Bokt.nl

**Geplaatst**: 11-04-03 19:11

Geplaatst: 11-04-03 19:11

wat rot dat het opeens zo gaat zeg!
heel veel sterkte met dit verlies

**Geplaatst**: 11-04-03 19:18

Geplaatst: 11-04-03 19:18

goh echt heel banketstaaf voor je.
heel veel sterkte.

**Geplaatst**: 11-04-03 20:00

Geplaatst: 11-04-03 20:00

Ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik moet zeggen, maar in ider geval heel veel sterkte.
Ik weet een beetje hoe je je voelt en dat is nu waarschijlijk zwaar poedersuiker en dat zou nooit helemaal weg gaan, maar het slijt wel hoor.
Langzaam word het verdriet wel minder.
Heel veel succes!

**Geplaatst**: 11-04-03 20:43

Geplaatst: 11-04-03 20:43

Hai,

Heel veel sterkte met het verlies van je paardje.
Ik weet hoe rot dit voor je moet zijn,ik heb mijn meisje ruim 3 jaar geleden ook in moeten laten slapen na 15 jaar vriendschap.
Het zal even een moeilijke tijd voor je worden.
Ondanks dat het verdriet slijt mis ik mijn meisje nog regelmatig en dat is ook niet vreemd na een lange vriendschap.
Ook al heb ik nu weer nieuwe paardjes,ze blijft speciaal.

Ik wens je veel kracht toe om deze periode door te komen.

Liefs Smousje.

**Geplaatst**: 11-04-03 21:07

Geplaatst: 11-04-03 21:07

Je was een rots in de branding
en koerste recht door zee
Je trotseerde storm en golven
alleen... je had de wind niet mee

Ik leef met je mee Verdrietig

Veel sterkte!

**Geplaatst**: 13-04-03 11:17

Geplaatst: 13-04-03 11:17

iwayalover schreef:
goh echt heel banketstaaflig voor je.
heel veel sterkte.

he????? dat woord hebben ze wel vaag gemaakt hoor maarja ik had natuurlijk een woord gebruikt wat niet mocht l*llig dus.
maar ik wens je heel veel sterkte

**Geplaatst**: 13-04-03 12:32

Geplaatst: 13-04-03 12:32

Kunnen we elkaar een hand geven Verdrietig

Die van mij ook. Staat bij paardenpraat "in memoriam mijn weesje"
Veel sterkte. Je kunt wat dat betreft nooit iets voorspellen, en een ongeluk schuilt in een klein hoekje.

**Geplaatst**: 13-04-03 12:55

Geplaatst: 13-04-03 12:55

Ten eerst heel veel sterkte met dit verlies. Twee en een half jaar geleden heb ik Julius in moeten laten slapen. Hij had het ook aan zijn hart. Zondag speelde hij nog in de wei en maandag moest ik hem in laten slapen. Dat kwam wel even heel hard aan. Julius was mijn alles. En was ook pas zeven jaar.

Inmiddels ben ik twee pony's verder. Maar Julius vergeet ik nooit. Het hele verhaal kun je lezen in mijn profiel en op mijn website.