vandaag moest ik werken, op de manege. er zou iemand van bokt naar nathalie komen kijken, die was namelijk te koop. dus ik had haar helemaal ingevlochten, gebandageerd. maar na twee uur na de afgesproken tijd waren de eigenaar en de kopers er nog niet. komt ze dan eindelijk na twee en een half uur op de manege met een boer die haar wel op zijn weiland wilde zetten. ff voordraven. ze zag er echt op haar best uit. "zet haar maar op stal" werd mij gezegt. na +/- 10 minuten word ik naar de eigenaar en die koper toe geroepen. help je inladen?? huh, ging ze gelijk nu al mee? ik haar weer uitvlechten en de bandages erafgehaald (moest van die meneer) en de vrachtwagen in. toen kwamen er spontaan een paar tranen... |ik mis haar nu al...

groetjes patricia

he patries, veel sterkte he!
en ook aan claire!(placa)

HEEEEEEEEEEEEEEEEEEEL VEEEEEEEEEEEEL STERKTE IK WEET HOE HET VOELT!

hoi wat zielig ik ben nu ook in tranen zijn we het samen he succes ik hoop dat je er snel overheen komt

Ken dat gevoel maar nog 100x erger als je je eigen paard voor je ogen ziet sterven.Ik hoop dat je haar nog te zien krijgt,de moed niet opgeven hoor!!! veel sterkte,groetjes Lien