Geplaatst 
Om ongeveer 11.00 reed het C-team van de regionale Dierenartsenpraktijk het erf op. Klaar voor actie, 3 man voor een pony van nog geen 3 turven hoog!
Eerst een ontspannings-spuitje, daarna het infuus met een mix van spierverslappers en narcose. Heel mooi gleed [naam verwijderd] achteruit naar zijn slaap. Pootje omhoog gebonden, dierenarts op zijn hals, zaakje ontsmet...en snij!
Heel prachtig leek het allemaal te gaan, tegen het eind had [naam verwijderd] alweer wat trekjes om op te staan, dus heeft ie nog wat roesmiddel gekregen. Dat was nodig, want de dierenartsen waren nog net niet klaar met het volledig afbinden van de vliezen...
Kort daarop was het wel klaar, maar toen lag [naam verwijderd] al weer helemaal te snurken.
Na 10 minuten werd ie nog niet echt wakker, jemig...het duurde nu wel erg lang. Wel snurkte hij nog mooi regelmatig.
Half uur later, toch maar eens overeind gehesen..maar nee hoor, als een slappe dweil hing het ponyhoofdje in het halster...heel sneu gezicht.
Als hij op zijn zij lag, begon hij wat verkrampingen te krijgen. Hele onwillekeurige beenbewegingen in de boorhand. In zijn dromen was hij kennelijk vol in galop, maar het hoofd en de kont deden niet mee.
Dit was niet goed. Het leek sterk op epilepsie, al komt dat bij paarden eigenlijk niet voor...
Dierenartsen begonnen nu ook wat minder vrolijk te kijken...hmmmm.
Na een uur wat tegen-gif/ anti-narcosemiddel gegeven...toen kwam de pony even overeind, maar wel moesten we hem daarbij volop steunen. na een minuut of 10 stortte hij toch weer in, en begon weer helemaal te verkrampen. Wat gek is, aangezien hij spierVERSLAPPENDE middelen toegedient had gekregen. Zijn rug spande hij helemaal aan, hij lag er gewoon helemaal krom van...
Het zag er niet zo best uit voor [naam verwijderd], men dacht aan hersenschade...
Toch maar eens met de kliniek gebeld waar nog meer know-how te verkrijgen was. Blijkt dat deze reactie heel af en toe wel eens vaker voorkomt, het is een reactie op een stof in het infuusmiddel. Het geven van Valium was geoorloofd, en dus is ook die spuit er maar in gegaan...
Ter bescherming hebben we een zacht kussentje onder zijn schouderblad gelegd, en hem zo laten liggen ontspannen. Toen was het afwachten....
na een minuut of 15...komt die kop omhoog! Ineens had hij weer een frisse blik in de ogen! Hij was er weer!
Ongelooflijk, vrij vlot daarna kon hij al even in de benen blijven staan, en kort daarop kon hij ook weer zelf opstaan. Een van de dierenartsen is nog even gebleven voor de zekerheid, maar er is geen terugval meer gekomen.
We zijn nu een 6 uren later, en hij staat alweer als een echt opgewonden standje naar de merries te krijsen. Tussen zijn oren is het nog niet bekend dat hij plaatselijk wat lichter is geworden
Nog een goede 4 tot 6 weken, dan mag hij tussen de merries lopen, maar ik hoop dat het dan wat hem betreft, niet meer echt hoeft
