Tik ik net een heel verhaal, loopt m'n pc vast op een cd met foto's.

Nieuwe poging dus.

Inmiddels is het vier weken na het geintje [VvdD] Boktrit eindigt in ziekenhuis - met nog drie weken tape te gaan. Een week na het suffe ongeluk mocht het gips eraf en daar kwam een voetje vol groenblauwe bloeduitstortingen onder vandaan. De arts in het ziekenhuis was er toch tevreden over, en ik kreeg tape. De eerste dagen durfde ik er nauwelijks op te staan (het voelde nog zo slap) maar na een paar dagen kon ik me aardig redden, wel met krukken. Ben toen ook weer gaan werken en na een week liep ik al helemaal los . Gelukkig maar, want die krukken was ik toen echt al spuugzat. Het voetje moest ook weer beweging hebben: volgens de arts mocht ik alles weer doen, 'pijn is de grens'. Alleen paardrijden moest ik nog even een weekje of 3-4 uit mijn hoofd laten. Zucht...

Ik heb het de eerste twee weken maar echt rustig aan gedaan. De cross van Ambt Delden verkennen vond ik nog wat te veel van het goede, maar een middagje rustig winkelen in Enschede (een dag later) ging al best aardig. De maandag daarna kreeg ik nieuw tape. Was de dag ervoor naar het strand geweest, en weet nu de letterlijke betekenis van 'een wit voetje halen' . Op het witte voetje waren de grote groene vlekken nog steeds te zien, met hier en daar een zwart streepje waar dus toch een scheurtje in m'n banden zit. Tja. Weer opnieuw in het tape (nog 2 x 2 weken te gaan) en gewoon weer alles doen, maar met mate. Had wel besloten dat ik dit weekend weer in het zadel wilde zitten, vier weken niet op de knol is bij mij echt het maximale haalbare!

Vorig weekend had ik Ret al even van bovenaf bekeken (10 minuutjes uitstappen), maar dat was geen rijden te noemen. Hak uitdrukken wilde toen ook nog voor geen meter, dus nog even rustig aan gedaan. Gisteren wilde het gelukkig al beter. Het was even zoeken naar de juiste houding om ontspannen te zitten: hak uitdrukken en teen naar binnen is nog steeds wat pijnlijk, vooral in draf. Heb dus ook relatief veel gestapt en gegaloppeerd (met tenen naar buiten - zie foto ) en dat ging me toch nog aardig goed af. Na drie kwartier heb ik het voor gezien gehouden, was redelijk tevreden en ga nu mijn voetje weer een week rust gunnen. Of ja, rust: beetje proberen te fietsen en veel traplopen (naar beneden is nog wat lastig) om zo de 'bandenspanning' wat op te voeren. Komende zaterdag maar weer eens met de knol naar buiten, een hopelijk rustig ritje onder begeleiding.

Nu nog drie weken tape en dan mag het voetje als het goed is weer 'bloot' door het leven. Ik ga er van uit dat ik 20 juli weer probleemloos een 35 km-rit kan rijden, desnoods gooi ik er dan voor the time being nog weer even een strak verband om. En begin juli heb ik Ret ook nog een weekje voor mezelf, dan kan ik ook flink oefenen. Ben wel heel erg blij dat ik een tijdje geleden van die brede veiligheidsbeugels heb gekocht, die geven heel wat steun!

Maar het belangrijkste is: Kiwi rijdt weer!

[img]http://www.bokt.nl/upload/29/dsc02212(1).jpg[/img]

Hoe hebben ze het ingetaped, dan? Toen ik een paar jaar geleden in de tape zat kon ik nog geen slipper aan mijn voet krijgen. Laat staan dat ik in de beugel zou kunnen!
Maar wel fijn dat het weer wat beter gaat.

Jippie Ka zit weer in het zadel

Fijn dat het zo goed gaat, maar kijk je nog wel uit
Ik ben benieuwd naar het verschil straks in kleur

Dat ziet er toch beter uit dan een kiwi met krukken (ook al zijn ze blauw).
Ik vind het wel dapper van je dat je meteen al weer aan 35 km zit te denken! Alhoewel, Ret zal daar het meest van moeten lopen

wauw gister heb ik het IRL mogen bewonderen kiwi op ret
gelukkig gaat het weer wat beter en nu maar hopen dat het snel over is.

Wat een blije foto
Hartstikke fijn joh dat er weer wat schot in de zaak zit en dat het dus de goede kant op gaat.
En inderdaad lijken die beugels me nu extra fijn, goede koop geweest!

Hihihi, ik kan je op de foto gewoon zien grijnzen

Lekker joh dat je weer even hebt kunnen hobbelen. Hopelijk kan je snel alles weer zonder de pijn.

Tape is niet dik, wel drie lagen over elkaar en flink strak. Enkel paste gelukkig al vanaf de eerste gipsloze dag in een schoen. Elf jaar geleden had ik zo'n zelfde ongelukje en ook toen paste ik gewoon in een schoen, ben toen ook vrij snel weer gaan rijden. Komt nog bij dat ik van die brede veiligheidsbeugels heb, volgens mij kun je daar zelfs met gips nog in!

Die 35 km moet lukken, zeker als ik blijf stappen en galopperen. Draven is op de een of andere manier nog te vermoeiend en te pijnlijk, hopelijk tegen die tijd wel beter. In augustus wil ik 50 km rijden, dan zal het toch wel over moeten zijn.

En wat die foto betreft: ik moet eerlijk zeggen dat dat een van de weinige foto's is van gisteren waarop ik blij kijk. Op de meeste foto's keek ik ofwel heel moeilijk ('het-lukt-NIET!') ofwel heel pijnlijk ('AAAUWW!'). Maar dat was met één druk op het delete-knopje opgelost, is dus ook geen belastend fotomateriaal meer van.

Goh voel met je mee Karin. Ik heb duidelijk minder pijn, alleen als ik belast, maar loop voorlopig nog met gips en twee krukken en ben al verschrikkelijk blij dat ik al twee keer naar de wei ben geweest om de kudde merries te zien. Die mis ik dus verschrikkelijk.
Doe maar voorzichtig en veel sterkte en succes met je training, het moet wel leuk blijven hoor

Hey leuk zeg! Eindelijk weer! Gedroeg Ret zich een beetje?

Mooie schabrak trouwens

Op die fot ziet het er wel professioneel uit hoor Ka!
had je ook geen pijn tijdens het rijden?

je moet geen pijn hebben hoor is hobby geen straf

Nope, niet echt pijn. Natuurlijk wel een strak gevoel, die hele enkelband is destijds uit proportie gegaan en moet nu weer 'normaal' worden. Maar dat lukt alleen door oefening, en dan is het idd soms gevoelig. Daarom ga ik ook nog maar niet te veel aan lichtrijden, verlichte zit en dat soort dingen doen. Ik wilde eerst vandaag weer gaan rijden, maar dat leek me niet zo verstandig, twee dagen achter elkaar. Rustig opbouwen, niet forceren maar wel steeds iets meer vragen.

Wat ik af en toe wel voel, is een tintelend gevoel dat van m'n kleine teen naar m'n knie schiet. Heb ik gister een keer of drie gevoeld, net of er een zenuw even beklemd zit. Maar dat mag geen naam hebben. En tja, ik zal toch een keer weer moeten beginnen, een maand niet rijden is voor mij al behoorlijk afzien!

Zegge, kan die gipspoot dan niet eensv an die Kiwi af nu ???

Fijn dat je weer gereden hebt meis.

Wat goed! Dat moet toch heel fijn zijn om weer te kunnen rijden.
En het beste is nog, nu kan je 28 juni ook weer te paard over het strand!

Gaaf Karin, dat het goedging. Op naar de volgende endurance wedstrijd

Fijn dat het lukte met Retje! Succes met het weer oppakken van het rijden en op naar 20 juli!

Leuke foto! En wat een leuk paardje!! Fijn gevoel he als je dan weer kan rijden!!
Nou gelukkig dat je het weer een beetje kan oppakken nu!

Excellent! Heb je die hindernis ook maar ff genomen?