Eerst moest ik het voor elkaar krijgen dat die 2 plakkerds van een Aron en Cheyenne normaal elkaar konden verlaten voor een tijdje. Dus....Aron al tegenhoudend, Cheyenne door het hek laden. Dat was al een kunst, want Aron stond al gestresst erbij....zo van : " Zeg...jullie vergeten mij toch niet
" Nou toen moest ik dus door het land van 5 andere paarden.......die kwamen natuurlijk direct aangestormd toen ze mij met Yen zagen wandelen....dus ik snel snel naar hek 2, aangezien ik geen zin had in een confrontatie tussen Yen en de andere 5 knollies.
Snel door hek 2 en hek 3 en dat ging goed. Ik was buiten
. Cheyenne natuurlijk al helemaal opgewonden naast mij (staart omhoog, gespierd halsje), mede doordat Aron al uit volle borst stond te hinniken naar ons.... 
Hij liet duidelijk blijken het niet eens te zijn met ons vertrek.Eenmaal buiten de wei aangekomen moesten we over een ruiterpad langs een ander weiland met een stuk of 10 paarden......Weer een reden voor Cheyenne om lekker naast mij te stuiteren..... Het boevenkopje voelt zich dan ineens wel een heeeel erg showy arabier
Toen werd het pas echt leuk......terwijl wij dus daar over dat pad liepen....begonnen de 10 paarden in de wei keihard met ons mee te galopperen.......Nou en 10 paarden die tegelijk galloperen op het land klinkt als een trein die langsdendert.....de grond ging er helemaal van op en neer
Je raadt het al.....Cheyenne galoppeerde mee op haar plaats. Wel eens een stilstaand galopperend paard gezien ?? 
Cheyenne KAN het dus!!! 
Nou ja....ons voorgenomen rustige eerste boswandelingetje was dus minder rustgevend dan ik dacht.....hihi....mijn meissie was verder heel braaf hoor...geen gekke dingen! Daarna is ze lekker tekeer gegaan in het land met Aron!!! Even alle energie eruit die ze verder zo braaf inhield toen ze naast mij liep!!!
doeiiii
maar gelukkig dat ze niet ervandoor galopeerde maar netjes op dr plaats bleef 
