Dat dacht ik van Lennon toen ik gisterenmiddag ging wandelen.
Gisteren er voor de eerste keer terug mee gaan wandelen, na een redelijk lange periode rust omdat hij niet 100% in orde was en ik liever wachtte met terug met hem bezig te zijn tot ik zeker was dat hij terug de oude was.
Gisteren was het dus zover.
Ik heb het geluk dat het niet uitmaakt hoe lang hij niks heeft gedaan, dat ik er toch zo terug mee weg kan rijden zonder dat hij te heet of te fris is (doet ook wel veel dat hij dag en nacht in de wei staat en toch lekker kan ravotten en zo zijn overtollige energie wel kwijtraakt)
Uitgebreid geborsteld, opgezadeld en vertrokken.
En halverwege begint hij mij toch uit te proberen, hij wou niet meer vooruit, wilde omdraaien en als ie dat niet mocht ging hij maar in de achteruit (er was nix waar hij schrik van had, dus ik wist dat hij me wat aan het uitproberen was).
Mja, omdat ik niet wilde toegeven aan wat hij wou (omdraaien en terug naar huis), een tijdje ter plekke staan vechten, maar meneer bleef koppig.
Heb uiteindelijk een heel stuk achteruit de richting gedaan die ik uitwou,tot hij het zo beu was en de rest van de weg braaf (vooruit) terug heeft gelopen.
Op die momenten vraag ik me dus af, of ik toen ik nu een paard of een ezel had.
Accept what is, let go of what was, have faith in what will be