Vandaag is ons weer eens iets overkomen; denk je eindelijk van het gedoe rondom Odin zijn gezondheid af te zijn (het ging al een poosje erg goed), en ja hoor, er gebeurt weer wat!

Ik had hem gelongeerd in onze longeercirkel, en Eric (mijn man) vroeg of ik door het deurtje weer terug naar binnen zou gaan. "Het deurtje" is de ingang naar de stal van onze manegepaarden, waarlangs je naar onze poetsplaats kan komen. Odin heeft hier al wat nare ervaringen mee gehad in het verleden (het is vrij laag, niet heel breed en een lang gangetje waar je doorheen moet met je paard. Het alternatief is langs de 2 binnenbakken te lopen om via een andere ingang weer naar de poetsplaats te gaan, ook geen probleem maar ietsje verder lopen.

Ik zei tegen Eric dat ik liever omliep, omdat het zaterdag is en er dan nogal veel volk op de been is op onze manege. Maar toen Eric weg was dacht ik: ik probeer het gewoon, lukt het niet loop ik om.

Had ik dat maar niet gedaan...

Odin stond eigenlijk klaar om het gangetje in te lopen (ik stond hem binnen op een meter of 3 afstand te lokken, wat op zich prima ging; hij zat vast aan zijn longeerlijn). Toen kwam er een soort windvlaag die de deur van de ingang heen en weer smeet tegen iets aan waardoor Odin ontzettend schrok. Toen schoot hij er vandoor en kon ik hem niet meer zonder gevaar voor eigen leven houden, dus maar losgelaten.

Odin vloog in blinde paniek de bocht door, maar daar lag een fiets (!) die ook door de wind omgewaaid was. We hebben 2 hele grote fietsenrekken maar sommige mensen denken dat die er voor de sier staan en zetten hun fietsen gewoon lekker tegen een hek; met als gevolg dat ze omwaaien en dus niet gemist kunnen worden door een paard in de stress.
Hij knalde dus over de fiets heen, bleef gelukkig nergens in hangen en vloog de volgende hoek om, waar hij blijkbaar op zijn longeerlijn stond en ten val kwam. Toen zag ik hem niet meer omdat ik nog bezig was de hoek om te rennen en tegen hem te roepen (hielp natuurlijk niks, maar ja, ik was zelf ook behoorlijk in de stress) dat hij moest stoppen. Toen ik die hoek omwas zag ik hem al van me af racen naar de buitenbak toe. Hij stond nog een keer op zijn lijn maar kon gelukkig op de been blijven. Tot overmaat van ramp was er nu niemand in de buurt te bekennen die Odin tot stilstaan kon brengen, dus ik rende mijn benen uit het lijf. Achter de binnenbak bleef Odin gelukkig staan en stond hij helemaal te beven en op mij te wachten, zodat ik hem toen weer kon pakken.

Natuurlijk was mijn eerste gedachte: o jee, als hij zijn hals maar niet heeft beschadigd bij zijn val, en hoe zullen zijn benen er aan toe zijn?
Bij nadere inspectie bleek hij een heel klein schaafwondje op zijn ene knie te hebben, en had hij zijn tand door zijn bovenlip, wat een los stukje lip opgeleverd heeft. Verder was hij enorm geschrokken en bezweet, maar liep hij god zij dank gewoon zuiver.

Natuurlijk heb ik hem eerst een poos aan de hand gestapt, zodat we beiden van de schrik konden bekomen. Daarna heb ik hem wat laten drinken, zodat de wond van zijn bovenlip een beetje kon schoonspoelen.
Zijn knie en alle 4 zijn benen heb ik afgespoten, en het wondje ontsmet.

Hopelijk wordt hij van deze escapades niet al te stijf vannacht, en kan ik morgen zien of er nog verdere schade is.

Ik denk dat hij er wonderbaarlijk goed is afgekomen, het had ook heel anders af kunnen lopen...

Hopelijk is dit nu eindelijk eens het laatste ongelukje wat hem overkomt, ik word er soms echt een beetje moedeloos van...

Pffff, een ongeluk zit in een klein hoekje. Gelukkig dat het nog zo goed afgelopen is.

Ja ik ben ook altijd huiverig met smalle deuren en vooral als ze ook dichtklappen. vorrige week moest ik met twee jong paarden langs een hekje echt heel smal, ik hoopte dat ie maar niet dichklapye, ja dus, nou hele hekje aan gort en paarden aan de haal met mij als vlaggemastje...
weer wat geleert, niet gokken, deur vastmaken, of met een steen zodat ie niet dicht kan waaien! tegen hun kontjes...
hopen dat ie er maar nisk aan over gehouden heeft!!
en nu voortaan maar omlopen?

chiqa72 schreef:

Ja ik ben ook altijd huiverig met smalle deuren en vooral als ze ook dichtklappen. vorrige week moest ik met twee jong paarden langs een hekje echt heel smal, ik hoopte dat ie maar niet dichklapye, ja dus, nou hele hekje aan gort en paarden aan de haal met mij als vlaggemastje...
weer wat geleert, niet gokken, deur vastmaken, of met een steen zodat ie niet dicht kan waaien! tegen hun kontjes...
hopen dat ie er maar nisk aan over gehouden heeft!!
en nu voortaan maar omlopen?

Bij ons wordt de deur ook tegengehouden door een enorme vierkante steen, maar door de wind was die iets heen en weer gegaan waardoor er speling tussen de deur en de steen was ontstaan met de bekende gevolgen...

Ik loop inderdaad in het vervolg maar weer om!
Ga zo eerst maar eens bij Odin kijken hoe het met hem is.

Zo, dat is niet mis zeg. Je schrikt je echt helemaal naar als je paard zo gaat lopen zondder jou. Je hebt inderdaad geluk gehad, hoe is he u met hem?

jeetje wat heeft hij een geluk gehad zeg.
Hoe is het nu?

Wow! da's even schrikken, zeg!
in het vervolg maar omlopen dan...
da's wel schrikken ja, als je paard zonder jou aan de wandel gaat!
sterkte, ik hoop dat het goed komt!
sterkte voor jou en je paardje!

Nou, ik ben net terug van Odin, en heb hem gelongeerd vandaag.

Hij heeft echt enorme mazzel gehad hoor, hij liep gewoon zuiver en er was verder niets aan hem te merken! Ik ben hier echt enorm blij om!

Wel zal hij een litteken op zijn bovenlip houden, want er zit een behoorlijke scheur in zijn lip, door en door. Het is mooi dicht gelukkig, maar het is een uitsteekseltje geworden dus de lip groeit niet meer aan elkaar. Ach, dat is alleen maar kosmetisch...

Hij had trouwens ook de deur van de ingang nog aan gort geslagen kwam ik vandaag achter. En op zijn achterbeen is geen schrammetje te zien! Gelukkig pak ik hem altijd heel goed in als ik ga longeren, dat heeft een hoop leed bespaard.

Wat een geluk dat hij goed loopt.
De kans is trouwens groot dat je voortaan wel om moet lopen (lijkt me ook wel zo verstandig) omdat Odin er niet meer door durft.
Of is hij zo niet?

Richtje schreef:

Wat een geluk dat hij goed loopt.
De kans is trouwens groot dat je voortaan wel om moet lopen (lijkt me ook wel zo verstandig) omdat Odin er niet meer door durft.
Of is hij zo niet?

Ja, daar ben ik ook bang voor! Hij vergeet niet snel dingen dus ik ben al vaker op "plan B" overgeschakeld. Zo heb ik hem zelfs in een andere stal moeten zetten, omdat er in de betreffende stal het een en ander met hem gebeurd was en hij steeds moeilijker naar binnen en naar buiten ging.

Maar goed, dit went ook wel. Het zal hem wel aan zijn voorouders liggen, en dan met name zijn opa (Amor).

Hij is trouwens nu hard bezig het losse stuk van zijn lip af te krijgen, hij loopt de hele dag al met een lange neus en probeert het losse stukje met zijn tanden te pakken te krijgen. Dat zal er dus wel niet meer zo lang aan zitten vrees ik!

Jeetje, dat is ook schrikken zeg! Gelukkig liep ze nog zuiver!!
Voortaan toch maar met z`n tweeen he?

mm of gewoon een bordje o die deur geen doorgan voor paaden pardon omlopen(met baasje natuurlijk)

sorayalover schreef:

mm of gewoon een bordje o die deur geen doorgan voor paaden pardon omlopen(met baasje natuurlijk)

Ik weet niet of de paarden kunnen lezen! (geintje hoor)
Bij ons op stal staan zo'n 90 paarden, en ongeveer 88 van hen gaan gewoon zonder problemen door het deurtje en gangetje naar binnen en naar buiten. Odin is eigenlijk gewoon een apart geval! Maar wel heel erg lief dus ik wil hem voor geen goud kwijt! Daarom loop ik in het vervolg gewoon standaard om...

Jee wat een schrik joh... gelukkig is het allemaal goed afgelopen zeker nu hij de laatste tijd zo lekker ging.

cloris schreef:

Jee wat een schrik joh... gelukkig is het allemaal goed afgelopen zeker nu hij de laatste tijd zo lekker ging.

Ja, dat vind ik ook! Het ging ook eigenlijke TE goed leek wel, er moest gewoon weer wat gebeuren...

Vandaag had Odin het duidelijk wat minder goed naar zijn zin. Met longeren wilde hij liever niet dan wel lopen (normaal is dat niet zo) en zijn knie was toch nog een beetje dik geworden, en iets warmer dan normaal. Ik spuit het maar steeds af en laat hem veel stappen, dan hoop ik dat het gauw weer dun is. Mijn instructeur heeft er ook maar even naar gekeken en dacht dat het wel snel over zou moeten zijn, als ik het maar schoon en koel houdt. Dat doen we dus maar.

Zijn lip is ook een verhaal apart. Er steekt een stuk van zo'n 2 centimeter onder zijn lip uit, en Odin zou Odin niet zijn als hij daar niet de hele dag mee aan het klooien was. Ik ben bang dat hij het er een dezer dagen nog wel af zal krijgen, hopelijk gaat het dan niet erg bloeden. Maar zoals het nu zit is het ook geen gezicht, het lijkt net of hij iets uit zijn mond heeft hangen!
Donderdag komt de veearts bij ons enten, vraag ik hem gelijk of er nog wat aan te doen is, aan dat lippie van Odin!

Had het niet eigenlijk gelijk gehecht moeten worden?
Is nu natuurlijk te laat, maar lijkt me ook weer niet lekker als hij het er straks zelf af gaat lopen trekken....

dan moet het wer opengehaald worden en dan opnieuw gehecht ofzow denk ik

Het zit op een heel klein stuk nog maar vast. Mijn instructeur heeft er gelijk de eerste dag naar gekeken en zei dat ze de wond niet zouden kunnen hechten, dus vandaar dat er geen DA bij geweest is.

Het lijkt nu ook al iets te verschrompelen, dus de verwachting is dat het er vanzelf af zal vallen.

***YODATE***
Het is inmiddels woensdag, en gisteravond heb ik Odin voor het eerst weer gereden. Hij was wat stijver dan normaal, leek een beetje moeite te hebben met het buigen in zijn hals, maar verder liep hij goed gelukkig!

Het stukje lip dat los zat is vannacht eraf gekomen, want toen ik hem vanochtend van stal haalde was het eraf! Lijkt het gelukkig niet meer alsof hij een muis heeft opgegeten, en het staartje er nog uithangt...

Hij heeft echt enorme mazzel gehad, dat hij er behalve behoorlijk wat spierpijn, een gescheurde lip en een mini-wondje op zijn knie (die wel een paar dagen wat dikker is geweest) niets aan heeft overgehouden. Ik ben hier zo enorm blij om, ik had me echt geen raad geweten als het anders was afgelopen!

ik ben blij dat het weer beter gaat en dat stijf gaat er wel weer af door het rijden....