Wij, die nooit koliek hebben, hebben de jackpot. Vorige week stond Voltrack opeens tussen de middag helemaal zielig. Hij wou alleen maar liggen of in de plashouding staan. Dokter gebeld en hij kreeg een spuitje. 24 uur niet eten en daarna was hij echt helemaal de oude (na 3 uur al, maar goed, je neemt geen risico). De dag erop stond Patent een beetje zielig te kijken, en toen dachten we gelijk: nee he. Hij ging liggen, keek nog heel normaal, stond weer op en begon te eten. Zat iets dwars ofzo. Gister ging hij weer liggen, stond weer op en bleef dat maar herhalen. Ondertussen wilde hij niet meer eten (eerst nog wel), niet lopen, keek zielig, begon te zweten en dat was de grens. Weer de DA erbij. Opgevoeld (hengstemanne bleef gewoon staan, keek alleen wat geschokt), prikjes, nog een keer opgevoeld (hij had een verstopping gevoeld en na het prikje voelde hij niets meer). We zien ze de laatste tijd wel met klimop (hedera) rondstoeien, maar meestal eten ze er niet van. Of iig, Joop niet. Die anderen dus kennelijk wel. De DA bevestigde ook dat ze daar krampkoliek van kunnen krijgen, en aangezien Patent na zijn prik zowat gelijk weer de oude was (gelijk happen, bijten, etc) leek dat ook het waarschijnlijkst. Gisteravond hebben we dus gelijk het grootste gedeelte van de hedera weggehaald. En Patent liep ondertussen rond, heel raar te kijken, want zoveel spoken had hij nog nooit achter het hek gezien... mallerd. Vanochtend was hij nog steeds heel vrolijk, dus mocht hij weer eten. Nu maar hopen dat het hierbij blijft, want dit is echt niet grappig!
"Restaureer je kerk / Stuur je kinderen ten oorlog / Lees handen tot je blind bent / Maar red mij niet " - Maarten van Roozendaal
Goed dat je gelijk de klimop heb weggehaald. Ik was vorige week bijna mijn paard kwijt geraakt aan een, vermoedelijk taxus, vergiftiging. Bij ons staan ze 's winters op houtsnippers. In een nieuwe lading houtsnippers zaten dus giftige planten. Oberon had 40 graden koorta, koliek, kon niet plassen, heeft bijna een week niet gegeten. Met spoed naar de kliniek gebracht maar daar konden ze ook niet meer doen dan 'm in de gaten houden. Paarden die niet dag en nacht op 't land staan weten gewoon niet meer wat ze wel en niet kunnen eten !!!
Ik stond met Patent toen ie stond te zweten, ik schrok me echt kapot. Gelukig was het al minder toen de dierenarts er was. Ik wil het noooooit meer meemaken, stel je voor dat het een keertje echt erg is...