Hoi,

Nou, ik had een zeer enerverend weekendje. Ik had voor vrijdag en zaterdag afspraken voor Taliesin op de dierenartsenpraktijk in Bodegraven. Vrijdag met Leendert Jan Hofland en zaterdag met een fysiotherapeut.

Donderdagavond ging ik naar Texel. Vrijdagochtend met de boot van negen uur weer naar de vaste wal. Taliesin liep zo de trailer in, dat kwam goed uit, want we hadden weinig tijd over. Het reizen ging nu ook veel beter dan de vorige keer. Ze leert snel! Ze stond er gewoon rustig bij en in de auto merkte je er dus bijna niks van dat ze in de trailer stond.

Toen we daar aankwamen, moesten we even wachten, tja, wij waren ook iets te laat, dus dat konden we ze niet kwalijk nemen. Het is echt een supergrote kliniek (vonden wij). Ze behandelen er 50 tot 80 paarden per dag, maar we hadden totaal niet het idee dat we een nummer waren voor hen. Echt hele vriendelijke mensen. Helaas konden ze er geen andere diagnose van maken dan eerder al gesteld was, maar hier willen ze toch nog wel wat proberen.

Wat heel duidelijk is geworden, is dat de nek/hals van een paard heel moeilijk/risicovol is om te opereren. Zoals zij zeggen: je weet niet wat je er tegen komt en wat je er aanricht. Wat Taliesin heeft is te vergelijken met een nekhernia bij mensen en daar schijnen mensendoktoren ook niet happig op te zijn om dat te opereren. Ik moet mijn verwachtingen flink naar beneden bij stellen, maar ze is nog zeker niet afgeschreven. Er schijnt een internationaalspringpaard rond te hobbelen dat het dubbele heeft van wat Taliesin heeft, dus wat dat betreft Nee, dat hoeft ze gelukkig niet te worden, ze mag het rustiger aan doen.

Vrijdag hebben ze dus foto s gemaakt en zaterdag kwam de fysiotherapeut er aan te pas. Die heeft wat achtjes met haar gelopen en toen bleek ook dat er zenuwen knel zitten, waardoor het achterbeen wat gaat slepen (de controle is er niet meer of minder). Ze hebben haar hals aan twee kanten kaal geschoren en daar was ze toen ook heel gevoelig op, terwijl ze dat normaal (bij ons) eigenlijk niet is, dat was best vreemd. Het voelde wel heel warm en dat duidt op ontstekingen, op zich is dat nog wel aan het werk, aan het genezen.
Taliesin kreeg een sufmakend spuitje en is die fysiotherapeut haar nek gaan oprekken. Dat liet ze goed toe en dat was op zich al positief. Zo n behandeling wil hij haar het liefst een keer of 3,4 geven, maar eerst moet hij kijken of het uberhaupt een positief resultaat heeft. Ze wilden haar het liefst zelf in de gaten houden, dus hadden ze een plekje op een boerderij verderop waar ze zelf ook paarden hebben staan, voor haar geregeld.

Zaterdagmiddag gingen we dus weer zonder paard naar Texel, omdat ik natuurlijk Voice nog even wilde zien, die mist haar gelukkig niet al te erg, maar hij is vast dolblij als ze weer terug is.

Gisteravond zijn we ook nog even bij haar gaan kijken en hebben haar lekker geborsteld. Ze stond er rustig bij in een mooie, ruime stal!

Maandag hebben ze denk ik gekeken hoe het met haar was, want ze stond ineens in een andere stal dan waar we haar zaterdag en zondag in hadden gelaten en we waren haar dus even kwijt. Gelukkig zijn het allemaal aardige mensen en hadden we haar met wat hulp snel weer gevonden. Ook daar stond ze er rustig bij en lekker te eten.

Straks gaan we ook weer even heen. Voor mij best bijzonder dat ik mijn paardje ineens zo dichtbij heb staan.

Het is allemaal best lastig te volgen zoveel ingewikkelde informatie die je dan krijgt. Gelukkig had ik nog wat mensen mee met een paar oren zodat ik niet alles in mijn eentje hoefde te onthouden ....

Voor donderdag hebben we weer een afspraak voor haar en dan hoop ik natuurlijk te horen dat die fysiotherapie behandeling positief effect heeft!

Groeten,
Judith