Gisteren ben ik eerst naar Vroegop in St. Pancras geweest en daar heb ik een nieuw halster gekocht voor Razinda, Cob maatje voor de zekerheid. 's Avonds paarden uit de wei gehaald en gepast, en gelukkig paste het! Toen ben ik Jur gaan rijden. Ik was net aan het losstappen toen mijn stalgenoot op de fiets aankwam.
Ik had ook 2 wormenkuren gekocht en we besloten dat we die misschien meteen aan Razinda konden geven, omdat hij er nu bij was. Dus ik heb Jur even vastgezet. Misschien weten sommigen van jullie nog dat het geven van een wormenspuit aan Razinda een drama was, dus ik zag het eigenlijk al niet zo zitten. Maar... mijn stalgenoot pakte haar even vast en ik kon de spuit er zo in doen!!!
Het is werkelijk ongelooflijk hoe Razinda in 2 maanden tijd is veranderd. Maar het komt ook door de manier waarop ze nu behandeld wordt, denk ik. Door de boer en door mijn stalgenoot. Mijn stalgenoot gaat heel leuk met haar om. Hij is duidelijk naar haar toe, maar maakt haar niet bang. Hij heeft een vrij duidelijke stem waar de paarden respect voor hebben maar die ze ook vertrouwen. Op de vorige stal werd ze door mensen benaderd alsof ze gek, gevaarlijk en een rotknol was. Kennelijk voelt een paard dat heel goed aan. Op de kliniek en de vorige stal werd echt tegen me gezegd dat ze onhandelbaar was en een rotkarakter heeft. Alleen bij mij was ze lief. Maar nu begint het erop te lijken dat ze wat vertrouwen krijgt, en toch niet de baas mag spelen. Het enige probleem is dat ik dit soort dingen nog niet alleen kan, zonder mijn stalgenoot. Maar misschien komt dat nog wel?
Toen ging mijn stalgenoot weer naar huis, op de fiets en ik stelde voor om een stuk met Jur mee te rijden, dan heeft ze ook weer eens wat afwisseling. En alleen is ze vreselijk lastig, maar met een fiets erbij gaat het wel goed, raar he! We kwamen bij grote sproeiers in een weiland met een wagen met daarop een gigantische motor, die vreselijk veel lawaai maakte. M'n stalgenoot zei: ik denk dat je beter kunt omkeren, want op de terugweg moet je daar in je eentje langs. Maar ik wilde het toch proberen. Nou ze liep er zo langs!!
Maar 10 meter later stond ze opeens op de rem omdat er een soort houten kisten in het weiland ertegenover stonden en die waren zo vreselijk eng!!
Maar uiteindelijk kreeg ik haar er langs. Toen we over een kruispunt waren, kwamen we op een weg met hele brede bermen, daar heb ik gedraafd en gegaloppeerd!! Weer stond ze even op de rem want er hing een groot spandoek. Maar ik moest nu natuurlijk volhouden en ook hier kreeg ik haar langs. Daarna ben ik terug gegaan en heb ik nog een stuk gedraafd, ze was bijna niet te houden! Langs de sproeiers ging ook goed. Ik was hartstikke trots op mijn meiden!