Ja, het was weer zover. Appie had weer zijn apestreken een paar daagjes geleden. We zijn hem nu aan het inrijden met zadel en hoofdstel en Doug leert hem het western reining. Op een gegeven moment besloot ik hem mee naar buiten te nemen. Het was lekker warm en hij was vrij rustig. Na een paar minuutjes te hebben gestapt begonnen de merries te roepen. Dus, daar staat meneertje dus, niet weg te krijgen van het grasveld. Ik geef hem dus een lichte klap op zijn nek en daar ging hij dan. Bokken en stijgeren, aiai! Ik had zijn hoofd gedraaid zodat hij niet wegkon maar meneertje presteerde het toch nog om te bokken en voordat ik het wist lag ik dus met mijn mooie smoeltje in het gras. Ik was eigenlijk op mijn kont gevallen en daarna op mijn rug en hoofd. Gelukkig zit er al niet teveel in dat koppie of het was ernstig geweest. Mijn kont en hoofd deed behoorlijk pijn. Appy liep een stukje door en stond me aan te kijken alsof hij wilde zeggen, "Waar ben jij nu ineens gebleven?" k'Heb hem gelijk op stal gezet en heb Doug verteld dat het de laatste keer was dat ik hem bereden heb. Nooit meer!!! Nu doe ik alleen nog grondwerk met hem! Dat is genoeg voor deze ouwe doos hier!