Afgelopen zaterdag was het zover. Deborah ging op Tyrano, voor het eerst. Heel spannend. Omdat het een paardje is, wat nogal een speciaal karakter heeft. Daarnaast is hij ook nog eens hengst, wat het ook niet altijd even makkelijk maakt. }>
Maar goed. Eerst gelongeerd. Ging best goed. Hij was lekker voorwaarts, maar was ook snel weer rustig. Na een half uurtje hebben we pa er bij gehaald en daar ging ze, erop.
Hij snapte er in het begin niets van. Logisch natuurlijk, met als gevolg dat hij op zijn achterbenen ging staan. En hij klapte om.
Maar na een paar keer snapte hij het ineens en liet het toe. Maar toen nog een paar stapjes lopen. Pfff, evenwicht kwijt. En ja hoor, weer omhoog. Maar na een paar pogingen snapte hij dit ook.
Toen zijn we maar gestopt en volgende week weer een poging. En dan steeds een paar stapjes meer.
Ik ben benieuwd. Het is echt een toekomstig springpaardje. Superbeestje!