Ze is er niet meer!
Moderators: balance, C_arola, Sica, Neonlight
- loontje
-
- Berichten: 2885
- Geregistreerd: 03-01-02
- Woonplaats: Hoogvliet r'dam
- Jet
-
- Berichten: 11997
- Geregistreerd: 31-01-01
- Woonplaats: Anna Paulowna
Geplaatst: 27-04-03 00:19
Het gedicht van Marije geeft ook mijn gedachten volledig weer!
- DiamondCheckers
- Berichten: 1724
- Geregistreerd: 22-03-02
- Woonplaats: Thief River Falls, Minnesota, USA
Geplaatst door de TopicStarter : 27-04-03 00:31
Alles wat ik opruimte deed me aan haar denken, haar halter, halter touw, borstels en deken. Ik heb haar deken mee naar huis genomen en ik heb het gewassen. Misschien kan een ander paardje er plezier van hebben. Doug gaat drie jonge merries ophalen die ook appaloosas zijn. Hij wilt dat ik hen ga trainen. Ik voel me dan ook heel vereerd! Sommige mensen zouden misschien niet meer terug gaan nadat hun paardje is gestorven, maar ik heb mijn plekje gevonden waar ik nog steeds tussen de paarden kan zijn. Hij heeft ook een veulentje van een aantal weekjes oud dat hij graag aan ons zou willen geven. Ik heb wel gezegt dat ik een tijdje geen paardje van mezelf wil maar misschien in de toekomst. Ik wil eerst het verdriet verwerken van DC en gewoon lekker met de paardjes bezig zijn!Ik mis mijn kleine meid zo vreselijk!
- Cassidy
-
- Berichten: 75551
- Geregistreerd: 08-08-01
- Woonplaats: Purmerend
Geplaatst: 27-04-03 00:59
Voor jouw en Shauni dit gedicht (het is eigenlijk een songtekst):
Don't cry for the horses
That life has set free
A million white horses
Forever to be
Don't cry for the horses
Now in God's hands
As they dance and they prance
To a heavenly band
They were ours as a gift
But never to keep
As they close their eyes
Forever to sleep
Their spirits unbound
On silver wings they fly
A million white horses
Against the blue sky
Look up into heaven
You'll see them above
The horses we lost
The horses we loved
Manes and tails flowing
They Gallop through time
They were never yours
They were never mine
Don't cry for the horses
They will be back someday
When our time has come
They will show us the way
On silver wings they will lift us
To the warmth of the sun
When our life is over
And eternity has begun
We will jump the sun
And dance over the moon
A Ballet of horses and riders
on the winds to a heavenly tune
Do you hear that soft nicker
Close to your ear?
Don't cry for the horses
Love the ones that are here
Don't cry for the horses
Lift up your sad eyes
Can't you see them
As they fly by?
A million white horses
Free from hunger and pain
Their spirits set free
Until we ride again
- Guinni
-
- Berichten: 2714
- Geregistreerd: 17-01-03
- Woonplaats: In een hutje op een berg!
Geplaatst: 27-04-03 07:08
Nadat Hercules bij ons weg was hebben we heel erg lang naar een nieuwe gezocht, maar nu we die hebben gaan we verder, ook zonder Hercules...
Soms zit het mee, soms zit het tegen, zo gaat het leven...
- Tanjake
-
- Berichten: 1049
- Geregistreerd: 11-02-03
- Woonplaats: België
Geplaatst: 27-04-03 10:53
Je hebt echt een moeilijke, maar moedige en eerlijke beslissing genomen. Het is al vele malen gezegd, en sommigen hebben het echt prachtig en rakend in een gedicht verwoord, maar toch wil ook ik je nog even zeggen: veel sterkte voor jullie met dit verlies - Jola
-
- Berichten: 2783
- Geregistreerd: 28-01-03
- Woonplaats: Kapellen (Belgie)
- AmyII
-
- Berichten: 7543
- Geregistreerd: 22-03-03
- Woonplaats: Amsterdam
Geplaatst: 27-04-03 11:14
Dit gedicht heb ik in een boek gevonden. Ik vind het erg mooi:
De stilte van de nacht teisterd mijn oren.
Doch de storm in mijn geest doet die stilte verstoren.
Trillende snaren van angst kruipen als een spook om mij heen.
Ik hoor de stem van de wanhoop, van een leven dat verdween.
Maar god geeft mij gezelschap in deze eenzame wacht.
een vriend bij het vuur, die waakt tot het einde van de nacht.
Sterkte...
- Imker
-
- Berichten: 17539
- Geregistreerd: 30-10-01
Geplaatst: 27-04-03 11:27
Annetje schreef:De Regenboogbrug......
Nog net aan deze kant van de hemel is een plek die de Regenboogbrug genoemd wordt.
Als er een dier dood gaat waar heel veel van gehouden werd door iemand hier op aarde, dan gaat dit dier naar de Regenboogbrug.
Daar zijn weides en heuvels voor al onze speciale vriendjes zodat ze samen kunnen rennen en spelen. Er is daar voldoende eten, water en zonneschijn, onze vriendjes hebben het daar lekker warm en hebben het goed daar.
Al de dieren die oud en ziek waren worden weer gezond en sterk, zij die pijn hadden en verminkt waren worden weer helemaal gezond en sterk, net zoals we ze herinneren in onze dromen over de voorbijgegane tijd.
Ze rennen en spelen allemaal samen, maar de dag zal komen waarop er 1 stopt en in de verte kijkt.
Zijn heldere ogen kijken aandachtig, zijn verlangende lichaampje huivert.
Ineens rent hij weg van de groep, vliegt bijna over het groene gras, zijn pootjes gaan sneller en sneller en sneller.
Hij heeft jou gezien en als hij jou in de armen vliegt en jullie elkaar innig knuffelen zijn jullie weer voor altijd samen.
Tranen van geluk vallen op je gezicht en je handen strelen het geliefde hoofdje, dan kijk je weer in de vertrouwde ogen van jouw huisdier, die zolang uit je leven is geweest maar nooit uit je hart is geweest.
Dan gaan jullie samen over de Regenboogbrug...........
Ze wacht vast op je!
Heeel er gveel sterkte.
Tranen lopen over mijn wangen bij dit bericht...
Sterkte
- Loolapelooza
-
- Berichten: 5911
- Geregistreerd: 31-12-01
Geplaatst: 27-04-03 13:01
Er zijn geen woorden voor , geen enkel woord beschrijft de pijn van het verlies . Ik kan jammer genoeg niet meer doen dan je alle sterkte van de wereld toe wensen (ook voor je dochter) en ik hoop dat je het snel een plekje kunt geven.
Je hebt alles gedaan wat je kon , ik heb alle topics op de voet gevolgd maar het mocht niet zijn ... Jezelf hoef je niets te verwijten , naar wat ik allemaal van je heb gelezen heb je er echt alles aan gedaan om DC een paardwaardig bestaan te geven .
Gezien het niet mocht baten vind ik het een ontzettend mooi en sterk gebaar dat je dan niet voor jezelf kiest maar wel voor je paard .
Erg knap van je!
DC lijdt niet meer , ze is verlost van alle pijn en miserie en kan nu eindelijk rusten. Het blijft moeilijk , maar troost je met de gedachte dat je alles in de strijd hebt gegooid wat je in huis had. Tot de allerlaatste snik .
Nogmaals knap van je , ik ben zeker dat DC je er heel dankbaar voor is
Sterkte!
