Het zal ook eens niet waar zijn. Na alle ellende die we al gehad hebben en ik nu net vol goede moed begon te denken aan mischien wel een startkaart zit het weer eens tegen.
Eind januari kwam ze onder de schrammen uit de wei met een dik been.
Ik heb werkelijk geen idee wat er toen gebeurd is, maar heb het vermoeden dat ze los is geweest of vast gezeten had. Ik heb het toen een paar dagen aangezien (veel gestapt en gekoelt), maar omdat haar been zo dik bleef toch de dierenarts er bij geroepen. Ze was toen kreupel, maar niet echt erg (in stap niet te zien).
De dierenarts dacht eerst aan een probleem met de pees en heeft haar een flinke coctailprik gegeven (was op een maandag).
Woensdag kwam hij terug en de zwelling was al een heel stuk minder en ze was ook niet meer kreupel. Hij dacht dat het meer een kneuzing was en toch niet aan de pees lag. Ze heeft toen weer spuiten gehad.
Op vrijdag is hij weer terug geweest. Hij heeft haar weer gecontroleerd.
Alles was weer verbeterd en zelfs niet meer stijf aan haar achterbeen.
Er zat nog wel een vreemde zwelling aan de acherkant van haar been, maar hij dacht dat dat met de tijd wel zou wegtrekken.
Ik mocht in ieder geval weer voorzichting aan gaan rijden. Dus dat ook rustig gedaan. Ze liep de laatste tijd echt super. Die zwelling bleef ook al trok hij soms wat meer weg. Maar was verder ook niet warm of gevoelig.
Gisteren toch een andere dierenarts erbij gehad en hij was er van overtuigd dat het wel de pees was. Hij heeft haar pezen achter ingespoten. Verder moet ze een paar dagen op stal blijven en daarna zo'n 6 weken stapwerk doen. Ook moet ze de komende 2.5 week om de 3 dagen een spuit hebben en heeft ze speciale gel voor haar achterbeen.
In mijn achterhoofd was ik er eigenlijk wel bang voor dat er iets ernstigs zou zijn. Het been zag er ook gewoon niet mooi uit. Voel me in ieder geval knap schuldig dat ik gewoon gereden heb.