Gisteren ben ik voor het eerst naar een nieuwe manège gegaan om eens een proeflesje mee te pikken.
Privélesje van een uur en inderdaad ik was lichtelijk doodop aan het einde van het uur .

Op zich was het leuk, maar ik heb een héél erge confrontatie met mezelf gehad. Ik kijk echt teveel naar beneden en rij teveel vanuit mijn polsen.
Dan ik naar beneden keek, dat wist ik maar dan van die polsen .

Nu krijg ik dus de eerste weken zitlesjes in conbinatie met gewone les om het naar beneden kijken af te leren en ze ging er iets op verzinnen om mij "uit mijn vuisten" te laten rijden.
Maar instructrice zag het toch zitten dat dat zou lukken, ik zag het helemaal niet zitten ... zit dus al 10 jaar verkeerd en nu ineens helemaal anders, dat lijkt me vrij moeilijk.
Ook vond ik de overgang van reus van 1.75 naar ieniemieniemerrietje van 1.50 heel gek aanvoelen en ook de nieuwe wintec dressuurzadel zat stukken beter dat het oude vzhzadeltje dat ik gewoonwas .
Heb alleen een half uur zitten knoeien met die stijgbeugels, ik vond geen gespjes ....
En ook opstappen op een andere manier dat uit het boekje wordt niet getolereerd ... een paar weken geleden stond er hier nog ergens een poll "hoe stap je op": zo dus en echt niet anders, want je stapt elke keer terug af


Maar we zullen zien . Ooit zal ik het kunnen ... Ooit

En nou doorzetten he! Waren het echt zulke goede paarden? Gaaf zeg!
Heb je nog foto's weten te maken?

Eeeuh voor foto's moet je tegen mama klagen , die ging fototoestelletje meenemen ... vrouwen é!

Of de paarden zo goed zijn als zij beweren weet ik dus nog niet, maar ik zat op een arabiertje dat niet aanvoelde als een standaard manègepaardje, dus ze zijn allesinds veel minder afgestompt en lopen ook niet duf hun rondjes . (ik moest echt wel sturen)

En idd doorzetten al denk ik dat ik die polsen nooit afleer , snap niet eens hoe ik mijn handen dan moet houden.
Iemand die dat misschien ook nog eens kan verduidelijken?