Geplaatst Voor Andrew was het een hele tijd geleden dat we deze kant het bos in gingen, omdat we langs een grindpad moeten en dat was zonder ijzers altijd zo'n crime, dat ik daar geen zin meer in had.
Na een wat trage start en Minco die spoken zag onder elke brug en zich heel erg aanstelde en ons bijna plette met zijn "brede achterhand"
kwamen ze na het eerste drafje al wat los. Nog wel rustig, maar niet sloom meer... . Het grindpad ging goed. Wel gestapt, maar hij liep rustig over die rottige stenen heen. Atex Daasspray leek inmiddels al weer uitgewerkt (als het al gewerkt had) en Andrew bedacht dat hij ze wel met een eikentak op afstand kon houden. Helaas was die voor hem wat te groot, dus heb ik hem maar overgenomen en de rest van de rit gebruikt om daarmee vervelende dazen weg te wuiven 
Na een klein half uurtje rijden kwam het bos in zicht, en toen gingen alle remmen los... Draven en galoperen in een behoorlijk tempo door de berm langs het fietspad. Teugeltjes los, neus naar de grond en lopen maar...
Daarna een lang zandpad... We kwamen de bocht om gestapt, en hup: Oortjes van Andrew naar voren en daar gingen we weer! Minco als een speer er achter aan, moest onderweg nog even Andrew ontwijken die een paar takken onderweg erg vreemd vond en we vlogen het pad over...
Phoeh, dat hebben we gehad, dachten we... Lekker even stappen langs de weg naar het volgende pad langs Landgoed Lauswolt.
Daar bedacht Andrew een fantastische manier om van de jeuk en de dazen af te komen: "je gaat er gewoon even bij liggen!"Dat moest maar niet, dus halverwege werd hij door mij weer overeind getikt. Dan maar weer in draf, dachten beide heren eensgezind... Snel even de Poostweg over steken en het Hemrikerpaad op. En ja hoor... Andrew nam het voortouw en Minco er achter aan. Tjonge, jonge. Houd het dan nooit op?
Wat een energie!
Graspaden, mul zand grindpaden en harde zandwegen... de Oldmacs waren net Nike-airs... (of zou het toch door de dazen zijn gekomen
)Zo ging het de hele rit door. Oortjes naar voren en lopen maar. Af en toe trokken Alie en ik even op de rem omdat we bang waren dat ze zichzelf voorbij zouden lopen (en zondag gaan we naar Appelscha, en dan willen we graag nog zo'n rit kunnen rijden) Ze hebben zich heerlijk uitgeleefd, en pas het laatste stuk werd Andrew wat moe.
Heerlijk gedouched, gerold en gegeten en weer het land in. Het was een heerlijke rit! De schoenen bleven goed zitten Achter draaide 1 een heel klein beetje en Andrew een schaafplekje (hij heeft ook iets mok op het moment) Niet elke rit omdoen dus, maar voor de lange ritten met stukken slechte en/of harde bodem, zeker een succes! Zeker voor paarden met gevoelige hoeven/benen
(Andrew had voorheen ijzers met zooltjes en siliconen, maar zijn hoeven werden er heel slecht van)
Een heel verhaal, al met al, maar dus een positieve ervaring met de Old Macs!
). Gewoon lekker aanpoten met zijn tweeen! 
