Fitzroy schreef:Ik vind dat je van een hobby (want dat is het nog altijd) die zoveel geld kost wel plezier mag hebben in de zin van iig kunnen rijden op je paard.
Het ligt eraan wat je wilt. Toen Jesper de peesblessure had, stond voor mij al meteen vast, al kan ik er nooit meer op, zolang hij niet ongelukkig is blijft hij bij mij. Dan maar niet meer rijden. Ik vind de rest erom heen belangrijker.
Natuurlijk ben ik blij dat hij weer goed is en ik wel mijn droom (de kür op muziek) heb kunnen waarmaken, maar anders had ik ook plezier van hem gehad.
En dan hoor je mensen vaak zeggen, dan neem je toch een hondje? Veel goedkoper! Maar een hond is geen paard en voor mij is niet het enige verschil dat ik op de 1 kan rijden en op de ander niet.
Dit alles neemt niet weg dat ik mensen die er anders over denken wel begrijp.
En voor Pipo, ik heb absoluut niet de illusie, dat Jesper met zijn zadel aan komt wandelen als ik hem loslaat, maar merk wel degelijk dat hij vrolijker is in de periodes dat ik wel rij dan dat ik niet rij.
Bovendien hebben we bij ons op stal 2 fokmerries staan, die de hele dag buiten lopen, 's avonds borstel erover heen, kortom het ideale leven voor een paard? Maar nu zijn we met die paarden 'aan het werk' gegaan. De ene loopt voor de kar (zolang ze tussen de dissels past ) de ander wordt zadelmak gemaakt, en geloof het of niet, maar je ziet die paarden veranderen. De blik wordt anders, ze horen erbij! Daar kan je toch wel uit opmaken dat een paard het wel degelijk fijn vindt om iets te doen. Of dat nu perse moet zijn wat wij met ze willen, nee waarschijnlijk niet, maar alleen maar vrijheid/blijheid werden deze paarden ook niet beter van.