??? Maar ik dus na gaan denken en bedacht mezelf dat kijken geen koopverplichting was. Mijn tante (FAVO hier) had zo haar twijfels toen ze het paardje op video zag, maar nu is ze er ook best gek mee, hè tante Bep??? Maar goed, ik dus daar wezen kijken en er even opgezeten. Ze was toen acht jaar en was zadelmak en licht ingereden (wel zo dat ik er veilig op kon), maar had altijd voor de kar gestaan, maar heel braaf. Ik er dus opgezeten, maar ze had een beenwond opgelopen bij de vrouw die haar weer even voor me aan het zadel had gewend (erg slordig), dus ze kreupelde en ik wilde er dus niet veel mee doen. Ik dus poosje gewacht tot ze weer rad leip en toen weer even een paar rondjes gehobbeld. Ik als manegeruiter... Als ik nu een pard zou gaan proberen, zou ik zeker weten veel meer rijden dan een paar rondjes stap en draf dan ik toen deed. Maar ja, ze was lief en we hebben haar gekocht. Ze zou nog wel terugkunnen als ze niet beviel. Het was zo ongeveer het lievelingspaardje van die man..hij heeft heel veel met Jurga gereden en ook twee veulens uit haar gefokt, hij had haar als eigen paard, al zes jaar lang. Maar goed..ik zou nooit meer zo ondoordacht en snel een paard kopen, maar ja, wij hebben onze Jurga en ze is mijn droompaard! Ik heb zo'n mazzel gehad dat ik haar ben tegengekomen, want Jurga is precies een paard voor mij, we passen zo goed samen...Soort zoekt soort zeg ik altijd maar! I'm in love with her too!!!!!! We willen haar nooit meer kwijt, ze blijft haar hele leven bij ons, samen met haar aanstaande veulen hoop ik. Ook mijn vader en moeder zijn dol op haar. Ze heeft mijn vader paardengek gekregen, doodsbang was hij voor paarden, en nu....nu ment hij en is stapel en trots op zijn meissie... Nee, Jurga is onze SUPERGIRL!!!
Hoop dat dit verhaal niet was.
So tell me where you are / Tell me how you feel / Tell me what you need / Just tell me how you feel / And let it all just rain on me. ~ Kane