Sam ,onze 13 jarige Labrador, heeft vanmiddag een herseninfarct gehad... Vreselijk, het ging heel goed met hem. Ik had het nooit verwacht. Ik kom fietsend de tuin in van mijn werk, en zie iedereen om Sam heen staan/ zitten en beduusd kijken. Ik vroeg meteen wat er was. 'Sammie heeft een herseninfarct gehad...' De DA was al geweest, en heeft Pretnison toegediend. De ene hond knapt snel weer op, de ander niet.
Sam niet. Zijn achterpootjes zijn verlamd en wilt dolgraag lopen, maar kan het niet. Hij is zijn controle kwijt. Hij blijft maar kwispelen en blij kijken, maar snapt er niets van. Hij heeft nu net wel een paar passen gelopen, dus wie weet.
De dierenarts zei al. Als hij nou wel goed blijft, zal het een wankel hondje blijven dat op medicijnen moet doorleven.
Sam is al heel oud voor een rashond, en heeft met de loop der jaren al wat makementen gehad.
De DA komt zo, heel waarschijnlijk om Sam in te laten slapen...
Ik ben zo verdrietig, ik ben echt met die hond opgegroeid...
Wat erg, ik leef met je mee, ik weet hoe het voelt om je maatje te laten gaan... Als het echt niet meer goed kan gaan met hem en hij gaat afzien enzo, wees dan eerlijk tegenover hem en neem een juiste beslissing, hoeveel pijn ze bij jou ook doet, en onthou de mooie dingen, 13 jaar is niet nieks voor een labrador... Veel sterkte
Hond van beste vriendin is 2 1/2 week geleden plotseling overleden na stuipen, ook al oudje, en de rottweiler van me schoonzussie is nu 12 en was onlangs ook erg slecht maar is nu weer zuper opgeknapt.
Heel veel sterkte ik weet wat het is, we hebben 7 juli onze ruim 13 jarige groenendaler in moeten laten slapen hij heeft een tijdje geleden een hersenbloeding gehad daar is ie goed van opgeknapt maar begin juli was het weer mis...en het was het beste om hem in te laten slapen...hij had een goed leven gehad en nu was het zijn tijd...helaas maar waar..en ik mis hem nog elke dag..als ik bij mijn ouders kom (want daar woonde de hond) kijk ik nog elke keer naar zijn plekje waar ie altijd lag....
Nou die goedzak leeft nog. Wilde het niet meteen gaan roepen, want wie weet haalde hij de nacht niet etc. Maar het gaat dus ontzttend goed met hem. De DA is geweest toen die avond, met de inslaap-spullen al mee, omdat wij al aangaven hoe slecht het ging met hem... Maar hij keek er zelf al vanop hoe goed het wel niet ging. Hij keek helder uit zijn ogen, en kon zelfs al weer stukken lopen. We twijfelden heel erg, omdat het nog maar de vraag zou zijn of hij de nacht zou redden. De dierenarts zag er wel hoop in, omdat hij zo goed herstelde al. Toen hebben we besloten Sam niet in te laten slapen. Sam kreeg pillen ( prednison) voorgeschreven, wat goed zou aanslaan.
De dierenarts ging weg, en wij liepen even mee. Tot onze grote verbazing begint Sam snel voor ons uit te lopen, en loopt met de DA mee naar buiten!! Die moest er ontzettend om lachen, het was gewoon echt niet te geloven dat de hond, die we zelfs bijna !!! hadden laten inslapen, gewoon meeloopt alsof er niets aan de hand was! Wel heel slingerend, maar hij liep wel. Zo raar!
Nu dus, een paar dagen later, gaat het nog steeds heel goed, en lijkt hij weer helemaal de oude. Hij is alweer meegeweest naar de boerderij, en is ontzettend vrolijk.
Wow! Dat klinkt fijn zeg! Ik kreeg al helemaal de bibbers bij je verhaal. Fijn dat het zo goed gaat!
Taart naar eigen ontwerp?www.yourcake.nl / Ik ben niet labiel, ik ben emotioneel flexibel A fool-proof method for sculpting an elephant: first, get a huge block of cake; then you cut away everything that doesn't look like an elephant...
Jeetje anneke...Ik kreeg echt kippenvel toen ik je titel zag staan van dit topic... Gelukkig dat het nu wat beter gaat met hem..Geef m een knuffel... en hou ons op de hoogte he??