Geplaatst En ook dat ik waarschijnlijk binnenkort wordt bestraald...
Dit houdt in dat ik dan misschien meerdere keren per week naar het ziekenhuis moet.
En hoe kun je meerdere keren naar 't ziekenhuis in Arnhem als je twee weken lang wil kamperen in Zuid-Frankrijk?
Zeker weten dat onze vakantie niet doorgaat als ik 1x per week of vaker naar 't ziekenhuis moet in juni en/of juli.
En aangezien de kanker in een stadium is dat het er niet goed uitziet nu, zal ik wel behandeld MOETEN worden, of dat nu bestraling is of iets anders
Vandaag zei ik tegen de hoefarts: "Wanneer kom je terug?"
"Wou je al een afspraak maken dan?", vroeg hij.
Toen zei ik: "Nou... ik probeer dan in elk geval tot die datum in leven te blijven..."
Klonk hard, maar ook een compliment voor hem, want ik kan goed met hem en zou hem graag nog eens terug zien ja toch?
Volgens hem zou hij nog heeeeeel vaak jarenlang terug komen.
Dat hoop ik dus ook!
Ik hoorde van de hoefsmid dat een kennisje van mij die een veulen had van de trakhenerhengst Gribaldi, het veulen alweer kwijt is.
Men had daar op die pensionstal twee paarden op stal gezet (veulen was al afgespeend) en het veulen rende keihard richting hek, kon niet meer stoppen, klapte op het hek er overheen, DA dacht aan kneuzingen etc. in de rug, bleek enkele weken later de rug op drie plaatsen gebroken te zijn.
Veulen had nog door de wei gegaloppeerd, leek niks aan de hand te zijn...
Jeetje het was zo'n mooi veulen, lief karakter, tijdens afspenen stond het bij ons op stal, sprekend koppie zoals pappie, en mooi!
Ze wilde het veulen aanhouden en in de toekomst mee wedstrijden gaan rijden... Ik kan wel huilen...
Maar goed er gebeuren wel vaker dingen die erg zijn.
Ik moet zeggen dat mijn eigen ellende dan wel ineens een stuk minder lijkt wist je dat?
Soms denk je: "Waarom juist dat veulen?"
Nu weet ik het.
Om Dorine weer even met beide benen op de grond te zetten.
Nee Dorine, je bent niet de enige.
Zeker weten dat er anderen zijn die net als jij balen als een stopconstekker.
Mensen die het even niet meer zien zitten, denken dat ze de enige zijn die worden 'getroffen'.
Maar er zijn altijd anderen die het ook erg hebben, en als je dat hoort of ziet, voel je je ineens een stuk minder ongelukkig.
Dus waarom gebeuren er nare dingen?
Zodat andere nare dingen dan niet meer zo rot lijken.
Toch?
Het leven is mooi.
De knuffel die ik vannacht van onze kat kreeg...
Al dagenlang ligt ze zo vaak en zo lang ze kan bij me, op me, tegen me aan.
Zou ze het weten, die zwarte kat?
Zou ze weten dat ik in een dipje zit om wat de arts heeft gezegd vrijdag?
Echt wel.
Zo hard als ze spint wanneer ze boven bij me is, heeft ze nog nooit gedaan.
Wat er ook gebeurt
Waar ik haar ook zie
Zij loopt naast me
op elke weg die ik moet gaan
met de gratie
van een zwaan
zal zij altijd
naast mij staan.
Poes
Ik hou van je.
van mij! 
