Hoe zijn jullie aan je paard gekomen?
Ik heb [**] gekregen als kadootje van de buurman }>
Ben wel benieuwd of er bij jullie ook zon gevallen tussen zitten

[edit:BartVB]Titel aangepast[/edit]

_________________
S....N....O...Laat maar......

<font size=-1>[ Dit Bericht is bewerkt door: [**] op 2001-07-22 19:40 ]</font>

<font size=-1>[ Dit Bericht is bewerkt door: BartVB op 2001-07-22 20:19 ]</font>

Nee, helaas. Had ik maar zo'n buurman. Die van mij komt van de markt.

Oei, da's een lang verhaal.
Ik was niet echt op zoek naar een paard. Maar 3 jaar geleden, vlak na m'n examens ging ik met m'n moeder naar de AVEVE-winkel hier in de buurt bloemen voor in de tuin kopen. Het was snikheet weer, dus weer om bloemen te planten. Nu, in die winkel hangen altijd wel wat zoekertjes en nu hing er een stamboekpapier, wat ik begon te lezen. De mevrouw van de winkel vroeg of ik haar niet wilde komen testen. Maar ik zei dat ik niet genoeg geld had om al een paard te kopen. Maar ze wilde wel wat meer uitleg geven over het paard: het was een paard van hun dat in de wei vlak naast de winkel stond, een donkerbruine merrie. Toen we doorgingen zijn we toch even gaan kijken naar het paard en ik was op slag !
Ik heb er heel het weekeinde mee in m'n hoofd gezeten toen mijn moeder 's maandagsmiddag van haar werk belde om te zeggen dat ze gebeld had om te vragen hoeveel het paard kostte en dat de prijs best meeviel. Dus ben ik meteen naar m'n instructrice op de manège gereden om mee te gaan kijken. Ik heb er toen meteen op gereden en ik werd nog verliefder, zo'n zalig paardje om te rijden. Ik mocht een week komen proefrijden.
Als ik geslaagd was, kreeg ik haar van mijn moeder. Dinsdag wist ik dat ik geslaagd was en donderdag was ze al van mij!

Wij waren wel op zoek naar een paardje, we wilden graag een fries tinker of haflinger, dus ik ging op internet een beetje snuffelen en toen zag ik een haflinger ruin te koop staan niet ver bij mij vandaan, dus ik met mijn vader kijken, en ik toen ben ik meteen een paar keer komen rijden en toen hebben we hem gekocht.
Terwijl ik pas in december een pony zou krijgen had ik hem in juni.
Het komt er dus op neer dat ik een pony via internet heb gekregen.

vally hebben we gekocht nadat mijn moeder haar een tijdje heeft gereden voor die eigenaar en hij wilde vally naar de slacht brengen omdat ze niet meer voor de kar kon en ze wilde niet meer dragend worden en toen hebben wij haar gekocht voor de slachtprijs

Berber was al van ons, die heeft mijn zus uitgezocht, nadat we ons vorige paard moesten verkopen.
Mijn vader wilde graag nog een veulentje fokken. Hengsten zijn nou eenmaal schaars op het eiland en in het volgende dorp stond een mooie hengst die erg goed bij Berber paste.
Helaas niet goedgekeurd, maar daarom koste het ook maar iets van een bloemetje!

11 maanden later werd Isolda geboren. En nu 11 jaar later hebben we Berber en Isolda nog!

Ik had een hele lieve opa die mijn paard voor mij heeft gekocht. Ik had al 2 shetten maar ik werd er eigenlijk te groot voor, dus wilde ik heel graag een groter paard erbij. Die kreeg ik dus als verassing, m'n opa die in duitsland woonde had daar dus een heel leuk arabiertje gezien en die heb ik inmiddels alweer een paar jaar.

Ik zal ff vertellen hoe ons mam aan Rex gekomen is. Ik rijd al een paar jaar op een manege. 4 jaar geleden reed een vriendin van mij daar ook nog. Haar moeder kwam ons op halen en er zat een man in de kantine die zei kent van vroeger (ik denk 20 à 30 jaar geleden ofzo). Daar begon ze mee te praten. Die man was daar met z'n kleindochter en een van z'n drie paarden. Eén van z'n andere paarden was wel onder het zadel maar hij had niemand die er op kon rijden. Toen zei de moeder van m'n vriendin (moeder = vriendin van mij moeder) dat zij wel iemand wist. Ze zag mijn moeder toen bijna nooit dus stuurde ze haar een kaart met 't telefoonnummer van die man. Ons mam sprak in april wat af met die man en ging daar rijden. Ze kon nog niks maar het was maar dat dat paard liep. Op een gegeven moment zou Rex verkocht worden, gelukkig ging de verkoop niet door en heeft m'n moeder hem in september gekocht. Gelukkig loopt hij nu al vééééééél beter!

Ik heb mijn paard op een veiling gekocht. Dit was heel spannend maar we waren vast beraden dat we dit paard wouden!

ik was eigenlijk niet op zoek naar een paard, ik had geen geld tijd enz.
bij ons op stal waar ik werk hadden ze een 3 jarige zwarte ruin (ik was al verliefd )
hij is zadelmak gemaakt en toen ging ie op een dag de wei in met een ander paard.
het klikte al meteen niet en ze gingen vechten.
het resultaat was dus bij de zwarte een gebroken elleboog en de andere had een paar schrammen.
de zwarte is dus geopereerd en na een halfjaar rust kon ie weer een beetje opgetraind worden.
bleek dat ie niet rad liep, dus niet geschikt voor de sport waar ie eigenlijk voor bestemd was.
de veearts adviseerde om hem een half jaar de wei op te doen.
toen heb ik hem kunnen kopen voor de slachtprijs en ik heb hem 4 mnd de wei op gedaan en hem er ramkreupel afgehaald
foto's laten maken en wat bleek?: hij had last van dat plaatje
[img]../upload/66/plaatje_nico.JPG[/img]
toen heb ik hem opnieuw laten opereren.
gelukkig issie nu weer helemaal de oude
toedeledoki
gillian

_________________
**5 miljoen jaar geleden sloeg een naamloze aap een andere aap met een scherpe steen de schedel in.
De mens was geboren.**

<font size=-1>[ Dit Bericht is bewerkt door: gillian op 2001-07-22 22:11 ]</font>

Ik heb mijn paard ook van de buurman! Alleen heb ik er wel voor moeten betalen want hij is paardenhandelaar.

Ik heb "vroeger" een shetlandpony gehad. Die hadden we gekocht nadat de eigenaar vastbesloten was om de pony te verkopen. Dus, toen kwam mijn lieve paps op een goede dag naar mij toe en fluisterde in mijn oor " we hebben Daisy gekocht.........." whaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaah, eerst eens even een uurtje op de bank staan springen.

Toen ik na 5 jaar te groot werd, en ze eigenlijk naar iemand kon waarvan ik dacht "als we haar ooit verkopen, moet ze naar haar ( was mijn instuctrice.....) hebben we haar verkocht.....

Ik heb Sam op internet gevonden. Op een tinkerforum stond een berichtje met een verwijzing naar een site (van het tinkerstamboek) waar een foto van hem stond. We hadden al wat tinkers bij handelaren gezien maar nog niet eentje waarvan ik het idee had dat dat "hem" was. We gingen dus eigenlijk zonder al teveel hoop kijken en het was bingo
Het is een hele goeie keus gebleken want het is een gouden paardje en ik wil 'm NOOIT meer kwijt

Ik was al heel erg lang op zoek naar een paard en ik vond maar niets. Er werden er 2 gekeurd en afgekeurd voor het springen.

Ik stond toen al op ZH en de eigenaar wist dat ik op zoek was. Op een dag kwam hij en zei dart hij 3 leuke paarden had. Eeen zuidhorn (niet ingereden) die dsu niet want dat is kl*te bloed. Later kocht een vriendin die en heeft alleem maar probelemen gehad met haar. Een rijpaard x tuiger nou dat wilde ik niet en hij sprong niet fijn.

En dan leys ze zieden eerst rijden en dan naar de rest kijken. Hij was mager had lange mannen en geen spieren en ook nog heel erg bang op stal. Nou ik heb hem gereden en gesprongen en ik was verkocht en tot nu toe nog geen dag spijt gehad .

via een geplaatste advertentie op internet, de eerste reactie op mijn advertentie en meteen raak

Via internet ....
Hij stond ergens op de marktplaats ofzo.
En ik heb nog geen moment spijt gehad dat ik ehm heb gekocht!!!!!

Ik ben toen ik Nescio kocht heel gericht gaan zoeken, en heb echt eindeloos veel paarden gezien voordat het paste. Mijn God, wat is er een brandhout te koop zeg! En die mensen vinden zelf allemaal dat ze de wereldkampioen op stal hebben

Via via kwam ik aan het telefoonnummer van een Belg die samenwerkt met een duitse familie. Zij stuurden mij een video met hun hele paardenbestand. Daarna ben ik gaan rijden op enkele van die paarden die me het meest aanstonden, en Nescio heb ik gekocht. Het was niet echt liefde op het eerste gezicht, maar ik had toen ik de video zag al iets van "heee..." En dat moet je hebben. Ik heb bij die familie op één dag meer goede paarden gezien dan in het halve jaar zoeken daarvoor!

Ik heb Lois gekocht bij zijn fokker. Ik wilde absoluut een jong paard dus ik ben een aantal grote fokkers langsgegaan. Het was echt liefde op het eerste gezicht

Tsja, hierbij heb ik geen spannende of bijzondere verhalen te vertellen
Karin komt van de manege waar ik rijd, Mickey was mijn verzorgpony, en Sarah komt van internet

Ik had al een pony maar daar was ik te groot voor en die verhuurde ik aan een meisje. na lang zeuren mocht ik een paard en Jurita hebben we uit de Hoefslag (eerst had ik een ander paard op het oog maar die was helaas afgekeurd). Ze was toen 3,5 jaar. Met de fokkers van Jur heb ik nog steeds contact. Toen Jur 6 was heb ik haar laten dekken en nu heb ik er dus 2, Razinda is de jongste van 3 jaar en Jur is inmddels 10 jaar.

Ik reed al 5 jaar bij de fokker van Groningerpaarden,toen mijn merrie waar ik mee reed voor de zoveelste keer kreupel werd.
Ik wou eigenlijk graag verder met wedstrijd rijden maar volgens de veearts mocht ze alleen rustig aan doen.Ze was echt om de haverklap kreupel en meestal ook nog lang.
Ik reed daar ook de jonge paarden in en was net bezig met een 2.5 jarige die ik als veulen al heel erg leuk vond.
Daar kwamen kopers voor na de kerst en ik was niet te genieten ik baalde zo had gehoopt dat ik eerst een tijdje met hem kon rijden voor ie weg ging.
Tja en toen belde mijn vader me met kerst op dat hij een paard had gekocht.. Die 2.5 jarige en dat hij zo ging kijken wat hij had gekocht
[img]../upload/20/lotk3.jpg[/img]
mijn kerstkadootje

Ik wilde mijn levenlang al een eigen paard maar mijn ouders vonden het te duur en ze hadden het geld er niet voor over. Kun je nagaan hoe frustrerend het is als andere mensen dan zeggen "maar dat kunnen je ouders toch wel betalen!!!" Ja nou en? Wat schiet ik daarmee op? Als ze het niet willen, doen ze het gewoon niet, klaar uit. Ik was 23 jaar en mijn vriendin (had vroeger een eigen pony gehad) wilde ook wel een eigen paard. Maar het is tijd en geldrovend dus stelde ze voor om het samen te doen. Dus gingen we op zoek. eerst voor een arabier, want daar waren we allebei toch wel helemaal weg van. MAar die was te klein en toen liet onze stalhouder een 3 jarige zien van hem zelf, en dat was Iones. Mijn vader leende mij de helft van het aankoopbedrag, en mijn vriendin kocht de andere helft. Het was geweldig afzien voor ons, en na een jaar stopte mijn vriendin er mee. Ik kocht haar aandeel over. Het geleende geld van mijn vader heb ik nooit terug hoeven te betalen. Ik verhuisde mijn paard naar een andere, goedkopere stal, dichter bij huis en ik heb nooit spijt gehad dat het zo gelopen is.

Mensen hebben gereageerd op mijn advertentie van de marktplaats...

Mijn moedre wilde heel graag bij haar pony voor 1 keer en veulentje fokken, dat was echt haar droom. Na een half jaar zou ze hem dan verkopen (ja ja...). We hebben toen een hengst van kennissen geleend en meteen de eerste keer was het raak en na 11 maanden kwam Pablo. En na dat eerste half jaar kon ik er echt geen afstand van doen en toen mocht ik hem houdenonder de voorwaarde dat ik zelf een deel van het onderhoud zou betalen, vanaf mijn 18e mijn studie zelf zou betalen en ik geen autorijlessen enzo zou krijgen en zodra ik huis uit ging moest ik hem meenemen en dan zouden alle kosten voor mij worden.
En nu (7 jaar later, uit huis en bijna afgestudeerd en zonder rijbewijs) heb ik hem dus nog steeds en er nooit spijt van gehad want ik heb echt zo ongelooflijk veel plezier van hem!

Op de Andalusierfokkerij van mijn schoonvader was een ruin ingeruild op een hengst van 2 jaar. Toen hij in november 1999 kwam was ik helemaal verliefd. Mijn moeder wilde nog een betrouwbaar paard en ik mocht hem rijden. Wauw, hij zat super en toen mijn moeder hem had gereden heeft ze hem gekocht.