Geplaatst Nou, zo gezellig is het helaas niet, en het is ook een stukje informatief omdat ik graag jullie meningen wil horen.
Daarnaast is het ook een verslag. Maar niet het verslag van de dag, een verslag van de afgelopen periode.
Ik wist niet goed waar ik het topic plaatsen moest.. Maar heb uiteindelijk voor deze optie gekozen, en hoop dat deze hier zo goed staat.
Voor wat achtergrondinformatie, dit is mijn vorige topic [ITP] Bangi een topic over vervlogen dromen en nieuwe doelen
Inmiddels zijn we een stuk verder, een periode met goede en slechte momenten..
Ik heb veel steun gehad aan jullie berichten, en veel pb's gehad over hoe het nu met ons gaat.
Als eerste mijn excuses dat ik hier niet altijd op gereageerd heb, ik vond het erg moeilijk om erover te praten, vermeed het onderwerp vaak en heb daarom niet altijd geantwoord. Toch wil ik jullie bedanken, want ik vind het fijn dat er zoveel bokkers meeleven
Vandaar dat ik nu dit topic maak, om jullie op de hoogte te stellen en daarnaast om jullie meningen te vragen over de toekomst.
In principe gaat het goed met Bangi, hij is vrolijk, alert en er is op het eerste oog niets aan hem te zien.
Hij krijgt nu ander hooi, waardoor zijn chronische diarree eindelijk over lijkt te zijn!
Dat gaat nu gelukkig al een hele tijd goed. Ik heb hem op een gegeven moment langzaam aan proberen op te pakken, zodat we deze lente/zomer nog samen konden genieten van het bos. In het weiland loopt hij goed, soms wat kort en stijf.. maar niet echt kreupel. Onder het zadel helaas niet..
In stap gaat alles goed en is er weinig aan hem te merken. Zodra ik aan wil draven voel ik dat hij kreupel loopt, hij zwiept met zijn staart en geeft duidelijk aan dat draven niet 'leuk' meer is. Hij heeft dus pijn.
Sommigen adviseerden om deze fase door te pakken, ik heb het zo nu en dan geprobeert. Maar elke keer stapte ik af met een rot gevoel. Het gaat tegen mijn gevoel in en ik kon het niet meer aan. Paardrijden moet leuk blijven, en dat is het voor ons niet meer..
Met mij gaat het met vlagen wat minder, ik weet dat er ergere dingen zijn in de wereld, en dat dit echt niet het ergste is wat een mens kan overkomen. Maar het is wel mijn maatje die dit aangaat, mijn beste vriend en dat doet me pijn. Mijn dromen zijn in 1 klap weggevaagd en mijn grootste passie (paarden en de paardensport) is ineens verdwenen.. Ik heb het hier veel moeilijker mee dan ik ooit had verwacht.
En nu.. hoe moet het nu verder?
Als eerste Bangi.. Ik denk erover om hem met pensioen te doen (op zn 5e ja
) Hij komt dan 24/7 op een groot stuk land, met oude paarden die met pensioen zijn, er is een schuilstal aanwezig en er wordt hooi bijgevoerd. (Helaas wel het hooi waar hij niet tegen kan) ik kan dan zo nu en dan nog eens bij hem gaan kijken. Al wordt dat in de winter moeilijk omdat het dan vroeg donker is en er geen verlichting aanwezig is. Zijn ijzers moeten eraf die nu juist voor wat verlichting zorgen omdat hij ook verschrikkelijk dunne zolen heeft. En hij krijgt zijn supplementen niet meer die zijn gewrichten soepel houden en de artrose/spat positief beinvloeden. Daarnaast moet hij van maart t/m oktober zijn eczeemdeken op omdat hij anders alles openschuurt..
Ik vind het erg moeilijk om de knoop door te hakken, het voelt op een bepaalde manier een beetje als afscheid, hoewel dat natuurlijk niet écht zo is.
Voordelen voor mij is dat ik niet elke dag de 'verplichting' heb om langs te gaan, en ik daarnaast een stuk minder kwijt ben in de maand (slechts 100,-).
Maar de stap voelt voor mij nog wat te groot, graag heb ik hier over dan ook jullie meningen..
En ik?
Wat ikzelf wil weet ik ook nog niet, ik mis het paardrijden. Dat merk ik elke dag.. Een paard van een andere eigenaar rijden voelt anders, totaal anders.. Het is zo anders als je gewent bent je eigen paard te hebben waar je een band mee hebt en een team mee vormt.
En een nieuw paardje? Ik weet het niet.. ik denk dat ik het niet durf.. Soms zit ik stiekem marktplaats en andere sites af te speuren naar wat er zoal wordt aangeboden. Het voelt een beetje als verraad, want Bangi blijft altijd hét voor mij.. Al weet ik diep van binnen dat dat grote onzin is!
Durf ik de verantwoordelijkheid aan? De kosten? De tijd die het kost als ik weer een nieuw dier aanschaf?
En wat als die ook wat krijgt? Die ellende en die kosten trek ik dan echt niet (letterlijk)
Laatst heb ik een fotoshoot met Bangi gehad
Ik wacht nog op de foto's maar hoop jullie zsm van fotos te kunnen voorzien. Het was mooi om hem te zien genieten, te kijken hoe hij totaal uit zn plaat ging in de wei met een maatje, hoe vervelend hij soms was als hij stil moest staan voor de foto's en hoe hij liever met zn kop het gras in dook, dat is typisch Bangi, en dat zal ik gaan missen.. Maar ik moet voor hem kiezen en hoop dat ik uiteindelijk de goede keuzes maak.Bedankt
wat jij allemaal voor hem over hebt/had