Geplaatst 
De hele avond neits natuurlijk. maar ja, we hebben een vast schema van voeren, dus madame weet wanneer ik nog een keer langs kom. Niet dat ze nog honger had overigens, het stro smaakte d'r prima
Vannacht om 1 uur ging het alarm...de mobiele telefoon op mijn nachtkastje maakt ruw een einde aan mijn heerlijk warme slaap. ik schork me toch wakker, mijn hart sloeg in mijn keel. Snel kleren aan geschoten (dan ben ik knap hoor!) en de trap afgejakkerd. Emmer uit de voorkamer gegrepen met de schone handdoeken enzo en met een bloedvaart de keuken in gestoven...
Gistermiddag hebben we dus eindelijk laminaat in de keuken gelegd. Ik rekende in mijn slaaproes dus nog op een beton vloer en als je dan op sokken komt aanstormen....jjjjjaaaaaiiiikkkksss- snotterglad! Daar lag ik bijna. O my god! Ik herstelde als een bejaarde op het ijs, en gleed volledig uit balans naar de achterdeur. Auw! drempel...die was ook nieuw.... Dit alles in het donker...
Nou toen ik eindelijk bij de achterdeur was, had ik me toch een hartslag. Ik moest gewoon even rustig blijven staan! maar toch, snel naar de stal, ik door het ruitje koekeloeren, maar kon niets zien. Beide paarden lagen op de grond...dus toch echt alarm!
Ik naar binnen, maar toen ik de staldeur opende schoten ze beide overeind. Prinsheerlijk keken ze me aan "wat kom jij hier doen?".
Ik heb [naam verwijderd] nog even bestudeerd...maar uier en schaamlippen waren niet echt veranderd, en er hing ook geen blaasje met voetjes uit, helaas.... Heb de stal nog even gecheckt of hij niet ergens bijzonder nat was, maar nee...het was echt vals alarm....
Getsie wat een gedoe toch, ik kon daarna de slaap maar moeilijk vatten. Wat wil je ook na zo'n aanslag op je hart.
Mijn volgende veulentje komt echt mooi van een veiling.....
Tja, dat was even schrikken. Al dat gehaast voor niets 
Wel jammer, moet je nog langer wachten, en waarschijnlijk nog een keer zo ruw in je slaap worden gewekt 
Ik zie het helemaal voor me.. ik zie je rennen, uitglijden, checken.. beteuterd kijken... etc. etc. 